Poezi nga Mirvete....

Dashuri do të thotë :
Të kesh qiellin në dorë
e të z`gjedhesh vetëm një yll .
Të kesh gjithë diellin
e të duash një rreze
pë ty të rrezon .
Të jetë e jotja e gjithë bota
e ti të duash vetëm një njeri .
E unë jam ajo që të dua vetëm Ty .

(Kjo teme kalon tek kategoria e Poezive)

Thellë në shpirtin tënd
dua të jem unë .
Nga zemra jote
të gjitha do i shkul.
Me mijra net me gjum
në ëndrrat tua do të jem
vetëm unë .

Dua të jem me ty çdo kund,
do të lëshoj rrënjë dashurie aq shumë
sa asnjë furtunë mos mund
të m`ë i shkulë .

Do të ngulitem në trurin tënd,
të më kesh në mendje minut e sekond ...
Dua të jem mbretëreshë në trupin tënd ,
do të më kesh thellë në shpirt e zemër ,
e jotja do të jem për jetë .

Virtytja,ju lutem shikoni e keni tani temen tuaj te poezive dhe aty gjitheher mund te vendosni poezit tuaja mos hapni me tema te njejta ju lutem!

Kur rrezet e Diellit bien mbi mur
muri shkelqen bukur .
Po kjo bukuri , ky shkelqim
është në Diell , jo ne mur .
Edhe po te shembet muri
bukuria mbetet ne Diell
se nuk harrohet .
Kështu edhe ti zemren tënde
duhet t`ia falesh diellit ,
e jo , tullave dhe rrënjëve .

Shume te bukura poezite tuaja Virtyte,urime e gz qe i ndani me ne

Mollët janë pjekur,
të këndshme jane bër .
Presin t`i shijojne
kënaqesi t`iu dhurojnë .
I thërras bilbilit ,
të gjej ngrohtësinë ,
njëheri dhe lumi e gjen
rrjedhen e tij .
Hëna dinë kur t`ndriqoj
dhe Dielli kur t`rrezoj .
E unë ? ... Nuk e di , pres ...
Preku mollët që , janë pjekë
dhe pyes : A ka kush për t`i vjelë ?
Pres bilbilin t`më këndoj,
Hëna errësirën t`më ndriçoj .
Atëherë , bashke më rrezet e diellit
dhe unë do të ngrohë .

Për dy fjalë po vuaj ,
po i pres , ku t`i gjej ?
Vetëm dy fjalë i kërkoj
të më thonë : Të dua !
Më këto dy fjalë
do më vinë dy rreze dielli...
Do i sjellin ngrohtësi shpirtit tim
të ngurtësuar ,
trungut të palulëzuar ...

:Lluve:

Kujdes gjatë përdorimit të gjuhës gjatë nxjerrjes së fjalës .
Mos vrisni njerzë pa plumb e mos i vorrosni pa vdekur !
Fjala e rëndë është ajo që të vret ,
të plagos , të thenë shpirtin , të fundosë ,
për së gjalli të vorros .

Si është e mundur të ndryshoj ,
ndjenjat nën kontrroll mos ti kem ?
Fajtor është zëri yt magjeps!
Më hutoi, më bëri për vete.

Pse po vuaj kaq shumë ,
pse po ndjej aq mall ?
Ah sikur mundem të dëgjoj atë zë
sa herë që më mungon .

Fuqia e tij ishte magjepse
sa, ndryshoi shumë çka në mua .
Pse më merr malli kaq shumë
për zërin tënd ?
Sepse më lehtësoi shpirtin
e rrahjet e zemres m`i shpeshtoi .

Je largë , shumë largë
por , unë të ndjej afër shumë afër .
Kam mall për zërin tënd sa ,
kur t`a dëgjoj , bëhem si e marrë
qesh dhe qaj .

Ndonjëher zemërohem me ty
s`dua të flas .
Por e ndjej se , më mungon
edhe më shumë ...
Ah sikur t`më kuptoje
se , sa shumë ndjej mall .
Ah sikur t`më besoje
sa të dashuroj .
Ah sikur të më ndjeje
ashtu si të ndjej unë ty .

E nderuara Mirvete ketu mund te postoni te gjitha poezite tuaja per mos hapur tema te reja per cdo poezi...besoj te me kuptoni e nderuar

Ah sa shumë të dua

Më ka marrë etja ,
etjen si ta shuaj ?
Më ka zënë dehja
për hiret e tua .

Më është terur nuri
jam z`verdhur si ftua
Po më mbysin ëndrrat
shpirti m`u gjymtua.

Kush do më shpëtoj
nga gjumi trishtuar ?
ëndrrat të m`i zgjoj
ty për t`u afruar ?

Ah sa shumë të dua ,
largë më je qëlluar
me puthje të zjarrta
kam për të pushtuar .

Shume e bukur Mirvete,suksese e flm qe i ndani me ne

Mos më harro mua,
ndale lotin tim ,
më ofro në këtë jetë
pakë lumturi.
Mos më shto vuajtje,
mos m`u largo kurrë .
Lermë të unë një çik gëzim ,
trete lotin nga sytë e mi ,
kërkoma buzëqeshjen pëseri .
Dashurinë ndaj meje se ke obligim
këte vet e di, te lutem mos ma thuaj ti .
Nga zemra s`ta pres , nga goja m`a thuaj,
një fjalë të ëmbël e të mirë .
E unë do të mashtrohem
dhe shpirti im do të ketë qetësinë .

Rini e tretur

Aeroplanë ngritje , aterim ,
pritje , përcjellje pa fund.
Gëzim i ngurtë , përmallim , zhgënjim .
Puthje e tharë në buzë,
lot i paterur kurrë .
Endrra të tretura në rrugë,
fati i mshefur gjithkund...
Koha na iku , na mashtroi,
rininë pamëshirshem na e vodhi...
U plakëm u tretëm pa fund,
lumturinë se gjetëm askund .

shume te bukura poezit e tua Mirvete dhe suksese

SUKSESE Mirvete ...keshtu vazhdo

Dua të ëndërroj

Natë vonë , heshtja mbretëron
sytë mbyllën , gjumi rëndon .
Buzëqeshja ëmbël nurin përshkonë
ëndrrën me ty e kërkonë .

Ngadalë ëndrra udhëton
gjen çerdhen e vet ,
në sytë e mi zë vend
aty ku buzëqeshja flet .

Nata kalon ëndrra ikën,
buzëqeshja mbledh krahet
dhe pret ditën.

Dita agon , sytë hapën me nxitim .
Dielli posalindur ndriçon
dita e gëzuar m`fillon
sepse me ty në ëndërr isha mbrëm .

Malli për nënën
15 orë më parë
Më mungon oj nënë ,
për ty kam shumë mall.
Kërkoj dorën tënde
të më prek në ballë .
Sytë e tu të ëmbël
të më japin një shiqim,
buzët tua të më puthin
për natë të mirë .

Kur vie 8 Marsi
dua festën të uroj
të , të puthi në faqe ,
lulen më t`bukur të dhurojë .

Kur vitet do t`kalojnë
dhe flokë t`më janë z`bardhë
edhe atëherë oj nëna ime
për ty do t`kem mallë ....

Shkëputur nga ditari im , 8 Mars 1982
nga Mirvete Kabashi Leku më 2012-03-08 në orën 9:35.PD ·
Sot, në orën e katërt kisha mësim më klaën time , VI -2 . Posa hyra në kl. nx. filluan të më uronin festën e 8 Marsit , nuk i pëlqeja këto urime , pasi që jam vajzë dhe me duket se, festa e 8 Marsit është për gra e nëna ... Ashtu e ndjej unë .
Shënova orën në ditar , ngrita kokën për të parë se , kush mungonte . Menjëherë më shkuan sytë të nx. ime më e mire , e cila kishte mbuluar fytyren me duar . E pyeta : Shqipe çfar ke ? Në vend të saj m`u përgjigj shoqja e bankes : " I vje turp pse s`pati një dhurat për ju mësuese ". Përnjëher me hapa të shpejtë u drejtova drejtë bankës ku ishe ulur Shqipja duke thënë : Kush thotë që Shqipja nuk më dhuroi dhuratë ? Shqipja çdo ditë më dhuron dhurata . pesëshet e saj që stolisin ditarin e VI-2 , janë dhurata më e madhe për mua . Kështu duke ia lëmuar kokën mendova ta qetësoj por, ajo filloi të qaj me dënesje . Hodha shiqimin te nx. tjerë , vërejta se, të gjithë po qanin . U ndjeva si një statujë , nuk dilte asnjë fjalë nga goja ime . Me të shpejtë jam larguar nga klasa , drejtë e në sallë . U zhgreha dhe unë në vajë . E di që Shqipja nuk ka prindër dhe jeton vetëm me gjyshin plak . Edhe mua tani më sillëshin shumë mendime në kokë . Isha tepër e lëndueme në shpirt . Athua Shqipja kishte menduar babain e vdekur ,qe s`e kishte per t`ia siguruar dy tre dinarë për një dhuratë për mësuesen ?
Athua kishte mall për nënën që ishte larguar nga ajo dhe ia kishte ngurtësuar në buzët e saj fjalën nënë . E sot , ashtu si mua tani Shqipes iu kishin sjellë shumë gjëra në kokë dhe më nuk mundi t`i bëj ball lotëve dhe ato shpërthyen si vullkan nga shpirti i saj i njomë ... Ah Shqipe nxënësja ime e dashur , sot nuk munda t`i përballoj lotët tu ato më mundem dhe mua . Kurrë më të dopt se sot se kam ndier veten time , pse nuk munda t`ia ndali Shqipes lotët por, ika si pa kokë nga klasa ...

Mirvete shenim i bukur ,, me beri dhe mua te qaj

Ku m`u trete ?
nga Mirvete Kabashi Leku më 2012-03-09 në orën 11:58.PD ·
Mesnata kaloj , qetsi shpiri s`më ka ,
mendimet për ty gjumin m`a kan marrë.
Nuk di kah me ike , nuk di ku m`u trete ?
Të kërkoj , pse nuk më përgjigjesh ?
Te lutem pa më dil njëher ,
më thuaj realitetin ,
Pse më rrin i m`sheftë ?

Kudo që të jeshë , kahdo që të shkosh ,
çdo hap që kalon shëndet të uroj .
Tani duke shkruar , malli më përvëlon ,
si riga shiu lotët më pikojnë .
I lutem perëndise gjë e keqe mos të ketë ndodhë .

Thellë po e ndjej se, të dashuroj
sepse mungesën tënde vështir e përballoj .

Me fillimin e pranverës ,
me aromën e lulevjollcës ,
me zogjët shtegtarë .
të presë krahëhapur dhe Ty me ardhë .

Ti o burrë
nga Mirvete Kabashi Leku më 2012-03-07 në orën 5:53.MD ·
Mos i thuaj veti burrë
kur një grua e përul .
S`e dëgjon asnjëherë
e injoron për çdo herë.
Të jep zemren ia lëndon,
të fal shpirtin ia shkatërron.
E përul e lëndon e tradheton,
të tërën e shkatërron .
T`bëhet urë t`kalosh mbi te,
a mendon athua pse ?
Gishtin n`kokë mendo mirë
pse kjo grua duron robri ?
Se , ajo ndezet flakë ,
bëhet hi për fëmijë .

Athua falje do më kërkosh ?
nga Mirvete Kabashi Leku më 2012-03-01 në orën 12:28.MD ·
Në buzë vdekje kur do më shohësh,
athua do të pendohesh ?
A do të mendosh ndonjëherë,
sa vuajtje më ke sjellë ?

Ndoshta do më kërkosh falje
kur vdekjen në sytë e mi do shiqosh .
Por , buzët e mija , më vështirësi
do të thonë se , tani u bë vonë .

E di , një ditë do t`më kërkosh falje ,
do të n`djesh peshen e fajit të rëndë .
Atëher vonë do të jetë , tepër vonë ,
se , sytë e mi u mbyllën përgjithmonë .

E unë do të vdes e penduar ,
për dashurinë që , dikur t`a kam dhuruar .

Amanet do t`a lë vetëm lotin tim ,
nëse , ndonjëherë do t`pendohesh ,
t`a kesh si ngushllim .

Athua të varri lule do t`më sjellësh ?
Jo , nuk e besoj se, ndoshta pak ndergjegjeje ke
e ajo nuk do të lejoj .

shume bukur

Viti 1981 - zgjimi i ndërgjegjies kombëtare
nga Mirvete Kabashi Leku më 2012-03-11 në orën 12:34.MD ·
Ky vit ishte viti i madh , qe dridhi kolltuaqet dhe kokën e politikanëve jugosllavë dhe sidomos disa shqiptarëve " të ndershem " . Kjo ishte fillimi i lajmrimit për ata që kishin shti veshtë në lesh dhe nuk degjonin apo nuk deshironin të dëgjoni se , ç`po ndodhte me Kosovën , si jetonte me gjithë atë pasuri që sillte , kush e jetonte jeten e mjerimit e kush te lluksit ... Vallë ku shkonte e gjithë ajo pasuri e Kosovës ? ... Këte nuk munden më, të durojnë studentet e vitit 1981 dhe mu në menzen e tyre filloi ajo qe duhej te fillonte nga qeveritarët kosovar ... Ky vit ishte fillimi i ndërgjegjies kombëtare ...
Sot kur kujtohet demostrata e vitit 1981 , me shumë krenari e themi se, Kosova kuptoi edhe më shumë dashurinë për shtetin mëmë Shqipërinë . Më mallëngjim i kujtoj lajmet e asaj kohe , kur hapshim sy e vesh anej nga Tv Tirana , duke degjuar lajmet , ku , na përkraheshin duke na mbrojtur pa rezervë ashtu siç e mbronë vëllau vëllanë .
Me krenari sot kujtoj atë vit , spse ne studentet ishim nisma dhe pastaj i tërë kombi shqiptarë që ua hapëm sytë popujve tjerë që jetonin në Jugosllavi , sllovenëve , kroatëve , boshnjakëve , njëherit dhe iu bë me dije se, kush dhe cilet ishin shovenist e irredentist , ne qe kekonim te drejtat tona ne vendin tonë apo ata që jetonin në kurrizin tonë ...

Mirvete shkruajti:Ti o burrë
nga Mirvete Kabashi Leku më 2012-03-07 në orën 5:53.MD ·
Mos i thuaj veti burrë
kur një grua e përul .
S`e dëgjon asnjëherë
e injoron për çdo herë.
Të jep zemren ia lëndon,
të fal shpirtin ia shkatërron.
E përul e lëndon e tradheton,
të tërën e shkatërron .
T`bëhet urë t`kalosh mbi te,
a mendon athua pse ?
Gishtin n`kokë mendo mirë
pse kjo grua duron robri ?
Se , ajo ndezet flakë ,
bëhet hi për fëmijë .

Shume domethenese kjo,me pelqeu..Pergezime!

Mirvete shkruajti:Shkëputur nga ditari im , 8 Mars 1982
nga Mirvete Kabashi Leku më 2012-03-08 në orën 9:35.PD ·
Sot, në orën e katërt kisha mësim më klaën time , VI -2 . Posa hyra në kl. nx. filluan të më uronin festën e 8 Marsit , nuk i pëlqeja këto urime , pasi që jam vajzë dhe me duket se, festa e 8 Marsit është për gra e nëna ... Ashtu e ndjej unë .
Shënova orën në ditar , ngrita kokën për të parë se , kush mungonte . Menjëherë më shkuan sytë të nx. ime më e mire , e cila kishte mbuluar fytyren me duar . E pyeta : Shqipe çfar ke ? Në vend të saj m`u përgjigj shoqja e bankes : " I vje turp pse s`pati një dhurat për ju mësuese ". Përnjëher me hapa të shpejtë u drejtova drejtë bankës ku ishe ulur Shqipja duke thënë : Kush thotë që Shqipja nuk më dhuroi dhuratë ? Shqipja çdo ditë më dhuron dhurata . pesëshet e saj që stolisin ditarin e VI-2 , janë dhurata më e madhe për mua . Kështu duke ia lëmuar kokën mendova ta qetësoj por, ajo filloi të qaj me dënesje . Hodha shiqimin te nx. tjerë , vërejta se, të gjithë po qanin . U ndjeva si një statujë , nuk dilte asnjë fjalë nga goja ime . Me të shpejtë jam larguar nga klasa , drejtë e në sallë . U zhgreha dhe unë në vajë . E di që Shqipja nuk ka prindër dhe jeton vetëm me gjyshin plak . Edhe mua tani më sillëshin shumë mendime në kokë . Isha tepër e lëndueme në shpirt . Athua Shqipja kishte menduar babain e vdekur ,qe s`e kishte per t`ia siguruar dy tre dinarë për një dhuratë për mësuesen ?
Athua kishte mall për nënën që ishte larguar nga ajo dhe ia kishte ngurtësuar në buzët e saj fjalën nënë . E sot , ashtu si mua tani Shqipes iu kishin sjellë shumë gjëra në kokë dhe më nuk mundi t`i bëj ball lotëve dhe ato shpërthyen si vullkan nga shpirti i saj i njomë ... Ah Shqipe nxënësja ime e dashur , sot nuk munda t`i përballoj lotët tu ato më mundem dhe mua . Kurrë më të dopt se sot se kam ndier veten time , pse nuk munda t`ia ndali Shqipes lotët por, ika si pa kokë nga klasa ...

Shume prekese

Më mungon
nga Mirvete Kabashi Leku më 2012-02-14 në orën 4:19.MD ·
Diçka me shtyn që të takoj
por, është e kot .
Sytë të kërkojnë
e s`të shohin dot .
Zemra syrit si beson
të thërret të kërkon .
Kurse shpirti kallet flakë
bëhët hi ,
të kërkonë vetëm ty .

Sytë s`të shohin ,
zemra si beson ,
shpirit rënkonë ...
Sa shumë u mungonë .

Ku m`u trete ?


Mesnata kaloj , qetsi shpiri s`më ka ,
mendimet për ty gjumin m`a kan marrë.
Nuk di kah me ike , nuk di ku m`u trete ?
Të kërkoj , pse nuk më përgjigjesh ?
Te lutem pa më dil njëher ,
më thuaj realitetin ,
Pse më rrin i m`sheftë ?

Kudo që të jeshë , kahdo që të shkosh ,
çdo hap që kalon shëndet të uroj .
Tani duke shkruar , malli më përvëlon ,
si riga shiu lotët më pikojnë .
I lutem perëndise gjë e keqe mos të ketë ndodhë .

Thellë po e ndjej se, të dashuroj
sepse mungesën tënde vështir e përballoj .

Me fillimin e pranverës ,
me aromën e lulevjollcës ,
me zogjët shtegtarë .
të presë krahëhapur dhe Ty me ardhë .

Pse heshtjen se thenë ,
pse rri në në mendime ,
pse s`e nxjerr nga vetja ?
Ate që të mundon ,
ti oj zemra ime ?

Athua blerimin po e pret ,
më këngën e bilbilit
heshtjen do ta thenë ?

Pse po e mundon veten ?
Kur në shpirt ndjen diçka te mirë ,
me emrin dashuri .

Mos hesht , mos i thuaj ndjenjave :
Është turp ! ...
Kot e ke se dashuria është çdo kund,
ate s`mundesh me luftu .


Mua , kësaj here me mundi ,
nuk mundem t`a luftoj .
tani e pranoj ,
me dy fjalë t`a thëm se :
Të dashuroj !esht ?