Portali
Forum
Latest images
Regjistrohu
identifikimi
VizitorVizitor
"Revulocioni i Vonuar" dhe Ahmet Krasniqi
Wed 24 Feb 2010 - 17:43
VRASJA E AHMET KRASNIQIT PATI PASOJA TË RËNDA PËR KOSOVËN DHE
PËR SHQIPTARINË
PSE DHE KUSH E VRAU AHMET KRASNIQIN
?
--------------------------------------------------------------------------------
Njëra
ndër periudhat më të vështira të popullit tonë, që i kalojë me pasoja shumë të
rënda, ishte periudha kur dy të tretat e Atdheut dhe më shumë se gjysma e
popullit shqiptar ra nënë robërinë serbo-jugosllave-greke.
Vështërësitë
dhe pasojat u shumfishuan kur gjithë kombin tonë e përfshiu robëria sllavo
-komuniste. ‘’Fara ruse’’ e mbjellur me mjeshtri në të gjitha trojet tona nga
emisarë të pansllavizmit rus, të maskuar me ‘’lëkurë të qengjit’’, dhe ushqimi i
gjeneratave të reja me ‘’egjrën komuniste’’, i sjelli kombit tonë tragjedinë më
të rëndë gjatë gjithë historisë së tij. Kjo ‘’farë’’ e djallit të mallkuar,
nepërmjet ‘’egjres komuniste’’ bëri që ishte e mundur për t’i keqpërdorë dhe për
t’i shkatrruar vlerat tona kombëtare, që u krijuan me shekuj nga populli ynë siç
ishin: mikëpritja, bujaria, trimëria, solidariteti dhe Besa Shqiptare.
Bajraktarët e ‘’farës ruse’’ duke u mbështetur në tri shtylla të faqeve
të zeza : në diktaturën e proletariatit, në luftën e klasave, në
internacionalizmin proletar, dhe në ushqimin shpirtërorë të shumë gjeneratave me
‘’egjrën komuniste’’, krijuan ‘’njeriun e ri’’, një krijesë hibride, gjysmë
njeri- gjysmë robot. Ajo far krijese, nga përdorimi i egjrës komuniste si ushqim
të përditshëm shpirtëror, humbi aftësinë për të menduar dhe për të gjykua. Zot
nuk ka. Fjalë jep shumë por nuk i mban. Rrena, shpifja dhe krimi i flejnë në
zemër. Për partinë dhe për kryepartiakun japin çdo gjë që kanë.
Urdhërat
për shpifje, kërrcnime dhe krime i kryjnë me përpikëri duke u mbështetur në
parimin se ‘’qëllimi i arsyeton mjetet’’. Për ta gënjeshtra, shpifja dhe
tradhtija janë vyrtyte. Prijsit e tyre me gjkftoftësinë e një kasapi me përvojë
të gjatë në profesion, ju japin urdhëra bajraktarëve të farës ruse për të vrarë
me tradhti nacionalistë, veprimtarë të dalluar të çështjes kombëtare,
kundërshtarë politikë, shpianikë dhe bashkëkombas, kur nuk arrijtën t’i bëjnë
argatë të pa gojë, apo nuk arrijnë t’i bëjnë ‘’të vdekur për së gjalli’’, që të
mos u ndihet kund zëri, nga dëshira e sëmuar për tu bërë ‘’të parë’’, nga lakmia
për të zënë pozita udhëheqëse, nga kajta për t’u bërë pasanik duke plaçkitur
pasuri të huj.
Siç dihet ‘’fara ruse’’ e ushqyer me ‘’egjrën
komuniste’’në trojrt tona krijoi lugetër, vampir, ‘’njerëz’’ zemërgurë,
‘’njerëz’’ faqezi, dyftyrësh, që u vuan në shërbim të kryedjajve komunist të
Beogradit, Moskëves, Pekinit dhe në kohën e fundit u vuan në shërbim të
vampirëve të Athinës dhe të kriminelëve të Beogradit me qëllim që ata të ju
ndihëmojnë të bëhën ‘’sundues’’ të shqiptarëve.
Këta të gjorë janë bërë
dorë e zgjatur e të huajve kur po i detyrojnë mjeranët zemër gurë, për të
ngritur dorë mbi burrat më të mirë të kombit. Dhe, a ka dëm më të madh për një
popull, a ka fatkeqësi më të madhe për një komb, kur ai në momentet vendimtare
të historisë së tij mbetet pa udhëheqje të aftë, mbetet pa dietarë dhe trima që
do të dinin t’i shfrytëzonin rrethanat e përshtatshme për realizimin e
aspiratave të popullit të tij.
Fatkeqësishtë, në gjitha periudhat e
rëndësishme historike, kur çështja kombëtare mund të zgjidhej drejtë në dobi të
interesave tona, agjenturat serbo-sllavo-greke kanë arrijtur ta bëjnë të pa aftë
klasën tonë politike, për të mos i realizuar synimet shekullore të popullit
tonë. Ata i kanë përdorë të gjitha mjetet për ta bërë parinë tonë ’’të vdekur
për së gjalli’, me shpifje të llojllojshme, apo duke’’e blerë me pare’’.
Ndërsa ata më të aftit, Burrat e Mëdhenj të Kombit, që nuk arrijtën dot
t’i bëjnë ‘’të vdekur për së gjalli’’ me kurrëfarë mënyre, i vranë me dorën e
tradhtarëve shqiptarë, që i përkisnin fundrinës së popullit tonë. Vrasja e Haxhi
Zekës nga një dorë e zgjatur e Serbis u bë për shkak se ai ishte një atdhetar i
kulluar, strateg dhe largëpamës, që dinte se kush mund të bëhën aleatë të
shqiptarëve.
Vrasja e Hasan Prishtinës, Luigj Gurakuqit dhe Isa
Boletinit u bë nga sigurimi i msheft i Serbisë me qëllim që shqiptarëve t’ua
varrosin shpresen e çlirimit dhe bashkimit kombëtar. Vrasja e Jusuf Gërvallës,
njërit ndër udhëheqësit kryesor të Lëvizjes Nacional çlirimtare të Kosovës dhe
Viseve tjera Shqiptare me atentatin e Shtutgardit, ku u vranë edhe Bardhosh
Gërvalla vëllau dhe bashkëveprimtari i tij i ngusht, dhe Kadri Zeka, njëri ndër
udhëheqësit e OMLK-së, u bë nga UDB-ja e Beogradit dhe nga UDB-ja e Tiranës, me
qëllim që të mos rritet dhe forcohej rrezistenca jonë kombëtare kundër robërisë
serbo-jugosllave në baza të shëndosha kombëtare, ashtu qysh e parashihnin
udhëheqësit e shquar të LNÇKVSHJ, Metush Krasniqi dhe Jusufi Gërvalla, por ajo
të ndahet dhe të përçahet në baza ideologjike dhe regjionale, duke ditur se si e
tillë ajo nuk do të ketë mundësi të ju nxirrte probleme ndërshtetërore.
Vrasja e Ahmet Krasniqit pati dhe ende do të ketë pasoja të rënda për
Kosovën dhe për shqiptarinë. Me këtë vrasje armiqët tanë shekullor dhe forcat
kundrainstiticionale të Kosovës, që me vetëdije dhe pavetëdije u bënë vegla në
duar të kriminelve të Beogradit, të pansllavistëve të Moskvës dhe të
shovenistëve të Athinës, kanë arrijtur shumë qëllime, por më kryesorët ishin :
1.U bë pengimi i bashkimit të faktorit ushtarak të Republikës së
Kosovës.
2.U bë i pamundshëm rritja dhe forcimi i FARK-ut, që u krijua
në bazë të Marrëveshtjes së Osllos.
3. U pengua institicionalizimi dhe
profesionalizimi i UÇK-së, që ishin dy faktorët kryesor për formimin e një
Ushtrie Kombëtare të Republikës së Kosovës që shumë shpejtë do të shëndrrohej në
Ushtri Kombëtare Shqiptare.
4. Rriten dhe thellohen përçarjet
ndërnjerëzore dhe ndërshqiptare.
5. Hapi rrugën e vrasjeve tjera
politike të veprimtarëve të dalluar të çështjes kombëtare, veprimtaria e të
cilëve shkonte në dëm të interesave serbo-greke dhe të kompllotistëve kokëkrisur
të Kosovës.
6. U bë i pamundshëm çlirimi i Kosovës dhe Viseve tjera
shqiptare nga vet shqiptarët
7. Si rrjedhim i të gjitha këtyre që u
përmendën më lartë serbët arrijtën shumë lehtë ta realizojë skenarin e tyre për
pastrimin etnik të Kosovës, në saje edhe të ndihmës së madhe të forcave
kundrainstiticionale të Kosovës, dhe të spiujve dhe vazalëve të tyre që kanë
zënë pozita udhëheqëse në institicionet shtetrore të Shqipërisë.
Populli
ynë, nga përvoja e tij e hidhur, e din se në vrasjen e Ahmet Krasniqit kanë
gisht të hujtë, sikur që kanë pasur gishtë edhe në vrasjen e Burrave të Dheut,
që punuan me përkushtim për interesa madhore kombëtare, por nuk e kanë
plotësishtë të qartë pse në vrasjen e tij muarrën pjesë një numër i madh i
personaliteteve publike, që patën dhe kanë pozita udhëheqëse në subjektet
politike dhe shtetërore të Republikës së Kosovës, gjegjësishtë të Kosovës. Për
t’i pasur të qarta shkaqet e verasjes së Ahmet Krasniqut, duhet pasur të qartë
situatën politike që mberetnonte në gjithë hapsirën tonë kombëtare : ndasitë,
përçarjrt dhe grupimet dhe aleansat politike që bëheshin dhe ç’bëheshin për
qëllime karrjeriste.
Kështu klasa politike e Kosovës pas të
ashtuquajturut ‘’revolucion i vonuar demokratik’’i Shqipërisë ishte i rreshtuar
në katër grupime.
Grupimin e parë e drejtonte kryepehlivani i Nanosit
Xh.Halit, përgjegjës i Sektorit të Rëndësisë së Veçantë dhe antarë i Kryesisë së
LPK-së, me këshilltarët që i kishte në SHIK-un e Shqipërisë,( njëri ndër
kryesorët ishte Shaban Braha). Ai me A.Sylën bëri përvehtësimin e njësive
guerile të Republikës së Kosovës me mjetet e marjes së ‘’kalas nga mbrenda’’ dhe
kështu arrijti të manipulojë në shumë drejtime me SHP të UÇK-së, që e përbënin
argatët e tij më të besueshëm.
Grupimin e dytë e drejtonte R.Qosja që i
kishte futur nën këmbë klanet e H. Hysenit dhe të B. Kosumit. Ky grupim në saje
të ndihmës së A.. Sylës, Nanosit, Mejdanit dhe Klosit u bë artak me grupimin e
Xh.Halitit për të manipuluar me SHP të UÇK-së, që përbëhej nga argatë të
Xh.Halitit dhe argatë të R.Qosjes. Me çlirimin e Kosovës nga NATO-ja dy palët e
ndanë pushtetin duke formuar të ashtuquajturën ‘’ Qeverinë e Thaçit’’.
Grupimi i tretë e drejtonte B.Bukoshi i cili në fillim të viteve
1990-tave ishte me forcat institicionale të Republikës së Kosovës, pastaj bëhet
i ‘’pavarur’’, dhe kur duhej me të gjitha forcat t’i ndihmonte forcat
institicionale, bëhet me Qosjen. Me këtë grupim bëjnë aleancë të mësheftë klani
i H.Hysenit, që kishte pozita udhëheqëse në LDK-në, disa komisione të ‘’Tre
përçindshit’’, klani i Ibrahim Kelmendit i cili përpos që e kishte nën kontroll
kryesinë e LPK-së, i kikishte nën urdhërat e tij edhe një grup ushtarakësh që i
kishte dërguar në Ministrinë e Mbrojtjes dhe në SHP të FARK-ut me detyra
speciale për ta penguar kërë subjektë ushtarak të Republikës së Kosovës, në
mesin e të cilëve ishin : Xhafer Jashari, Halil Bicaj, Fadil Demiri etj.
Grupimin e katërt e përbënin forcat institicionale të Republikës së
Kosovës,( LDK-ja NDSH-ja, PSHDK-ja, PLK-ja, PSDK-ja) nën udhëheqjen e kryetarit
të Republikës së Kosovës dhe kryetarit të LDK-së Dr.Ibrahim Rugovës dhe
veprimtarëve tjerë të subjekteve politike që i përkisnin këtij grupimi.( Mark
Krasniqi, Rexhep Avdullahu, Xhergj Dedaj, Kaqusha Jashari etj).
Ky
grupim politik organizoi dy herë zgjedhje nacionale të pavarura nga Beogradi,
krijoi institicione shtetrore në bazë të votës së lirë të popullit dhe i vuari
bazat e shtetësisë së Republikës së Kosovës, bëri ndërkombëtarizimine e çështjes
së Kosovës, krijoi miq dhe aleatë në të gjitha anët e botës, krijoi lidhje
komunikimi me shtetet e Bashkësisë Evropiane dhe në veçanti krijoi lidhje
bashkëpunimi me SHBA-të, krijuan njësitë e para guerile dhe bënë përgaditjet e
nevojshme për fillimin e luftës çlirimtare.
Pse nuk filloi lufta në
Kosovë për shkatrrimin e Jugosllavisë, që do të kishte pasoja shumë të rënda për
Kosovën dhe kombin shqiptar, marita kryesore u takon diplomatëve të shquar të
SHBA-ve që ishin miqë të kombit tonë, që kërkuan nga Ibrahim Rugova dhe Salih
Berisha që të mos e fillojnë luftën me Jugosllavinë deri sa’’ tu vie shteku’’.
Këto subjekte politike e kanë përkrahur luftën çlirimtare me mjete materjale,
ndërsa pjesa dërmuese e ushtarëve të UÇK-së i përkiste antarësisë së gjërë të
këtyre partive.
Fatkeqësishë njësitë guerile u përvehtësuan nga LPK-ja
me fajin e Qeverisë së Kosovës, në veçanti të kryeministrit Bukoshi, pasi që nuk
u përkrahën me mjet finansiare. Riformimi i Ministrisë së Mbrojtjes të
Republikës së Kosovës në mars të 1998 krijoj kushtet për institicionalizimin dhe
profesionalizimin e Luftës çlirimtare, por spiujtë serbo-sllavo-grek arrijtën ta
bindin pararojen staliniste të LPK-së për t’i krijuar kushtet e fillimit të
luftën frontale para kohe me Serbinë, dhe shkeljen e Marrërveshtjes së Osllos
për të penguar forcimin e FARK-ut.
Siç dihet, lufta për pushtet, i futi
në shamakun e tradhtisë kombëtare forcat kundrainstiticionale, kur në vend se të
kontribojnë në bashkimin e të gjitha forcave politike dhe ushtarake të
Republikës së Kosovës, për realizimin e synimeve tona kombëtare, ato tërë
veprimtarinë e tyre e drejtuan në luftë kundër institicioneve shtetërore të
Republikës së Kosovës dhe subjekteve politike që i krijuan ato institicione.
Duhet cekur se subjektet politike dhe klanet e individëve që i përbënin
forcat kundrainstiticionale, edhe pse kishin mosmsrrëveshtje të thella në mes
tyre për shumë çështje, në lidhje me luftën dhe ndarjen e pushtetit, ato kur
ishte çështje e luftimit të forcave institicionale ishin sëbashku në të gjitha
veprimet e tyre mafioze dhe kriminale. Por kur ishte në pyetje ndarja e pozitave
udhëheqëse dhe marrja e pushtetit u treguan të pamshirëshëm ndaj njëri tjetrit.
Bëheshin dhe ç’bëheshin lloj-lloj aleancash jo parimore në mes
individëve dhe klaneve me ndikim që e përbënin LPK-në dhe LBDK-në. Në këso
aleancash prin Grupimi i dytë që udhëheqej nga R.Qosja. Ky grupim politik edhe
pse ishite në aleancë të haptë me klanin e Xh.Halit, lidhi aleancë të mësheftë
me Qeverinë e Bukoshit ku bënte pjesë edhe klani i Ibrahim Kelmendi, që kishin
për qëllim për të ndarë në mes tyre pushtetin e Kosovës, ndërsa Xh.Halitin &
Kompani ta lanë me ‘’gishta në gojë’’ por siq dihet ajo nuk ndodhi sepse në
komplote dhe ndërskamsa ishte më i zoti Xh.Haliti, por dhe kishte përkrahjen e
Nanosit, Mejdanit, Klosit.
Të gjithë ata që i kanë përcjellur rrjedhat e
ngjarrjeve në Kosovë, Shqipëri dhe në botë, gjatë dhjetvjetshit të fundit të
shekullit 20, dhe e kanë lexuar feltonin tim’’Pse jemi kështu siç jemi’’ të
botuar në ‘’Bota sot’’më 21 maj- 19 qershor 2001 e kanë të qartë pse dhe kush e
vrau Ahmet Krasniqin. Në këtë shkrim nuk mund t’i përsërisim gjërat që janë
thënë në atë felton, por dua ta përsërisë një fakt se të gjitha të ligat dhe
tragjeditë që e gjetën Shqipërinë dhe Kosovën në vitet e fundit të shekullit 20,
janë pasojë e Marrëveshtjes së Zyrihut, që është lidhur në pranverë të 1993 në
mes PSSH dhe LPK-së. Prandaj edhe vrasjet politike që u bënë dhe po bëhën në
Kosovë dhe Shqipëri janë pasojë e asaj marrëveshtjeje.
Siç dihet ajo
marrëveshtje i detyronte të dy palët ta ndihmojnë njëra tjetren për të ardhur në
pushtet në të dy anët e kufurit, duke i përdorë të gjitha mjetet e lejueshme dhe
të pa lejueshme. Stalinistët e Shqipërisë duhej ta rrxonin nga pushteti Salih
Berishën, ndërsa stalinistët dhe kuqaloshët e Kosovës duhet ta largojnë nga
skena politike Ibrahim Rugovën dhe ta shkatrronin LDK-në. Këto synime
nënshkruesit e marrëveshtjes së Zyrihut mendonin t’i realizonin në rend të parë
duke u mbështetur në parimin se ‘’qëllimi i arsyeton mjetet’’, prandaj edhe vuan
kontakte me fqinjët tanë për të kërkuar ndihmen e tyre.
Në bazë të asaj
Marëveshtjeje është përgaditur i ashtuquajturi’’ revolucioni i vonuar demokratik
i Shqipërisë’’ dhe të gjitha të zezat që e gjetën Shqipërinë janë pasojë e asaj
Marrëveshtjeje. Kuptohet që edhe Kosovës i erdhën shumë të liga nga ajo
marrëveshtjeje, duke filluar nga tentimi për shkatrrimin e LDK-së në Kuvendin e
saj të Tretë, mosnjohja e zgjedhjeve të dyta parlamentare, mosnjohja e
institicioneve shtetërore të dala nga zgjedhjet parlamentare, që u bënë në
Kosovë pa kontrollin e Beogradit, përvehtësimi i njësive guerile të Republikës
së Kosovës me mjetet e ‘’marjes së kalasë nga mbrenda’’, pengimi i formimit të
Qeverisë së Kosovës nga të gjitha forcat politike dhe ushtarake, që e kërkonin
diplomatët e shquar të SHBA-ve ; pengimi dhe mos lejimi i bashkimit të forcave
ushtarake në një subjekt të vetëm komandues, në FARK ; krijimi i ‘’Qendrës’’ për
përpilimin e ‘’listave të zeza’’ për lëshimin e ‘’vendimeve’’ për shpifje,
kërrcnime dhe për vrasjen e veprimtarëve të dalluar të çështjes kombëtare, që
nuk pranonin të bëhën argat të pagojë të tyre ; vrasjet politike që u bënë para
lufte, gjat lufte dhe pas luftës ; formimi i Qeverisë së Thaçit në Tiranë ;
krijimi i mafisë së kuqe pas çlirimit të Kosovës ; krijimi i kushteve për
enklavizimin e disa teritoreve të Kosovës ; tentimi për destabilizimin e Kosovës
dhe të Ballkanit ishin fryte të Marrëveshtjes së Zyrihut, etj.
KUR DHE
SI FILLUAN KOMPLOTET KUNDËR AHMET KRASNIQIT
Rikrijimi i Ministrisë së
Mbrojtjes të Republikës së Kosovës në marsin e 1998, edhe pse me vonesë të
madhe, krijoi bazën e një organizimi institicional të luftës çlirimtare të
popullit tonë që ishte nënë robërinë serbo-jugosllave. Ardhja në krye të
Ministrisë së Mbrojtjes të një atdhetari, që rrjedhte nga një familje me tradita
të larta të atdhedashurisë dhe të trimërisë, të kolonel Ahmet Krasniqit, njërit
ndër ushtarakët shqiptarë me përgaditje të lartë profesionale, që i kishte të
kryera dy akademi ushtarake : Akademinë Ushtarake të Ushtrisë Tokësore dhe
Akademinë Komanduese të Shtabit të Ushtrisë Tokësore, bëri që të alarmohën
armiqët tanë shekullor nga droja se krijimi i Forcave të Armatosura të
Republikës së Kosovës, për të cilat punonte me përkushtim Ahmet Krasniqi, do
t’ua prishnin planet dhe skenaret që i kishin thurë për ‘’zgjedhjen e çështjes
shqiptare’’ siq ua donte interesi i tyre kombëtar.
Edhe forcave
kundrainstiticionale të Kosovës, që me vetëdie apo pa vetëdie ishin vu në
shërbim të çakajve të Ballkanit, nuk ju shkonte në interes krijimi i Ministrisë
së Mbrojtjes, dhe i FARK-ut, prandaj i vuan në veprim të gjitha mjetet për ta
penguar krijimin e një Ushtrie Kombëtare të institicionalizuar dhe të
profesionalizuar, për të cilën punonte Ahmet Krasniqi, nga friga se do të vinin
në pushtet forcat institicionale, ndërsa Marrëveshtja e Zyrihut nuk do të
realizohej.
Ahmet Krasniqi bëri përpjekje të mëdha për bashkimin e
faktorit politik dhe ushtarak të Republikës së Kosovës, që ishte kushti i parë
për të ju kundërvy me sukses maqinerisë ushtarake të Serbisë, në realizimin e
aspiratave të saja antishqiptare. Bashkimi i Grupit ushtarak të Deçanit me
Ministrinë e Mbrojtjes i parapriu takimit të Osllos që u mbajt në maj të 1998 në
mes përfaqësuesëve të UÇK-së dhe përfaqësuesëve të Ministrisë së Mbrojtjes në
krye me Adem Demaçin dhe Ahmet Krasniqin, që solli marrëveshtjen për formimin e
Forcave të Armatosura të Republikës së Kosovës (FARK). Sipas marrëveshtjes,
FARK-u do të komandohët nga Shtabi i Përgjithshëm, ndërsa Komandant Shtabi u
caktua Ahmet Krasniqi. Ajo marrëveshtje ia mundësoi Ahmet Krasniqit dhe
Ministrisë së Mbrojtjes formimin e Pjesës së SHP të FARK-ut në Tiranë, siç e
parashihte Marrëveshtja e Osllos.
Formimi i Pjesës së SHP të FARK-ut në
Tiranë ; formimi i qendrave për stërvitjen dhe përgaditjen e ushtarëve dhe të
kuadrit ushtarak në afërsitë kufirit Shqipëri-Kosovë ; dërgimi i ushtarakëve në
Kosovë për forcimin e njësive të UÇK-së ; trajnimi i ushtarakëve për komandantë
të brigadave (në Bosne dhe Hercogovinë) ; arrijtja e marrëveshtjeve ushtarake me
kreun ushtarak të Kroacisë, të Bosnjes dhe Hercegovinës dhe të disa shteteve
mislimane për ndihmë ushtarake dhe teknike, ku një pjesë e atyre marrëveshtjeve
filluan edhe të realizohën ; formimi i Brigadës 134 dhe bërrthamave të brigadave
131 dhe 133, dhe dërgimi i tyre në frontin e luftës në Kosovë, krijimi
bataljanit Diverzanto Vëzhgues edhe i disa brigadave tjera siç ishte Brigada
‘’Skënderbeu’’, brigadat 141, 142, 132 që bëheshin gati të hynin në frontin e
luftës në Kosovë dhe sukseset që i arrijti komandant Tahir Zemaj me 22 ushtarakë
që e shoqëronin, dhe disa të tjerëve që ju bashkangjitën në Kosovë, kur e
krijuan Shtabin e Zonës së Tretë Operative të Rrafshit të Dukagjinit sëbashku me
kuadrin komandues të forcave teritoriale të komanduara nga Ramush Hajradinaj,
dhe pastaj suksesi i FARK-ut në Betejën e Logjës, etj. Këto suksese të Ahmet
Krasniqit dhe SHP të FARK-ut, që u krynë mberenda një kohe të shkurtër, i vuan
në veprim qendrat e agjenturave serbo-sllavo-greke në Shqipëri dhe në Kosovë,
dhe forcat kundrainstiticionale të Kosovës për ta penguar Ahmet Krasniqi me SHP
të FARK-ut, në veprimet e tyre që kishin për qëllim forcimin dhe konsolidimin e
FARK-ut.
(-3.)Ngjarrjet e mëvonshme, që ndodhën në Pjesën e SHP të
FARK-ut në Shqipëri, në diasporë, dhe Kosovë, tregojnë se në pengimin dhe
eliminimin fizik të Ahmet Krasniqit përpos qarqeve më të larta
politiko-ushtarake të Beogradit, Athinës, dhe Tiranës vazale, janë marrë edhe
krerët e forcave kundrainstiticionale të Republikës së Kosovës. T’i shiqojmë
faktet :
1.Siç dihet, kur Ahmet Krasniqi ndodhej në garnizonin e FARK-ut
në Papaj afër kufirit Shqipëri-Kosovë në qershor të vitit 1998, dhe i bënte
përgaditjet e fundit për dërgimin e brigadave të para operative të UÇK-së për në
Kosovë, pat ardhur një zyrtarë i komesariatit të Policisë së qytetit Baram Curri
për t’ia përcjellë vendimin e Fatos Nanosit se Garnizonin e FARK-ut në Papaj dhe
‘’Qendrën për Regrutim, Stërvitje dhe Përgaditjen e Kuadrit Ushtarak’’ në
Vuqidol duhet ‘’sa më parë të mbyllën’’.
2. Dy ditë më vonë kur Ahmet
Krasniqi këthehet për Tiranë Sigurimi i msheft i Shqipërisë ia përgaditi atij
një pritë. U sulmua me armë zjarri, por fatmirësishtë askush nuk pësoi nga ai
sulmm i papritur. Plaçkitet kombi i SHP të FARK-ut, me gjithë dokumentacionin e
brigadave që murën Urdhërin Luftarak nga Ahmet Krasniqi për të hyrë në Kosovë.
Me këtë akt terrorist të agjenturave serbo-sllavo-greke, që kishin depërtuar në
SHIK-un e Shqipërisë, ia bënë me dije Ahmet Krasniqit dhe bashkëpunëtorëve të
tij të ngushtë se do të vriten po qe se punojnë me përkushtim për forcimin e
Ushtrisë Kombëtare të Kosovës -FARK-ut.
3.Agjentura serbe në Dizendorf
të Gjermonisë organizoi një takim me një numër ushtarakësh shqiptarë në krye me
Xhafetr Jasharin dhe Halil Bicën për të nënshkruar peticione, me kërkesen për
ndërrimin e Ahmet Krasniqit nga posti i Krysit të Detyrës së Ministrit të
Mbrojtjes të Republikës së Kosovës. Vetë fakti se peticioni i është dërguar
Qeverisë së Bukoshit për ndrrimin e Ahmet Krasniqit, kur ai në bazë të
Marrëveshtjes së Osllos ia vuri themelet Ushtrisë Kombëtare të Republikës së
Kosovës, me krijimin e Pjesës së SHP të FARK-ut në Tiranë, dhe në Kosovë i futi
njësitë e para operative të UÇK-së nën komandën e Tahir Zemës, tregon se
agjenturat serbo-sllavo-greke kishin ndikim në të gjitha strukturat udhëheqëse
të shqiptarëve dhe se kishin mundësi të pengonin çdo veprimtari të mbarë që
shkonte kundër interesave serbo-sllavo-greke.
Prandaj, nuk është
vështirë për të kuptuar se për hesap të kujë kërkohej dorëheqja e Ahmet
Krasniqit, nga një grup ushtarakësh që i drejtonte I.Kelmendi. Forcat
kundrainstiticionale me vetëdije apo pa vetëdije qonin ujë në mullinin e serbit
kur nuk pranonin bashkimin e faktorit politik dhe ushtarak të Republikës së
Kosovës, për të cilin luftonte me mish dhe me shpirtë Ahmet Krasniqi dhe shumë
burra të fortë të Atdheut, diplomatët e shquar të SHBA-ve dhe miqtë e nderuar të
kombit tonë. Prandaj është plotësishtë e kuptueshme pse pengohej Ahmet Kraniqit
nga agjenturat serbo-ruso-greke, nga pehlivanart e Nanosit, nga bajraktarët e
‘’farës ruse’’ si dhe nga argatët e Qosjes dhe rrogtarët e Xh.Halitit
&Ibrahim Kelmendit.
4.Në Shqipëri dhe në diasporën shqiptare
pehlivanat e Nanosit dhe bajraktarët e ‘’farës ruse’’ filluan një fushatë të
gjërë shpifjesh të liga kundër Dr.Ibrahim Rugovës, kolonel Ahmet Krasniqit,
ushtarakut madhor Tahir Zemës dhe FARK-ut, gojarisht dhe nepërmjet gazetës së
tyre poçavër ‘’Zëri i Kosovës’’. Ahmet Krasniqi dhe Tahir Zemaj shpifën dhe
akuzohën se në ‘’marrëveshtje me Jugosllavinë e mbetur’’kanë krijuar ‘’forca
paralele me ato të UÇK-së’, qëllimi i të cilëve është që ‘’sëbashku me APJ’’të
bëjnë shkatrrimin e UÇK-së me një ‘’sulm të përbashkët’’.
Nga ushtarakët
e Kosovës askush nuk e mbrojti Ahmet Krasniqin dhe Tahir Zemën nga shpifjet kaq
të ulta, përpos njërit ushtarak i cili e bëri shkrimin por u pengua nga
kompetentët ku ai punonte për ta botuar atë punim në ndonjë gazetë apo revisë
shqiptare që botoheshin në Kosovë apo në diasporë. Ndërsa Bukoshi akuzohet nga
klani i Emrush Xhemajli & Gafurr Elshanit se nuk po e ndihëmon UÇK-në me as
një metelik nga ‘’Fondi i Qeverisë së Kosovës’’, edhe pse Bukoshi ju kishte
dhënë tëhpolla gjatë vitit 1996 në emër të UÇK-së, edhe pse me pëlqimin e
Bukoshit Ministria e Mbrojtjes nga fondi i saj ia kishte dhënë afër 8 miljan DM
përfaqësuesëve të UÇK-së në periudhën prill-gusht 1998. Forcat
kundrainstiticionale të Kosovës dhe spiujtë serb mundoheshin t’ia përgadisin një
kurthë të rrezikshme Republikës së Kosovës kur bënin shantazhe ndaj Kryetarit të
saj Dr.Ibrahim Rugovës, për t’i pranuar grupet ushtarake(UÇK-në), që i kishin
përvehtësuar me anë të komploteve, si Ushtri të Rregullt të Republikës së
Kosovës.
Rugova kishte informata të mjaftueshme për nivelin e
organizimit të njësive guerile, prandaj e dinte se do të ishte fatale për
Republikën e Kosovës të pranohën ato si Ushtri e Republikës së Kosovës. Ai e pat
përkrahur Analizën Ushtarake të kolonel Ahmet Krasniqit që i është dërguar atij,
Bukoshit dhe S.Berishës në janar të vitit 1997, dhe më vonë e pat përkrahur edhe
Marrëveshtjen e Osllos, që parashihte formimin e FARK-ut. Dhe me siguri po të
mos ishte shkelur marrëveshtja e Osllos, dhe të ishte bashkuar faktori politik
dhe ushtarak i Republikës së Kosovës, Rugova do ta pranonte të bëhej Komandant
Suprem i FARK-un, kuptohet kur do të aftësohej për të kryr operacione operative,
ashtu siç planifikonte Ahmet Krasniqi, me analizizën e tij ushtarake të shkruar
më 1996 ( është botuar në Bota sot më 19 qershor - 4 korrik 2001 më titull
:’’Vlerësim i situatës ushtarake në Republikën e Kosovës –janar 1997’’).
Fatkeqësisht Marrëveshtja e Osllos u shkel nga forcat
kundrainstiticionale të Republikës së Kosovës ; UÇK-ja nuk u institicionalizua
por u përvehtësua nga LPK-ja dhe LBDK-ja, prandaj zotëri Rugova nuk ra në
grackën që ia kishin përgaditur kokëkrisurit shqiptarë dhe armiqët tanë, për të
rrahur gjoks se ‘’UÇK-ja është Ushtria e Republikës së Kosovës’’, dhe, se ai
është ‘’Komandant Suprem i saj’’, kur e dinte se UÇK-ja me organizimin që e
kishte nuk ishte e zonja t’i qëndronte sulmeve të ushtrisë serbe. Dhe çfarë
tragjedie do ta gjente kombin tonë, po sikur Kryetari i Republikës së Kosovës
Dr.Ibrahim Rugova do ta pranonte UÇK-në për Ushtri të Republikës së Kosovës, kur
në fakt ajo ishte ‘’ushtri’’ e Xh.Halitit dhe e R.Qosjes,( pas shkeljes së
Marrëveshtjes së Osllos).
Siç dihet pas dështimit të përpjekjeve
amerikane dhe të Parlamentit të Kosovës, për formimin e një Qeverie të
përbashkët prej të gjitha forcave politike dhe ushtarak të Republikës së Kosovës
(korrik -gusht 1998, forcat serbe fituan dritën e gjelbërtë nga faktori
ndërkombëtarë për fillimin e ofanzivës kundër UÇK-së. Nga kjo ofanzivë njësitë e
UÇK-së nuk patën sukses t’i përballojnë makinerisë ushtarake të okupatorit, që
kishte armatim të rënd dhe u detyruan për tu larguar për në Shqipëri, jo vetëm
shumica e popullësisë të komunës së Deçanit por edhe ‘’komandantët’’ dhe
ushtarët e UÇK-së. Edhe në Drenicë dhe gjetiu njësitë e UÇK-së u detyruan ta
lëshojnë’’teritorin e çliruar’’pasi që ishte e pamundur të mbrohen nga tenkat
dhe njësitë e blinduara serbe me pushë gjysmautomatike 10-she, dhe
kallashnikovë.
Fillimi i shtatorit të vitit 1998 ua bëri me dije
argatëve të XH.Halitit dhe rrogtarëve të R.Qosjes që e përbënin SHP të UÇK-së se
nuk e kishin çliruar as një kilometër të teritorit të Kosovës, por Serbia për
qëllime stratrgjike i kishte lënë të bëjnë parada dhe të rrafin gjoks se e kanë
çliruar 60% të teritorit të Kosovës, për të fituar të drejten të bënte pastrimin
etnik të Kosovës me preteks se po e ndjek UÇK-në.
Vetëm të marrët,
analfabetët politik dhe tradhtarët e kombit edhe sot shpifin shpifje debile, kur
e akuzojnë Rugovën se ‘’nuk e ka njohur UÇK-në për ushtri të Kosovës’’, dhe nuk
e dijnë apo nuk don ta dijnë se po të kishte ‘’rrafur gjoks’’ Rugova se ‘’UÇK-ja
është Ushtri e Republikës së Kosovës’’ dhe se ai është ‘’Komandant Suprem’’ i
saj, me humbjen e ‘’teritoreve të lira’’ që i kishte ‘’çliruar’’ UÇK-ja,
Republika e Kosovës dhe Kryetari i saj do të detyroheshin t’i fillonin bisedimet
për paqe me Serbinë-Jugosllavinë. Dhe sipas rregullave ndërkombëtare, kur dy
ushtri të dy shteteve luftojnë në mes tyre dhe lufta përfundon, organizohen
bisedat për paqë. Në tavolinën e bisedimeve fituesi gjithmon i parashtron kushte
hupsit, dhe në rastin e Kosovës, pala serbe si fituese e luftës, do t’i
parashtronte kushte delegacionit të Republikës së Kosovës për paqe.
Akademia e Shkencave Serbe e kishte përgaditur planin për ndarjen e
Kosovës dhe e kishte publikuar ende pa filluar lufta. Ja pra ç’far humnere ia
përgaditën Kosovës forcat kundrainstiticionale. Po Rugova tregoi zgjuarësi dhe
largëpamësi kur për UÇK-në dha deklarata diplomatike dhe reale, se janë
‘’fshatarë’’ që po e mbrojnë ‘’pragun e shtëpisë’’ dhe ‘’nderin e familjes’’dhe
gjithnjë kërkonte angazhimin e forcve të NATO-s, për një fazë kalimtare deri sa
Kosovës t’i njihet subjektiviterti ndërkombëtar, pasi që e njihte shumë mirë
situatën politike, ushtarake dhe ekonomike të Shqipërisë, Kosovës dhe Viseve
tjera shqiptare, që shkonte më tepër në favor të çakajve të Ballkanit se sa të
shqiptarëve. Pra politika e urtë dhe e zgjuar e kryetarit të Republikërs së
Kosovës Dr. Ibrahim Rugovës sjelli intervenimin e SHBA-ve dhe aleatëve të saj
ushtarakisht në Kosovë për t’i djegur planet dhe skenaret serbo-ruso-greke që i
kishin thurë kundër Kosovës dhe kombit shqiptar.
-----(4)5. Edhe në
Kosovë të njëjtat shpifje i bënte gazeta e studentëve kuqalosh’’ Bota e re’’,
emisarët e LPK-së dhe një numër i vogël i ekstremistëve kokëkrisur të LKÇK-së,
që e kishin shpallur veten komandantë të njësive të UÇK-së.
6. Pas
sukseseve të e rëndësishme të Ahmet Krasniqit dhe ushtarakëve të FARK-ut në krye
me Tahir Zemën, që i treguan në frontin e luftës në Kosovë, veçmas pas fitorës
së Betejës së Logjës, dhe sidomos pas realizimit të Marrëveshtjes së Osllos edhe
në teren, kur Tahir Zemaj dhe Ramush Hajradinaj me bashkëpunëtorët e tyre në
Propoçan krijuan Shtabin e Zonës së Tretë Operative të Rrafshit të Dukagjinit,
alarmohet Drejtoria Politike e UÇK-së, në krye me Hashim Thaçin, dhe shumë
shpejtë e shkatrruan atë organizim të mbarë, duke e bindur Ramush Hajradinajn të
pendohet që kishte marr pjesë në krijimin e Shtabit sëbashku me Tahir Zemën, dhe
t’i hajë fjalët e dhëna me rastin e formimit të Shtabit se edhe si ‘’ushtarë do
t’i kryej detyrat që do t’ia caktonte Tahir Zemaj’’.
7.Argatët e
Xh.Halitit në krye me H. Thaçin pasi e shkatrruan Shtabin e Zonës së Tretë
Operative të Rrafshit të Dugagjinit dhe krijuan armiqësi në mes Tahir Zemës dhe
Ramush Hajradinajt, kërkuan takim në Tiranë me Bujar Bukoshin dhe Ahmet
Krasniqin. Takimi zgjati disa ditë me ndërprerje , dhe si përfundim i atyre
bisedimeve Bukoshi dual me një komunikatë se Qeveria e Kosovës nuk e ka krijuar
FARK-un dhe se përpos UÇK-së nuk ka kurrfarë forcash tjera ushtarake.
Me
këtë deklaratë Ahmet Krasniqit ju bë tradhtia e parë publike nga Kryeministri i
Kosovës Bujar Bukoshi, i cili në vend se ta njoftonte opinionin për
Marrëveshtjen e Osllos apo ta lejonte Ahmet Krasniqin të flas për atë
marrëveshtje, pasi që u pa se Marëveshtja u shkel nga forcat
kundrainstiticionale, dhe se nuk kishte pse ta ruante më si sekret ushtarak, ai
krijoi huti dhe përçarje edhe në forcat e shëndosha kombëtare, të cilat ishin në
dijuni të arrijtjes së marëveshtjes së Osllos në mes Ahmet Krasniqit dhe Adem
Demaçit, që parashihte që dy subjektet ushtarake : UÇK-ja dhe Ministria e
Mbrojtjes do t’i formojnë Forcat e Armatosura të Republikës së Kosovës(FARK-un)
që do të përbëheshin nga UÇK-ja (njësi operative të FARK-ut), Aviacioni
Luftarak, Mbrojtja Teritoriale, dhe njësitë e Ministrisë së Mbrendshme.
8.Edhe LPK-ja, ( të dya klanet : klani i Xh.Halitit edhe klani i
I.Kelmendit) e penguan punën e SHP të FARK-ut në Shqipëri nepërmjet emisarëve të
tyre, duke ju krijuar probleme të mëdha eprorëve të FARK-ut, që merreshin me
logjistikë në Shqipëri, nepërmjet Polisisë rrugore dhe Policisë Finansiare, duke
ua plaçkitur armatimin që e blenin në Shqipëri, apo e sillshin nga jashtë.
Shpeshëherë burgoseshin eprorët ushtarak, rojet e Ministrisë dhe shoferët e
kamionëve, që banin armë për FARK-un.
9.Edhe forcat kundrainstiticionale
të Kosovës në krye me Qosjen muarën detyra konkrete për pengimin e Ahmet
Krasniqit dhe FARK-ut. H. Hyseni luajti rrolin e falltorit kur dual jashtë
Kosovës me qëllim të bashkimit në veprim të të gjitha klaneve dhe individëve me
ndikim që i përbënin forcat kundrainstiticionale, për pengimin dhe eliminimin e
Ahmet Krasniqit nga skena politike dhe ushtarake të Kosovës.
10.Ndërsa
Gani Syla, njëri ndër argatët më të besueshëm të H.Hysenit, dhe Shaip Bilalli
ish udhëheqës i Partisë së Prosperitetit të Maqedonisë, ia përgaditën një kurthë
të rrezikshme Ministrisë së Mbrojtjes, kur luajtën lojën e ndërmjetësit në mes
Ministrisë dhe tre tregëtarëve me nënshtetësi turke, për lidhjen e një
marrëveshtjeje për blerjen e armatimit moderrn për njësitë operative të UÇK-së,
në një vleftë prej 49 miljan DM.
Tregtarët e muarën një kopare prej 8
miljan e 700 mij DM. Sipas marrëveshtjes armatimi duhej të dorzohej në fund të
korrikut 1998 Tahir Zemës dhe njësive tjera operative të UÇK-së në Kosovë por më
vonë u kuptua se në faktë ajo marrëveshtje nuk ishte asgjë tjetër përpos ishte
një kurrthë e ngrehur nga karrjeristët e sëmuar për pushtetë të LBDK-së, qëllimi
i të cilëve ishte për ta penguar armatosjen dhe forcimin e FARK-ut, dhe të bëjnë
përvehtësimin( vjedhjen) e një shume të konsiderueshme të mjeteve që i kishte
caktuar Qeveria e Bukoshit për Ministrinë e Mbrojtjes.
Tregtarët turq i
muarën tëhollat nga Ministria e Mbrojtjes por armatimin nuk e dorzuan, ndërsa
Bukoshi ,, hidhërohet’’ që Ministria ishte tradhtuar, dhe më nuk derdhi tëholla
për armatimin e njësive të UÇK-së. Ndërsa me tregtarët turq e angazhoj të mirret
njreriu i tij i besueshëm që punonte në Përfaqësinë e Republikës së Kosovës në
Shqipëri zotëri Kadri Balën. Fatmirësishtë veprimtarë të dalluar të çështjes
kombëtare dhe aktivistë të LDK-së, çdo ditë sillnin ndihëma finansiare dhe mjete
ushtarake në Pjesën e SHP të të FARK-ut në Tiranë, dhe në këtë mënyrë zbutej
deri dukund kriza finansiare e FARK-ut.
Duhet theksuar se Ahmet Krasniqi
dhe SHP i FARK-ut çdonjërit që ka sjellur ndihma me vleftë prej 100 e deri me
një miljan e më tepër DM, apo valuta tjera i kanë regjistruar dhe i kanë dërguar
në Bankën e Kosovës ‘’Dardania’’në Tiranë, dhe donatorëve ju kanë lëshuar
vërtetime dhe falenderime për ndihmat që ia kanë sjellur Ministrisë së
Mbrojtjes. Pra, mosrealizimi i marrëveshtjes për blerjen e armatimit ishte
tradhtia e dytë, pas asaj të Osllos, që ia bënë Ministrisë së Mbrojtjes dhe
FARK-ut përfaqësuesit e LPK-së-UÇK-së dhe krerët e LBDK-së nepërmjet
Xh.Halitit&kompani dhe Gani Sylës dhe Shaip Bilallit& kompani.
Ahmet Krasniqi edhe pse ishte i vetëdijshëm se kundër tij dhe SHP të
FARK-ut po bëhën komplote të rrezikshme, nuk e ndali veprimtarinë e tij për
bashkimin e subjekteve politike dhe ushtarake të Republikës së Kosovës, duke u
mbështetur në parimet e bashkëpunimit të ndërsjelltë dhe vëllazëror, tolerancës,
mirëkuptimit dhe tejkalimit të problemeve në mënyrë vëllazërore.
Ai dha
shemmbull konkret se shqiptarët duhet harruar mosmsrrëveshtjet, gjelozitë dhe
hasmëritë që i kishin në mes vedi përshkak se ishim në luftë me Serbinë. Kështu
ai edhe pse ishte në dijuni se Halil Bicaj dhe Xhafer Jashari ishin nënshkrues
të peticionit, që kërkonin dorëheqjen e tij nga Kryesi i Detyrës së Ministrit të
Mbrojtjes, ndaj tyre pati qëndrim vëllazëror, kur u paraqitën në SHP të FARK-ut
në Tiranë për sistemim. Ai duke u mbështetur në traditën dhe trashigiminë tonë
kombëtare, se kur fillon lufta me të huajin, falën apo pushojnë hasmëritë.
(ngatrresat, hidhërimet, gjaqet etj), Halil Bicën e caktoi Kryeshef të SHP të
FARK-ut, duke u mbështetur në aftësitë dhe përvojën luftarake që kishte fituar
në luftën serbo-boshnjake, ndërsa Xhafer Jasharin e caktoi Kryeshef të SHP të
FARK-ut për Logjistikë dhe Zëvendës të Ministrit për logjistikë në bazë të
aftësive profesionale që i kishte fituar gjatë shkollimit.
(5)---Ahmet
Krasniqi nuk ishte prej atyre, që hjekin dorë nga synimet po sa të ju paraqitet
pengesa e parë. Ai ishte një personalitet me karakter të fortë. Pengesat që i
dilnin jo vetëm që nuk e dobësonin por e forconin dhe e bënin më këmbënguls në
realizimin e qëllimeve madhore kombëtare. Kështu ai edhe pse muar urdhërin nga
Nanosi për t’i mbyllur dy Qendrat e FARK-ut në Vuqidol dhe në Papaj, ai jo vetëm
që nuk i mbylli këto qendra por hapi edhe dy qendra tjera në afërsi të Kuksit,
në Kalimash dhe në Kolsh .
Se Ahmet Krasniqi nuk kishte synime
karrjeriste dëshmon fakti se ai pasi muar vesh për nënshkrimin e peticioneve në
Dyzendolf të Gjermonisë, ia ofroi dorëheqjen B. Bukoshit, por ai dorëheqjen e
tij nuk e pranoi pasi që ishte i vetëdijshëm se shumica e ushtarakëve do të
kundërshtonin një vendim të tillë, sepse ai kishte ardhë në krye të Ministrisë
së Mbrojtjes në mënyrë institicionale, me pëlqimin e përfaqësuesëve
(kordinatorëve) të grupeve ushtarake që ishin krijuar në shtetet e Evropës
Perendimore, të Kroacisë dhe të Sllovenisë, por edhe ishte kundër çdo logjike të
pranonte dorëheqjen e tij pas gjithë atyre sukseseve që i kishte arritur pas
Marrëveshtjes së Osllos.
Ndërsa pas fushatës së shpifjeve të kryedjajve
të LPK-së, që e bënin nepërmjet Zërit të Kosovës se Ahmet Krasniqi ka krijuar
‘’forca paralele’’ me ato të UÇK-së, dhe shpifjeve tjera debile, ai kërkoi nga
Bukoshi që të zbardhet Marrëveshtja e Osllos dhe të shpjegohet domethënia e
FARK-ut, por Bukoshi nuk dashti vetë të bëjë shpjegime të nevojshme dhe as Ahmet
Krasniqin nuk e lejoi të njoftonte opinionin për Marrëveshtjen e Osllos.
Ahmet Krasniqi si mbetet tjetër përpos t’i njoftonte personalitetet që
kishin ndikim tek faktori politik shqiptar për Marrëveshtjen e Osllos, për
ndihmat që i janë dhënë UÇK-së në të holla, dhe për pengesat që po i dalin në
forcimin e FARK-ut. Ai pat biseduar nepërmjet telefonit edhe me disa komandantë
të UÇK-së, që Xh.Haliti&kompani i fajsonin se ata po e kundërshtojnë
Marrëveshtjen e Osllos, me qëllim që tua shpjegonte shkurtimisht Marrëveshtjen e
Osllos dhe domosdonë e bashkimit të faktorit ushtarak, po qe se kanë synim
çlirimin e Kosovës.
Po e ceku një bisedë me telefon që e pati Ahmet
Krasniqi me Sami Lushtakun gjatë muajit gusht të vitit 1998. Atë bisedë e pata
dëgjuar unë dhe Hilmi Nebihu. Ai pasi i shpjegoi Sami Lushtakut se për bashkimin
e UÇK-së dhe të Ministrisë është arritur marrëveshtja, e luti si për gjak që të
ndikojë ku ka mundësi ta’’bashkojmë UÇK-së’’, ta ‘’trashim UÇK-në’’ dhe ta
‘’çlirojmë Kosovën’’
PËR SHQIPTARINË
PSE DHE KUSH E VRAU AHMET KRASNIQIN
?
--------------------------------------------------------------------------------
Njëra
ndër periudhat më të vështira të popullit tonë, që i kalojë me pasoja shumë të
rënda, ishte periudha kur dy të tretat e Atdheut dhe më shumë se gjysma e
popullit shqiptar ra nënë robërinë serbo-jugosllave-greke.
Vështërësitë
dhe pasojat u shumfishuan kur gjithë kombin tonë e përfshiu robëria sllavo
-komuniste. ‘’Fara ruse’’ e mbjellur me mjeshtri në të gjitha trojet tona nga
emisarë të pansllavizmit rus, të maskuar me ‘’lëkurë të qengjit’’, dhe ushqimi i
gjeneratave të reja me ‘’egjrën komuniste’’, i sjelli kombit tonë tragjedinë më
të rëndë gjatë gjithë historisë së tij. Kjo ‘’farë’’ e djallit të mallkuar,
nepërmjet ‘’egjres komuniste’’ bëri që ishte e mundur për t’i keqpërdorë dhe për
t’i shkatrruar vlerat tona kombëtare, që u krijuan me shekuj nga populli ynë siç
ishin: mikëpritja, bujaria, trimëria, solidariteti dhe Besa Shqiptare.
Bajraktarët e ‘’farës ruse’’ duke u mbështetur në tri shtylla të faqeve
të zeza : në diktaturën e proletariatit, në luftën e klasave, në
internacionalizmin proletar, dhe në ushqimin shpirtërorë të shumë gjeneratave me
‘’egjrën komuniste’’, krijuan ‘’njeriun e ri’’, një krijesë hibride, gjysmë
njeri- gjysmë robot. Ajo far krijese, nga përdorimi i egjrës komuniste si ushqim
të përditshëm shpirtëror, humbi aftësinë për të menduar dhe për të gjykua. Zot
nuk ka. Fjalë jep shumë por nuk i mban. Rrena, shpifja dhe krimi i flejnë në
zemër. Për partinë dhe për kryepartiakun japin çdo gjë që kanë.
Urdhërat
për shpifje, kërrcnime dhe krime i kryjnë me përpikëri duke u mbështetur në
parimin se ‘’qëllimi i arsyeton mjetet’’. Për ta gënjeshtra, shpifja dhe
tradhtija janë vyrtyte. Prijsit e tyre me gjkftoftësinë e një kasapi me përvojë
të gjatë në profesion, ju japin urdhëra bajraktarëve të farës ruse për të vrarë
me tradhti nacionalistë, veprimtarë të dalluar të çështjes kombëtare,
kundërshtarë politikë, shpianikë dhe bashkëkombas, kur nuk arrijtën t’i bëjnë
argatë të pa gojë, apo nuk arrijnë t’i bëjnë ‘’të vdekur për së gjalli’’, që të
mos u ndihet kund zëri, nga dëshira e sëmuar për tu bërë ‘’të parë’’, nga lakmia
për të zënë pozita udhëheqëse, nga kajta për t’u bërë pasanik duke plaçkitur
pasuri të huj.
Siç dihet ‘’fara ruse’’ e ushqyer me ‘’egjrën
komuniste’’në trojrt tona krijoi lugetër, vampir, ‘’njerëz’’ zemërgurë,
‘’njerëz’’ faqezi, dyftyrësh, që u vuan në shërbim të kryedjajve komunist të
Beogradit, Moskëves, Pekinit dhe në kohën e fundit u vuan në shërbim të
vampirëve të Athinës dhe të kriminelëve të Beogradit me qëllim që ata të ju
ndihëmojnë të bëhën ‘’sundues’’ të shqiptarëve.
Këta të gjorë janë bërë
dorë e zgjatur e të huajve kur po i detyrojnë mjeranët zemër gurë, për të
ngritur dorë mbi burrat më të mirë të kombit. Dhe, a ka dëm më të madh për një
popull, a ka fatkeqësi më të madhe për një komb, kur ai në momentet vendimtare
të historisë së tij mbetet pa udhëheqje të aftë, mbetet pa dietarë dhe trima që
do të dinin t’i shfrytëzonin rrethanat e përshtatshme për realizimin e
aspiratave të popullit të tij.
Fatkeqësishtë, në gjitha periudhat e
rëndësishme historike, kur çështja kombëtare mund të zgjidhej drejtë në dobi të
interesave tona, agjenturat serbo-sllavo-greke kanë arrijtur ta bëjnë të pa aftë
klasën tonë politike, për të mos i realizuar synimet shekullore të popullit
tonë. Ata i kanë përdorë të gjitha mjetet për ta bërë parinë tonë ’’të vdekur
për së gjalli’, me shpifje të llojllojshme, apo duke’’e blerë me pare’’.
Ndërsa ata më të aftit, Burrat e Mëdhenj të Kombit, që nuk arrijtën dot
t’i bëjnë ‘’të vdekur për së gjalli’’ me kurrëfarë mënyre, i vranë me dorën e
tradhtarëve shqiptarë, që i përkisnin fundrinës së popullit tonë. Vrasja e Haxhi
Zekës nga një dorë e zgjatur e Serbis u bë për shkak se ai ishte një atdhetar i
kulluar, strateg dhe largëpamës, që dinte se kush mund të bëhën aleatë të
shqiptarëve.
Vrasja e Hasan Prishtinës, Luigj Gurakuqit dhe Isa
Boletinit u bë nga sigurimi i msheft i Serbisë me qëllim që shqiptarëve t’ua
varrosin shpresen e çlirimit dhe bashkimit kombëtar. Vrasja e Jusuf Gërvallës,
njërit ndër udhëheqësit kryesor të Lëvizjes Nacional çlirimtare të Kosovës dhe
Viseve tjera Shqiptare me atentatin e Shtutgardit, ku u vranë edhe Bardhosh
Gërvalla vëllau dhe bashkëveprimtari i tij i ngusht, dhe Kadri Zeka, njëri ndër
udhëheqësit e OMLK-së, u bë nga UDB-ja e Beogradit dhe nga UDB-ja e Tiranës, me
qëllim që të mos rritet dhe forcohej rrezistenca jonë kombëtare kundër robërisë
serbo-jugosllave në baza të shëndosha kombëtare, ashtu qysh e parashihnin
udhëheqësit e shquar të LNÇKVSHJ, Metush Krasniqi dhe Jusufi Gërvalla, por ajo
të ndahet dhe të përçahet në baza ideologjike dhe regjionale, duke ditur se si e
tillë ajo nuk do të ketë mundësi të ju nxirrte probleme ndërshtetërore.
Vrasja e Ahmet Krasniqit pati dhe ende do të ketë pasoja të rënda për
Kosovën dhe për shqiptarinë. Me këtë vrasje armiqët tanë shekullor dhe forcat
kundrainstiticionale të Kosovës, që me vetëdije dhe pavetëdije u bënë vegla në
duar të kriminelve të Beogradit, të pansllavistëve të Moskvës dhe të
shovenistëve të Athinës, kanë arrijtur shumë qëllime, por më kryesorët ishin :
1.U bë pengimi i bashkimit të faktorit ushtarak të Republikës së
Kosovës.
2.U bë i pamundshëm rritja dhe forcimi i FARK-ut, që u krijua
në bazë të Marrëveshtjes së Osllos.
3. U pengua institicionalizimi dhe
profesionalizimi i UÇK-së, që ishin dy faktorët kryesor për formimin e një
Ushtrie Kombëtare të Republikës së Kosovës që shumë shpejtë do të shëndrrohej në
Ushtri Kombëtare Shqiptare.
4. Rriten dhe thellohen përçarjet
ndërnjerëzore dhe ndërshqiptare.
5. Hapi rrugën e vrasjeve tjera
politike të veprimtarëve të dalluar të çështjes kombëtare, veprimtaria e të
cilëve shkonte në dëm të interesave serbo-greke dhe të kompllotistëve kokëkrisur
të Kosovës.
6. U bë i pamundshëm çlirimi i Kosovës dhe Viseve tjera
shqiptare nga vet shqiptarët
7. Si rrjedhim i të gjitha këtyre që u
përmendën më lartë serbët arrijtën shumë lehtë ta realizojë skenarin e tyre për
pastrimin etnik të Kosovës, në saje edhe të ndihmës së madhe të forcave
kundrainstiticionale të Kosovës, dhe të spiujve dhe vazalëve të tyre që kanë
zënë pozita udhëheqëse në institicionet shtetrore të Shqipërisë.
Populli
ynë, nga përvoja e tij e hidhur, e din se në vrasjen e Ahmet Krasniqit kanë
gisht të hujtë, sikur që kanë pasur gishtë edhe në vrasjen e Burrave të Dheut,
që punuan me përkushtim për interesa madhore kombëtare, por nuk e kanë
plotësishtë të qartë pse në vrasjen e tij muarrën pjesë një numër i madh i
personaliteteve publike, që patën dhe kanë pozita udhëheqëse në subjektet
politike dhe shtetërore të Republikës së Kosovës, gjegjësishtë të Kosovës. Për
t’i pasur të qarta shkaqet e verasjes së Ahmet Krasniqut, duhet pasur të qartë
situatën politike që mberetnonte në gjithë hapsirën tonë kombëtare : ndasitë,
përçarjrt dhe grupimet dhe aleansat politike që bëheshin dhe ç’bëheshin për
qëllime karrjeriste.
Kështu klasa politike e Kosovës pas të
ashtuquajturut ‘’revolucion i vonuar demokratik’’i Shqipërisë ishte i rreshtuar
në katër grupime.
Grupimin e parë e drejtonte kryepehlivani i Nanosit
Xh.Halit, përgjegjës i Sektorit të Rëndësisë së Veçantë dhe antarë i Kryesisë së
LPK-së, me këshilltarët që i kishte në SHIK-un e Shqipërisë,( njëri ndër
kryesorët ishte Shaban Braha). Ai me A.Sylën bëri përvehtësimin e njësive
guerile të Republikës së Kosovës me mjetet e marjes së ‘’kalas nga mbrenda’’ dhe
kështu arrijti të manipulojë në shumë drejtime me SHP të UÇK-së, që e përbënin
argatët e tij më të besueshëm.
Grupimin e dytë e drejtonte R.Qosja që i
kishte futur nën këmbë klanet e H. Hysenit dhe të B. Kosumit. Ky grupim në saje
të ndihmës së A.. Sylës, Nanosit, Mejdanit dhe Klosit u bë artak me grupimin e
Xh.Halitit për të manipuluar me SHP të UÇK-së, që përbëhej nga argatë të
Xh.Halitit dhe argatë të R.Qosjes. Me çlirimin e Kosovës nga NATO-ja dy palët e
ndanë pushtetin duke formuar të ashtuquajturën ‘’ Qeverinë e Thaçit’’.
Grupimi i tretë e drejtonte B.Bukoshi i cili në fillim të viteve
1990-tave ishte me forcat institicionale të Republikës së Kosovës, pastaj bëhet
i ‘’pavarur’’, dhe kur duhej me të gjitha forcat t’i ndihmonte forcat
institicionale, bëhet me Qosjen. Me këtë grupim bëjnë aleancë të mësheftë klani
i H.Hysenit, që kishte pozita udhëheqëse në LDK-në, disa komisione të ‘’Tre
përçindshit’’, klani i Ibrahim Kelmendit i cili përpos që e kishte nën kontroll
kryesinë e LPK-së, i kikishte nën urdhërat e tij edhe një grup ushtarakësh që i
kishte dërguar në Ministrinë e Mbrojtjes dhe në SHP të FARK-ut me detyra
speciale për ta penguar kërë subjektë ushtarak të Republikës së Kosovës, në
mesin e të cilëve ishin : Xhafer Jashari, Halil Bicaj, Fadil Demiri etj.
Grupimin e katërt e përbënin forcat institicionale të Republikës së
Kosovës,( LDK-ja NDSH-ja, PSHDK-ja, PLK-ja, PSDK-ja) nën udhëheqjen e kryetarit
të Republikës së Kosovës dhe kryetarit të LDK-së Dr.Ibrahim Rugovës dhe
veprimtarëve tjerë të subjekteve politike që i përkisnin këtij grupimi.( Mark
Krasniqi, Rexhep Avdullahu, Xhergj Dedaj, Kaqusha Jashari etj).
Ky
grupim politik organizoi dy herë zgjedhje nacionale të pavarura nga Beogradi,
krijoi institicione shtetrore në bazë të votës së lirë të popullit dhe i vuari
bazat e shtetësisë së Republikës së Kosovës, bëri ndërkombëtarizimine e çështjes
së Kosovës, krijoi miq dhe aleatë në të gjitha anët e botës, krijoi lidhje
komunikimi me shtetet e Bashkësisë Evropiane dhe në veçanti krijoi lidhje
bashkëpunimi me SHBA-të, krijuan njësitë e para guerile dhe bënë përgaditjet e
nevojshme për fillimin e luftës çlirimtare.
Pse nuk filloi lufta në
Kosovë për shkatrrimin e Jugosllavisë, që do të kishte pasoja shumë të rënda për
Kosovën dhe kombin shqiptar, marita kryesore u takon diplomatëve të shquar të
SHBA-ve që ishin miqë të kombit tonë, që kërkuan nga Ibrahim Rugova dhe Salih
Berisha që të mos e fillojnë luftën me Jugosllavinë deri sa’’ tu vie shteku’’.
Këto subjekte politike e kanë përkrahur luftën çlirimtare me mjete materjale,
ndërsa pjesa dërmuese e ushtarëve të UÇK-së i përkiste antarësisë së gjërë të
këtyre partive.
Fatkeqësishë njësitë guerile u përvehtësuan nga LPK-ja
me fajin e Qeverisë së Kosovës, në veçanti të kryeministrit Bukoshi, pasi që nuk
u përkrahën me mjet finansiare. Riformimi i Ministrisë së Mbrojtjes të
Republikës së Kosovës në mars të 1998 krijoj kushtet për institicionalizimin dhe
profesionalizimin e Luftës çlirimtare, por spiujtë serbo-sllavo-grek arrijtën ta
bindin pararojen staliniste të LPK-së për t’i krijuar kushtet e fillimit të
luftën frontale para kohe me Serbinë, dhe shkeljen e Marrërveshtjes së Osllos
për të penguar forcimin e FARK-ut.
Siç dihet, lufta për pushtet, i futi
në shamakun e tradhtisë kombëtare forcat kundrainstiticionale, kur në vend se të
kontribojnë në bashkimin e të gjitha forcave politike dhe ushtarake të
Republikës së Kosovës, për realizimin e synimeve tona kombëtare, ato tërë
veprimtarinë e tyre e drejtuan në luftë kundër institicioneve shtetërore të
Republikës së Kosovës dhe subjekteve politike që i krijuan ato institicione.
Duhet cekur se subjektet politike dhe klanet e individëve që i përbënin
forcat kundrainstiticionale, edhe pse kishin mosmsrrëveshtje të thella në mes
tyre për shumë çështje, në lidhje me luftën dhe ndarjen e pushtetit, ato kur
ishte çështje e luftimit të forcave institicionale ishin sëbashku në të gjitha
veprimet e tyre mafioze dhe kriminale. Por kur ishte në pyetje ndarja e pozitave
udhëheqëse dhe marrja e pushtetit u treguan të pamshirëshëm ndaj njëri tjetrit.
Bëheshin dhe ç’bëheshin lloj-lloj aleancash jo parimore në mes
individëve dhe klaneve me ndikim që e përbënin LPK-në dhe LBDK-në. Në këso
aleancash prin Grupimi i dytë që udhëheqej nga R.Qosja. Ky grupim politik edhe
pse ishite në aleancë të haptë me klanin e Xh.Halit, lidhi aleancë të mësheftë
me Qeverinë e Bukoshit ku bënte pjesë edhe klani i Ibrahim Kelmendi, që kishin
për qëllim për të ndarë në mes tyre pushtetin e Kosovës, ndërsa Xh.Halitin &
Kompani ta lanë me ‘’gishta në gojë’’ por siq dihet ajo nuk ndodhi sepse në
komplote dhe ndërskamsa ishte më i zoti Xh.Haliti, por dhe kishte përkrahjen e
Nanosit, Mejdanit, Klosit.
Të gjithë ata që i kanë përcjellur rrjedhat e
ngjarrjeve në Kosovë, Shqipëri dhe në botë, gjatë dhjetvjetshit të fundit të
shekullit 20, dhe e kanë lexuar feltonin tim’’Pse jemi kështu siç jemi’’ të
botuar në ‘’Bota sot’’më 21 maj- 19 qershor 2001 e kanë të qartë pse dhe kush e
vrau Ahmet Krasniqin. Në këtë shkrim nuk mund t’i përsërisim gjërat që janë
thënë në atë felton, por dua ta përsërisë një fakt se të gjitha të ligat dhe
tragjeditë që e gjetën Shqipërinë dhe Kosovën në vitet e fundit të shekullit 20,
janë pasojë e Marrëveshtjes së Zyrihut, që është lidhur në pranverë të 1993 në
mes PSSH dhe LPK-së. Prandaj edhe vrasjet politike që u bënë dhe po bëhën në
Kosovë dhe Shqipëri janë pasojë e asaj marrëveshtjeje.
Siç dihet ajo
marrëveshtje i detyronte të dy palët ta ndihmojnë njëra tjetren për të ardhur në
pushtet në të dy anët e kufurit, duke i përdorë të gjitha mjetet e lejueshme dhe
të pa lejueshme. Stalinistët e Shqipërisë duhej ta rrxonin nga pushteti Salih
Berishën, ndërsa stalinistët dhe kuqaloshët e Kosovës duhet ta largojnë nga
skena politike Ibrahim Rugovën dhe ta shkatrronin LDK-në. Këto synime
nënshkruesit e marrëveshtjes së Zyrihut mendonin t’i realizonin në rend të parë
duke u mbështetur në parimin se ‘’qëllimi i arsyeton mjetet’’, prandaj edhe vuan
kontakte me fqinjët tanë për të kërkuar ndihmen e tyre.
Në bazë të asaj
Marëveshtjeje është përgaditur i ashtuquajturi’’ revolucioni i vonuar demokratik
i Shqipërisë’’ dhe të gjitha të zezat që e gjetën Shqipërinë janë pasojë e asaj
Marrëveshtjeje. Kuptohet që edhe Kosovës i erdhën shumë të liga nga ajo
marrëveshtjeje, duke filluar nga tentimi për shkatrrimin e LDK-së në Kuvendin e
saj të Tretë, mosnjohja e zgjedhjeve të dyta parlamentare, mosnjohja e
institicioneve shtetërore të dala nga zgjedhjet parlamentare, që u bënë në
Kosovë pa kontrollin e Beogradit, përvehtësimi i njësive guerile të Republikës
së Kosovës me mjetet e ‘’marjes së kalasë nga mbrenda’’, pengimi i formimit të
Qeverisë së Kosovës nga të gjitha forcat politike dhe ushtarake, që e kërkonin
diplomatët e shquar të SHBA-ve ; pengimi dhe mos lejimi i bashkimit të forcave
ushtarake në një subjekt të vetëm komandues, në FARK ; krijimi i ‘’Qendrës’’ për
përpilimin e ‘’listave të zeza’’ për lëshimin e ‘’vendimeve’’ për shpifje,
kërrcnime dhe për vrasjen e veprimtarëve të dalluar të çështjes kombëtare, që
nuk pranonin të bëhën argat të pagojë të tyre ; vrasjet politike që u bënë para
lufte, gjat lufte dhe pas luftës ; formimi i Qeverisë së Thaçit në Tiranë ;
krijimi i mafisë së kuqe pas çlirimit të Kosovës ; krijimi i kushteve për
enklavizimin e disa teritoreve të Kosovës ; tentimi për destabilizimin e Kosovës
dhe të Ballkanit ishin fryte të Marrëveshtjes së Zyrihut, etj.
KUR DHE
SI FILLUAN KOMPLOTET KUNDËR AHMET KRASNIQIT
Rikrijimi i Ministrisë së
Mbrojtjes të Republikës së Kosovës në marsin e 1998, edhe pse me vonesë të
madhe, krijoi bazën e një organizimi institicional të luftës çlirimtare të
popullit tonë që ishte nënë robërinë serbo-jugosllave. Ardhja në krye të
Ministrisë së Mbrojtjes të një atdhetari, që rrjedhte nga një familje me tradita
të larta të atdhedashurisë dhe të trimërisë, të kolonel Ahmet Krasniqit, njërit
ndër ushtarakët shqiptarë me përgaditje të lartë profesionale, që i kishte të
kryera dy akademi ushtarake : Akademinë Ushtarake të Ushtrisë Tokësore dhe
Akademinë Komanduese të Shtabit të Ushtrisë Tokësore, bëri që të alarmohën
armiqët tanë shekullor nga droja se krijimi i Forcave të Armatosura të
Republikës së Kosovës, për të cilat punonte me përkushtim Ahmet Krasniqi, do
t’ua prishnin planet dhe skenaret që i kishin thurë për ‘’zgjedhjen e çështjes
shqiptare’’ siq ua donte interesi i tyre kombëtar.
Edhe forcave
kundrainstiticionale të Kosovës, që me vetëdie apo pa vetëdie ishin vu në
shërbim të çakajve të Ballkanit, nuk ju shkonte në interes krijimi i Ministrisë
së Mbrojtjes, dhe i FARK-ut, prandaj i vuan në veprim të gjitha mjetet për ta
penguar krijimin e një Ushtrie Kombëtare të institicionalizuar dhe të
profesionalizuar, për të cilën punonte Ahmet Krasniqi, nga friga se do të vinin
në pushtet forcat institicionale, ndërsa Marrëveshtja e Zyrihut nuk do të
realizohej.
Ahmet Krasniqi bëri përpjekje të mëdha për bashkimin e
faktorit politik dhe ushtarak të Republikës së Kosovës, që ishte kushti i parë
për të ju kundërvy me sukses maqinerisë ushtarake të Serbisë, në realizimin e
aspiratave të saja antishqiptare. Bashkimi i Grupit ushtarak të Deçanit me
Ministrinë e Mbrojtjes i parapriu takimit të Osllos që u mbajt në maj të 1998 në
mes përfaqësuesëve të UÇK-së dhe përfaqësuesëve të Ministrisë së Mbrojtjes në
krye me Adem Demaçin dhe Ahmet Krasniqin, që solli marrëveshtjen për formimin e
Forcave të Armatosura të Republikës së Kosovës (FARK). Sipas marrëveshtjes,
FARK-u do të komandohët nga Shtabi i Përgjithshëm, ndërsa Komandant Shtabi u
caktua Ahmet Krasniqi. Ajo marrëveshtje ia mundësoi Ahmet Krasniqit dhe
Ministrisë së Mbrojtjes formimin e Pjesës së SHP të FARK-ut në Tiranë, siç e
parashihte Marrëveshtja e Osllos.
Formimi i Pjesës së SHP të FARK-ut në
Tiranë ; formimi i qendrave për stërvitjen dhe përgaditjen e ushtarëve dhe të
kuadrit ushtarak në afërsitë kufirit Shqipëri-Kosovë ; dërgimi i ushtarakëve në
Kosovë për forcimin e njësive të UÇK-së ; trajnimi i ushtarakëve për komandantë
të brigadave (në Bosne dhe Hercogovinë) ; arrijtja e marrëveshtjeve ushtarake me
kreun ushtarak të Kroacisë, të Bosnjes dhe Hercegovinës dhe të disa shteteve
mislimane për ndihmë ushtarake dhe teknike, ku një pjesë e atyre marrëveshtjeve
filluan edhe të realizohën ; formimi i Brigadës 134 dhe bërrthamave të brigadave
131 dhe 133, dhe dërgimi i tyre në frontin e luftës në Kosovë, krijimi
bataljanit Diverzanto Vëzhgues edhe i disa brigadave tjera siç ishte Brigada
‘’Skënderbeu’’, brigadat 141, 142, 132 që bëheshin gati të hynin në frontin e
luftës në Kosovë dhe sukseset që i arrijti komandant Tahir Zemaj me 22 ushtarakë
që e shoqëronin, dhe disa të tjerëve që ju bashkangjitën në Kosovë, kur e
krijuan Shtabin e Zonës së Tretë Operative të Rrafshit të Dukagjinit sëbashku me
kuadrin komandues të forcave teritoriale të komanduara nga Ramush Hajradinaj,
dhe pastaj suksesi i FARK-ut në Betejën e Logjës, etj. Këto suksese të Ahmet
Krasniqit dhe SHP të FARK-ut, që u krynë mberenda një kohe të shkurtër, i vuan
në veprim qendrat e agjenturave serbo-sllavo-greke në Shqipëri dhe në Kosovë,
dhe forcat kundrainstiticionale të Kosovës për ta penguar Ahmet Krasniqi me SHP
të FARK-ut, në veprimet e tyre që kishin për qëllim forcimin dhe konsolidimin e
FARK-ut.
(-3.)Ngjarrjet e mëvonshme, që ndodhën në Pjesën e SHP të
FARK-ut në Shqipëri, në diasporë, dhe Kosovë, tregojnë se në pengimin dhe
eliminimin fizik të Ahmet Krasniqit përpos qarqeve më të larta
politiko-ushtarake të Beogradit, Athinës, dhe Tiranës vazale, janë marrë edhe
krerët e forcave kundrainstiticionale të Republikës së Kosovës. T’i shiqojmë
faktet :
1.Siç dihet, kur Ahmet Krasniqi ndodhej në garnizonin e FARK-ut
në Papaj afër kufirit Shqipëri-Kosovë në qershor të vitit 1998, dhe i bënte
përgaditjet e fundit për dërgimin e brigadave të para operative të UÇK-së për në
Kosovë, pat ardhur një zyrtarë i komesariatit të Policisë së qytetit Baram Curri
për t’ia përcjellë vendimin e Fatos Nanosit se Garnizonin e FARK-ut në Papaj dhe
‘’Qendrën për Regrutim, Stërvitje dhe Përgaditjen e Kuadrit Ushtarak’’ në
Vuqidol duhet ‘’sa më parë të mbyllën’’.
2. Dy ditë më vonë kur Ahmet
Krasniqi këthehet për Tiranë Sigurimi i msheft i Shqipërisë ia përgaditi atij
një pritë. U sulmua me armë zjarri, por fatmirësishtë askush nuk pësoi nga ai
sulmm i papritur. Plaçkitet kombi i SHP të FARK-ut, me gjithë dokumentacionin e
brigadave që murën Urdhërin Luftarak nga Ahmet Krasniqi për të hyrë në Kosovë.
Me këtë akt terrorist të agjenturave serbo-sllavo-greke, që kishin depërtuar në
SHIK-un e Shqipërisë, ia bënë me dije Ahmet Krasniqit dhe bashkëpunëtorëve të
tij të ngushtë se do të vriten po qe se punojnë me përkushtim për forcimin e
Ushtrisë Kombëtare të Kosovës -FARK-ut.
3.Agjentura serbe në Dizendorf
të Gjermonisë organizoi një takim me një numër ushtarakësh shqiptarë në krye me
Xhafetr Jasharin dhe Halil Bicën për të nënshkruar peticione, me kërkesen për
ndërrimin e Ahmet Krasniqit nga posti i Krysit të Detyrës së Ministrit të
Mbrojtjes të Republikës së Kosovës. Vetë fakti se peticioni i është dërguar
Qeverisë së Bukoshit për ndrrimin e Ahmet Krasniqit, kur ai në bazë të
Marrëveshtjes së Osllos ia vuri themelet Ushtrisë Kombëtare të Republikës së
Kosovës, me krijimin e Pjesës së SHP të FARK-ut në Tiranë, dhe në Kosovë i futi
njësitë e para operative të UÇK-së nën komandën e Tahir Zemës, tregon se
agjenturat serbo-sllavo-greke kishin ndikim në të gjitha strukturat udhëheqëse
të shqiptarëve dhe se kishin mundësi të pengonin çdo veprimtari të mbarë që
shkonte kundër interesave serbo-sllavo-greke.
Prandaj, nuk është
vështirë për të kuptuar se për hesap të kujë kërkohej dorëheqja e Ahmet
Krasniqit, nga një grup ushtarakësh që i drejtonte I.Kelmendi. Forcat
kundrainstiticionale me vetëdije apo pa vetëdije qonin ujë në mullinin e serbit
kur nuk pranonin bashkimin e faktorit politik dhe ushtarak të Republikës së
Kosovës, për të cilin luftonte me mish dhe me shpirtë Ahmet Krasniqi dhe shumë
burra të fortë të Atdheut, diplomatët e shquar të SHBA-ve dhe miqtë e nderuar të
kombit tonë. Prandaj është plotësishtë e kuptueshme pse pengohej Ahmet Kraniqit
nga agjenturat serbo-ruso-greke, nga pehlivanart e Nanosit, nga bajraktarët e
‘’farës ruse’’ si dhe nga argatët e Qosjes dhe rrogtarët e Xh.Halitit
&Ibrahim Kelmendit.
4.Në Shqipëri dhe në diasporën shqiptare
pehlivanat e Nanosit dhe bajraktarët e ‘’farës ruse’’ filluan një fushatë të
gjërë shpifjesh të liga kundër Dr.Ibrahim Rugovës, kolonel Ahmet Krasniqit,
ushtarakut madhor Tahir Zemës dhe FARK-ut, gojarisht dhe nepërmjet gazetës së
tyre poçavër ‘’Zëri i Kosovës’’. Ahmet Krasniqi dhe Tahir Zemaj shpifën dhe
akuzohën se në ‘’marrëveshtje me Jugosllavinë e mbetur’’kanë krijuar ‘’forca
paralele me ato të UÇK-së’, qëllimi i të cilëve është që ‘’sëbashku me APJ’’të
bëjnë shkatrrimin e UÇK-së me një ‘’sulm të përbashkët’’.
Nga ushtarakët
e Kosovës askush nuk e mbrojti Ahmet Krasniqin dhe Tahir Zemën nga shpifjet kaq
të ulta, përpos njërit ushtarak i cili e bëri shkrimin por u pengua nga
kompetentët ku ai punonte për ta botuar atë punim në ndonjë gazetë apo revisë
shqiptare që botoheshin në Kosovë apo në diasporë. Ndërsa Bukoshi akuzohet nga
klani i Emrush Xhemajli & Gafurr Elshanit se nuk po e ndihëmon UÇK-në me as
një metelik nga ‘’Fondi i Qeverisë së Kosovës’’, edhe pse Bukoshi ju kishte
dhënë tëhpolla gjatë vitit 1996 në emër të UÇK-së, edhe pse me pëlqimin e
Bukoshit Ministria e Mbrojtjes nga fondi i saj ia kishte dhënë afër 8 miljan DM
përfaqësuesëve të UÇK-së në periudhën prill-gusht 1998. Forcat
kundrainstiticionale të Kosovës dhe spiujtë serb mundoheshin t’ia përgadisin një
kurthë të rrezikshme Republikës së Kosovës kur bënin shantazhe ndaj Kryetarit të
saj Dr.Ibrahim Rugovës, për t’i pranuar grupet ushtarake(UÇK-në), që i kishin
përvehtësuar me anë të komploteve, si Ushtri të Rregullt të Republikës së
Kosovës.
Rugova kishte informata të mjaftueshme për nivelin e
organizimit të njësive guerile, prandaj e dinte se do të ishte fatale për
Republikën e Kosovës të pranohën ato si Ushtri e Republikës së Kosovës. Ai e pat
përkrahur Analizën Ushtarake të kolonel Ahmet Krasniqit që i është dërguar atij,
Bukoshit dhe S.Berishës në janar të vitit 1997, dhe më vonë e pat përkrahur edhe
Marrëveshtjen e Osllos, që parashihte formimin e FARK-ut. Dhe me siguri po të
mos ishte shkelur marrëveshtja e Osllos, dhe të ishte bashkuar faktori politik
dhe ushtarak i Republikës së Kosovës, Rugova do ta pranonte të bëhej Komandant
Suprem i FARK-un, kuptohet kur do të aftësohej për të kryr operacione operative,
ashtu siç planifikonte Ahmet Krasniqi, me analizizën e tij ushtarake të shkruar
më 1996 ( është botuar në Bota sot më 19 qershor - 4 korrik 2001 më titull
:’’Vlerësim i situatës ushtarake në Republikën e Kosovës –janar 1997’’).
Fatkeqësisht Marrëveshtja e Osllos u shkel nga forcat
kundrainstiticionale të Republikës së Kosovës ; UÇK-ja nuk u institicionalizua
por u përvehtësua nga LPK-ja dhe LBDK-ja, prandaj zotëri Rugova nuk ra në
grackën që ia kishin përgaditur kokëkrisurit shqiptarë dhe armiqët tanë, për të
rrahur gjoks se ‘’UÇK-ja është Ushtria e Republikës së Kosovës’’, dhe, se ai
është ‘’Komandant Suprem i saj’’, kur e dinte se UÇK-ja me organizimin që e
kishte nuk ishte e zonja t’i qëndronte sulmeve të ushtrisë serbe. Dhe çfarë
tragjedie do ta gjente kombin tonë, po sikur Kryetari i Republikës së Kosovës
Dr.Ibrahim Rugova do ta pranonte UÇK-në për Ushtri të Republikës së Kosovës, kur
në fakt ajo ishte ‘’ushtri’’ e Xh.Halitit dhe e R.Qosjes,( pas shkeljes së
Marrëveshtjes së Osllos).
Siç dihet pas dështimit të përpjekjeve
amerikane dhe të Parlamentit të Kosovës, për formimin e një Qeverie të
përbashkët prej të gjitha forcave politike dhe ushtarak të Republikës së Kosovës
(korrik -gusht 1998, forcat serbe fituan dritën e gjelbërtë nga faktori
ndërkombëtarë për fillimin e ofanzivës kundër UÇK-së. Nga kjo ofanzivë njësitë e
UÇK-së nuk patën sukses t’i përballojnë makinerisë ushtarake të okupatorit, që
kishte armatim të rënd dhe u detyruan për tu larguar për në Shqipëri, jo vetëm
shumica e popullësisë të komunës së Deçanit por edhe ‘’komandantët’’ dhe
ushtarët e UÇK-së. Edhe në Drenicë dhe gjetiu njësitë e UÇK-së u detyruan ta
lëshojnë’’teritorin e çliruar’’pasi që ishte e pamundur të mbrohen nga tenkat
dhe njësitë e blinduara serbe me pushë gjysmautomatike 10-she, dhe
kallashnikovë.
Fillimi i shtatorit të vitit 1998 ua bëri me dije
argatëve të XH.Halitit dhe rrogtarëve të R.Qosjes që e përbënin SHP të UÇK-së se
nuk e kishin çliruar as një kilometër të teritorit të Kosovës, por Serbia për
qëllime stratrgjike i kishte lënë të bëjnë parada dhe të rrafin gjoks se e kanë
çliruar 60% të teritorit të Kosovës, për të fituar të drejten të bënte pastrimin
etnik të Kosovës me preteks se po e ndjek UÇK-në.
Vetëm të marrët,
analfabetët politik dhe tradhtarët e kombit edhe sot shpifin shpifje debile, kur
e akuzojnë Rugovën se ‘’nuk e ka njohur UÇK-në për ushtri të Kosovës’’, dhe nuk
e dijnë apo nuk don ta dijnë se po të kishte ‘’rrafur gjoks’’ Rugova se ‘’UÇK-ja
është Ushtri e Republikës së Kosovës’’ dhe se ai është ‘’Komandant Suprem’’ i
saj, me humbjen e ‘’teritoreve të lira’’ që i kishte ‘’çliruar’’ UÇK-ja,
Republika e Kosovës dhe Kryetari i saj do të detyroheshin t’i fillonin bisedimet
për paqe me Serbinë-Jugosllavinë. Dhe sipas rregullave ndërkombëtare, kur dy
ushtri të dy shteteve luftojnë në mes tyre dhe lufta përfundon, organizohen
bisedat për paqë. Në tavolinën e bisedimeve fituesi gjithmon i parashtron kushte
hupsit, dhe në rastin e Kosovës, pala serbe si fituese e luftës, do t’i
parashtronte kushte delegacionit të Republikës së Kosovës për paqe.
Akademia e Shkencave Serbe e kishte përgaditur planin për ndarjen e
Kosovës dhe e kishte publikuar ende pa filluar lufta. Ja pra ç’far humnere ia
përgaditën Kosovës forcat kundrainstiticionale. Po Rugova tregoi zgjuarësi dhe
largëpamësi kur për UÇK-në dha deklarata diplomatike dhe reale, se janë
‘’fshatarë’’ që po e mbrojnë ‘’pragun e shtëpisë’’ dhe ‘’nderin e familjes’’dhe
gjithnjë kërkonte angazhimin e forcve të NATO-s, për një fazë kalimtare deri sa
Kosovës t’i njihet subjektiviterti ndërkombëtar, pasi që e njihte shumë mirë
situatën politike, ushtarake dhe ekonomike të Shqipërisë, Kosovës dhe Viseve
tjera shqiptare, që shkonte më tepër në favor të çakajve të Ballkanit se sa të
shqiptarëve. Pra politika e urtë dhe e zgjuar e kryetarit të Republikërs së
Kosovës Dr. Ibrahim Rugovës sjelli intervenimin e SHBA-ve dhe aleatëve të saj
ushtarakisht në Kosovë për t’i djegur planet dhe skenaret serbo-ruso-greke që i
kishin thurë kundër Kosovës dhe kombit shqiptar.
-----(4)5. Edhe në
Kosovë të njëjtat shpifje i bënte gazeta e studentëve kuqalosh’’ Bota e re’’,
emisarët e LPK-së dhe një numër i vogël i ekstremistëve kokëkrisur të LKÇK-së,
që e kishin shpallur veten komandantë të njësive të UÇK-së.
6. Pas
sukseseve të e rëndësishme të Ahmet Krasniqit dhe ushtarakëve të FARK-ut në krye
me Tahir Zemën, që i treguan në frontin e luftës në Kosovë, veçmas pas fitorës
së Betejës së Logjës, dhe sidomos pas realizimit të Marrëveshtjes së Osllos edhe
në teren, kur Tahir Zemaj dhe Ramush Hajradinaj me bashkëpunëtorët e tyre në
Propoçan krijuan Shtabin e Zonës së Tretë Operative të Rrafshit të Dukagjinit,
alarmohet Drejtoria Politike e UÇK-së, në krye me Hashim Thaçin, dhe shumë
shpejtë e shkatrruan atë organizim të mbarë, duke e bindur Ramush Hajradinajn të
pendohet që kishte marr pjesë në krijimin e Shtabit sëbashku me Tahir Zemën, dhe
t’i hajë fjalët e dhëna me rastin e formimit të Shtabit se edhe si ‘’ushtarë do
t’i kryej detyrat që do t’ia caktonte Tahir Zemaj’’.
7.Argatët e
Xh.Halitit në krye me H. Thaçin pasi e shkatrruan Shtabin e Zonës së Tretë
Operative të Rrafshit të Dugagjinit dhe krijuan armiqësi në mes Tahir Zemës dhe
Ramush Hajradinajt, kërkuan takim në Tiranë me Bujar Bukoshin dhe Ahmet
Krasniqin. Takimi zgjati disa ditë me ndërprerje , dhe si përfundim i atyre
bisedimeve Bukoshi dual me një komunikatë se Qeveria e Kosovës nuk e ka krijuar
FARK-un dhe se përpos UÇK-së nuk ka kurrfarë forcash tjera ushtarake.
Me
këtë deklaratë Ahmet Krasniqit ju bë tradhtia e parë publike nga Kryeministri i
Kosovës Bujar Bukoshi, i cili në vend se ta njoftonte opinionin për
Marrëveshtjen e Osllos apo ta lejonte Ahmet Krasniqin të flas për atë
marrëveshtje, pasi që u pa se Marëveshtja u shkel nga forcat
kundrainstiticionale, dhe se nuk kishte pse ta ruante më si sekret ushtarak, ai
krijoi huti dhe përçarje edhe në forcat e shëndosha kombëtare, të cilat ishin në
dijuni të arrijtjes së marëveshtjes së Osllos në mes Ahmet Krasniqit dhe Adem
Demaçit, që parashihte që dy subjektet ushtarake : UÇK-ja dhe Ministria e
Mbrojtjes do t’i formojnë Forcat e Armatosura të Republikës së Kosovës(FARK-un)
që do të përbëheshin nga UÇK-ja (njësi operative të FARK-ut), Aviacioni
Luftarak, Mbrojtja Teritoriale, dhe njësitë e Ministrisë së Mbrendshme.
8.Edhe LPK-ja, ( të dya klanet : klani i Xh.Halitit edhe klani i
I.Kelmendit) e penguan punën e SHP të FARK-ut në Shqipëri nepërmjet emisarëve të
tyre, duke ju krijuar probleme të mëdha eprorëve të FARK-ut, që merreshin me
logjistikë në Shqipëri, nepërmjet Polisisë rrugore dhe Policisë Finansiare, duke
ua plaçkitur armatimin që e blenin në Shqipëri, apo e sillshin nga jashtë.
Shpeshëherë burgoseshin eprorët ushtarak, rojet e Ministrisë dhe shoferët e
kamionëve, që banin armë për FARK-un.
9.Edhe forcat kundrainstiticionale
të Kosovës në krye me Qosjen muarën detyra konkrete për pengimin e Ahmet
Krasniqit dhe FARK-ut. H. Hyseni luajti rrolin e falltorit kur dual jashtë
Kosovës me qëllim të bashkimit në veprim të të gjitha klaneve dhe individëve me
ndikim që i përbënin forcat kundrainstiticionale, për pengimin dhe eliminimin e
Ahmet Krasniqit nga skena politike dhe ushtarake të Kosovës.
10.Ndërsa
Gani Syla, njëri ndër argatët më të besueshëm të H.Hysenit, dhe Shaip Bilalli
ish udhëheqës i Partisë së Prosperitetit të Maqedonisë, ia përgaditën një kurthë
të rrezikshme Ministrisë së Mbrojtjes, kur luajtën lojën e ndërmjetësit në mes
Ministrisë dhe tre tregëtarëve me nënshtetësi turke, për lidhjen e një
marrëveshtjeje për blerjen e armatimit moderrn për njësitë operative të UÇK-së,
në një vleftë prej 49 miljan DM.
Tregtarët e muarën një kopare prej 8
miljan e 700 mij DM. Sipas marrëveshtjes armatimi duhej të dorzohej në fund të
korrikut 1998 Tahir Zemës dhe njësive tjera operative të UÇK-së në Kosovë por më
vonë u kuptua se në faktë ajo marrëveshtje nuk ishte asgjë tjetër përpos ishte
një kurrthë e ngrehur nga karrjeristët e sëmuar për pushtetë të LBDK-së, qëllimi
i të cilëve ishte për ta penguar armatosjen dhe forcimin e FARK-ut, dhe të bëjnë
përvehtësimin( vjedhjen) e një shume të konsiderueshme të mjeteve që i kishte
caktuar Qeveria e Bukoshit për Ministrinë e Mbrojtjes.
Tregtarët turq i
muarën tëhollat nga Ministria e Mbrojtjes por armatimin nuk e dorzuan, ndërsa
Bukoshi ,, hidhërohet’’ që Ministria ishte tradhtuar, dhe më nuk derdhi tëholla
për armatimin e njësive të UÇK-së. Ndërsa me tregtarët turq e angazhoj të mirret
njreriu i tij i besueshëm që punonte në Përfaqësinë e Republikës së Kosovës në
Shqipëri zotëri Kadri Balën. Fatmirësishtë veprimtarë të dalluar të çështjes
kombëtare dhe aktivistë të LDK-së, çdo ditë sillnin ndihëma finansiare dhe mjete
ushtarake në Pjesën e SHP të të FARK-ut në Tiranë, dhe në këtë mënyrë zbutej
deri dukund kriza finansiare e FARK-ut.
Duhet theksuar se Ahmet Krasniqi
dhe SHP i FARK-ut çdonjërit që ka sjellur ndihma me vleftë prej 100 e deri me
një miljan e më tepër DM, apo valuta tjera i kanë regjistruar dhe i kanë dërguar
në Bankën e Kosovës ‘’Dardania’’në Tiranë, dhe donatorëve ju kanë lëshuar
vërtetime dhe falenderime për ndihmat që ia kanë sjellur Ministrisë së
Mbrojtjes. Pra, mosrealizimi i marrëveshtjes për blerjen e armatimit ishte
tradhtia e dytë, pas asaj të Osllos, që ia bënë Ministrisë së Mbrojtjes dhe
FARK-ut përfaqësuesit e LPK-së-UÇK-së dhe krerët e LBDK-së nepërmjet
Xh.Halitit&kompani dhe Gani Sylës dhe Shaip Bilallit& kompani.
Ahmet Krasniqi edhe pse ishte i vetëdijshëm se kundër tij dhe SHP të
FARK-ut po bëhën komplote të rrezikshme, nuk e ndali veprimtarinë e tij për
bashkimin e subjekteve politike dhe ushtarake të Republikës së Kosovës, duke u
mbështetur në parimet e bashkëpunimit të ndërsjelltë dhe vëllazëror, tolerancës,
mirëkuptimit dhe tejkalimit të problemeve në mënyrë vëllazërore.
Ai dha
shemmbull konkret se shqiptarët duhet harruar mosmsrrëveshtjet, gjelozitë dhe
hasmëritë që i kishin në mes vedi përshkak se ishim në luftë me Serbinë. Kështu
ai edhe pse ishte në dijuni se Halil Bicaj dhe Xhafer Jashari ishin nënshkrues
të peticionit, që kërkonin dorëheqjen e tij nga Kryesi i Detyrës së Ministrit të
Mbrojtjes, ndaj tyre pati qëndrim vëllazëror, kur u paraqitën në SHP të FARK-ut
në Tiranë për sistemim. Ai duke u mbështetur në traditën dhe trashigiminë tonë
kombëtare, se kur fillon lufta me të huajin, falën apo pushojnë hasmëritë.
(ngatrresat, hidhërimet, gjaqet etj), Halil Bicën e caktoi Kryeshef të SHP të
FARK-ut, duke u mbështetur në aftësitë dhe përvojën luftarake që kishte fituar
në luftën serbo-boshnjake, ndërsa Xhafer Jasharin e caktoi Kryeshef të SHP të
FARK-ut për Logjistikë dhe Zëvendës të Ministrit për logjistikë në bazë të
aftësive profesionale që i kishte fituar gjatë shkollimit.
(5)---Ahmet
Krasniqi nuk ishte prej atyre, që hjekin dorë nga synimet po sa të ju paraqitet
pengesa e parë. Ai ishte një personalitet me karakter të fortë. Pengesat që i
dilnin jo vetëm që nuk e dobësonin por e forconin dhe e bënin më këmbënguls në
realizimin e qëllimeve madhore kombëtare. Kështu ai edhe pse muar urdhërin nga
Nanosi për t’i mbyllur dy Qendrat e FARK-ut në Vuqidol dhe në Papaj, ai jo vetëm
që nuk i mbylli këto qendra por hapi edhe dy qendra tjera në afërsi të Kuksit,
në Kalimash dhe në Kolsh .
Se Ahmet Krasniqi nuk kishte synime
karrjeriste dëshmon fakti se ai pasi muar vesh për nënshkrimin e peticioneve në
Dyzendolf të Gjermonisë, ia ofroi dorëheqjen B. Bukoshit, por ai dorëheqjen e
tij nuk e pranoi pasi që ishte i vetëdijshëm se shumica e ushtarakëve do të
kundërshtonin një vendim të tillë, sepse ai kishte ardhë në krye të Ministrisë
së Mbrojtjes në mënyrë institicionale, me pëlqimin e përfaqësuesëve
(kordinatorëve) të grupeve ushtarake që ishin krijuar në shtetet e Evropës
Perendimore, të Kroacisë dhe të Sllovenisë, por edhe ishte kundër çdo logjike të
pranonte dorëheqjen e tij pas gjithë atyre sukseseve që i kishte arritur pas
Marrëveshtjes së Osllos.
Ndërsa pas fushatës së shpifjeve të kryedjajve
të LPK-së, që e bënin nepërmjet Zërit të Kosovës se Ahmet Krasniqi ka krijuar
‘’forca paralele’’ me ato të UÇK-së, dhe shpifjeve tjera debile, ai kërkoi nga
Bukoshi që të zbardhet Marrëveshtja e Osllos dhe të shpjegohet domethënia e
FARK-ut, por Bukoshi nuk dashti vetë të bëjë shpjegime të nevojshme dhe as Ahmet
Krasniqin nuk e lejoi të njoftonte opinionin për Marrëveshtjen e Osllos.
Ahmet Krasniqi si mbetet tjetër përpos t’i njoftonte personalitetet që
kishin ndikim tek faktori politik shqiptar për Marrëveshtjen e Osllos, për
ndihmat që i janë dhënë UÇK-së në të holla, dhe për pengesat që po i dalin në
forcimin e FARK-ut. Ai pat biseduar nepërmjet telefonit edhe me disa komandantë
të UÇK-së, që Xh.Haliti&kompani i fajsonin se ata po e kundërshtojnë
Marrëveshtjen e Osllos, me qëllim që tua shpjegonte shkurtimisht Marrëveshtjen e
Osllos dhe domosdonë e bashkimit të faktorit ushtarak, po qe se kanë synim
çlirimin e Kosovës.
Po e ceku një bisedë me telefon që e pati Ahmet
Krasniqi me Sami Lushtakun gjatë muajit gusht të vitit 1998. Atë bisedë e pata
dëgjuar unë dhe Hilmi Nebihu. Ai pasi i shpjegoi Sami Lushtakut se për bashkimin
e UÇK-së dhe të Ministrisë është arritur marrëveshtja, e luti si për gjak që të
ndikojë ku ka mundësi ta’’bashkojmë UÇK-së’’, ta ‘’trashim UÇK-në’’ dhe ta
‘’çlirojmë Kosovën’’
- VizitorVizitor
Re: "Revulocioni i Vonuar" dhe Ahmet Krasniqi
Wed 24 Feb 2010 - 17:56
- Jo" Formulr sakat" Kosov-Shqiperi Por ribashkim natyror
- Mendoni qe "dikush" mund te ndryshoje fatin tone?!
- Nxehet "live" Naomi Campbell; thyen kamerën
- Nje nene 47 vjecare tenton te shese veshken per te mbajtur "gjalle" 5 femijet e saj! -
- Çfar doni ti thonit shokut/shoqes të Forumit në këto momente "Mesazhi yt"
Drejtat e ktij Forumit:
Ju nuk mund ti përgjigjeni temave të këtij forumi|
|
|