Engjujt Shqipetare Forum/portal
Would you like to react to this message? Create an account in a few clicks or log in to continue.

Shko poshtë
Anabel
Anabel
Fondatore Forumi
Fondatore Forumi
 <b>Gjinia</b> Gjinia : Female
<b>Shteti</b> Shteti : Greece
<b>Postime</b> Postime : 88355
<b>Anetaresuar</b> Anetaresuar : 22/01/2010
http://www.engjujtshqiptare.com/

Bota e nje Homoseksuali Empty Bota e nje Homoseksuali

Wed 4 Apr 2012 - 3:23
Gjaté gjithe jetes kisha jetuar brenda nje arre kokosi.A nuk eshté njé vend i mrekullueshem pér té jetuar?Kishte pak hapesire dhe ishte errésire,mbi té gjitha né mengjes kur duhej té laja faqet.Por ajo qé mé deshperonte me shume,ishte se nuk kisha asnjé ményre pér t'u vené né lidhje me botèn e jashtme.Nese askush nuk do ta kishte gjetur arrén e kokosit dhe nuk do ta kishte hapur até,do té kisha qené i denuar tè kaloja gjithé jeten time brenda saj.Ndoshta do té vdisja atje brenda.'Vdiq nè njé arré kojosi.Pas disa vjetesh e gjeten dhe e hapén;brenda e gjeten té rudhosur e té zvogeluar.Ç'mékat!"thane.'Po ta kishim gjetur mé paré,ndoshta mund ta kishim shpétuar.Ndoshta ka edhe té tjere,té kycur brenda si ky." Dhe u larguan duke hapur te gjitha arrat e kokosit qé gjenin,por qè e kote.Ishte kohé e humbur.Njeréz qé zgjedhin té jetojné brenda né njé kokérr arre kokosi jané njé né njé mije. e nisa me kete per te shprehur me shume dhe mbi te gjitha qe te kuptoni me shume.dikur jetoja dhe une ne nje boteaq te zymte,te erret,te vetmuar,sikur te jesh brendas nje arre kokosi,dhe te them te drejten ishte dicka e veshtire,thuajse e pamundur te dilja prej saj,por ia dola se si as vete nuk e di.por te dilja prej saj bote me kushtoi shume.e mbi te gjitha kuptova qe jo bote qeka me e frikshme se ajo qe lashe pas..mu desh te perballesha me shume sfida,paragjykime,diskriminime,e mbi te gjitha we mohime.nuk ndihesha gati i pergatirur per ketog jera, ne fakt as nuk ua dija kuptimin e ture,fundja atje ku kisha vendosur te jetoja nuk ekzsistonin keto gjera.se diaj thejsht po ndihesha aq i dobeti pafuqishem e mbi te gjtiha i vetem.se dija cdo te ndodhte me mua ndidhsha aq i frikesuar i tmerruar nga gjerat qe mendoja,ide te pafund qarkulllonin ne mendjen time sikur donin vertete te me pushtonin te terin...dhe ne fakt po ia dilinin.vazhdoj te eci..pa ditur se do te mund ti jepnn fund jetes ime sikur te isha nje mekator i cil kishte zbritur ne nje vend te ri,,i cili ndoshta nuk ishe per mua.valle pse e mendonin dicka te tille?cfare isha une per ta?pse duhet te me prisinin kaq egersisht valle a jane njerez?ndoshta po por thjesht ne idene e ture ,pasi nje njeri i vertete eshte aq ndrhyshemi dashur..i sjellshem,e mbi te gjitha plot dashur.vazhdoja te ecja duke menduar per jeten timete re,fillova duke hedhur themelet e saj,por gjithmone ia dilinin ti prishin,perseri tentoja ti rindertoja..e vazhdonin ti prishnn,te pakten per mua rendesi kaq e tentoja e kjo nuk ishe pak si fillim.lendohesha aq shume..lotoja pafund,doja te tkhehsha atje ku isha..i vetem.por degjoja nje ze te bredshem i cili me jepte kurajo te va\hdojate behesha ai qe duhej..q doja per veten time dhe per ato njerez fatkeq si une.tentoja te krijoja miqesi,ne fillim mendoja sei kisha gjetur,pasataj kuptoja qe po gabohesha pasi ata thejsht i urrenin njerezit si une.pse i urrenin?pyetje ebukur por si fillim duhet te ua bejen vetes,pasataj te pretentojne te marrin nje pergjigje nga une,nga nje pederast sic thonin ata..valle ekziston ajo mioqesi qe enderroja e paster si bora e bardhe..qe nuk do me paragjykonte per orientimin tim,por te dinin te vleresonin gjera te tjera pozitive qe mund te kisha,ndoshta,por ishte teper heret per te thene po..kjo bote vaz\hdoi me mizorite e saj te me dhunin,dhe mbi te gjitha duke mos me lejuar te jetoja kete jete te re per mua..kish ishin ata qe mendonin se mund ta benin kete?zoti?se besoj pasi ata nuk dine cfare eshte zoti.sa shume e vuaja kete gje qe po me benin,nje padrejtesi.ulesha te flija gjume,zemra me rriehte fort,lotet me shoqeronin,frike,ankth.e pasiguria flinin me mua.mendoja valle cfare faj kam qe zoti me beri,me fali te tille?a mund te zgjohem neser te ejtoj dhe nje dite te re perua por te njejte me ndodhite e perditshme,dhe gjerat qe po me vrisnin akoma pa hedhur hapat e pare te jetes se re.thoja jo,une thejsht nuk mundesha ose ndoshta nuk doja...ndjeja qe ne gjumin time me shoqeronin shume gjera te bukura,te pashpjegueshme,ndjeheha shume mire i forte,i sigurte dhe nje nje vendi i gjtihi i mbuluar me lul,i rrethuar me njerez qe vetem buzeqeshnin dhe tek syte e tyre kuptoheh lumturia e tyre dhe jeta qe benin.atje shihja qe perqafoheshin me njeri tjetrin..qe i shtrengonin duar aq forte sikur nuk donin te hubisinin njeri tjetrin.shikoja aq shume ngjyra,shkelqeim,harmoni,paqe saqe nuk di ti pershkruaj ne menyren e duhur.shihja aq njerez te dashur mikeprites qe nuk frikesoheshin qe po hyja nemesin e tyre.por ndodhte e kunderta,sepse ato lumturoehshin me shume kur nje i ri futej mes tyre,ato ishin engjej sepse dinin te te kuptonin ,te keshllonin,te te donin fort dhe mb te gjita te mbanin aq afer thejsht me buzeqeshjen e tyre.nuk doja te zgjohehsha nga ajo ender aq e bukur,sepse e dija qe cfare me priste te nesermen,sa do doja qe dhe bota ime e re te ishte aq perfekte..sa do doja...zgjohem e them erdhi dhe kjo dite flm o zot.dhe pse e dija se cfar dite do ishte e njejent me ato njerezx dhe ndodhite e saj.por doja ta jetoja shume kete dite te re qe ishte per mua,tashme kerkoja ta jetoja ne menyren time ashtu sic dua une e jo sic duan te tjetet.bindja veten se po beja gjene e duhur,por perseri deshtoja,aq keq me vinte per veten,sa e urreja qe thejsht isha i pazoti i ngathet duke kerkuar te drejten time per te ejtuarashtu sic siha,duke i treguar vetvetja,per hete te pare ne jeten time.mendoja valle ku,dhe si u vint forca e atyre qe melendonin,diskriminonin dhe vrisinin shpirterisht pa te drejte.nuk e mendoja rastesiht por me nje qellim qe ta gjeja dhe une ate force ,por jo per ta perdorur sic benin ata por pe veten time,per t miren time dhe per qellimet e duhura e te drejta valle kjo eshte gabim?me ne fundt binda veten ,instiktin tim qe tashme kisht ardhur koha,momennti qe vertete duehej te luftoja.kisha pranuar veten time e po tentoja ta pranoni dhe te tjeret.hoqa brengat,antkhin,turpin e friken e paragjykimeve dhe mbi te gjitha masken nn te cilen jetoja.u mesova te pranoja qe isha i vetem i braktisur nga te gjithe por kisha zotin afer vetes...vazhdova te eci me koken lart dhe me nje buzeqeshje ne buze..mesova te ia di vleren jetes dhe gjithckaje qe shihja,mesova te dashuroj pemet.sendet ,kafshet dhe gjithcka qe dikur me dukeje pavlere..e kote.dashuria rifilloi te lulezoje tek un dhe gjithcka tjter qe me bene te ndjehesha aq unic e krenar....di qe mendoni se kumuniteti jone lgbt jemi te pavlere dhe pa moral,pe duhet ta mendoni kete,vetem se nese nje individ shfaq personalitetin etij negativ nuk do te hote qe jemi te gjithe te tille..eshte nje padrejtesi nese vazhoni ta beni kete.sa keq me vjen qe na gjykoni,kur nderkohe mund te gjykoni nje vrases..kriminelet dhe ato qe bejen keq...ato dueh gjykuar dhe jo nje njeri si tegjithe ju,qe do thejsht te jetoje jeten e tij si te gjithe ju..pa cenuar askend..jam njeri,dua te jetoj keshtu sicj dua,...sic jma..sepse kam zemer,shpirte ,ndjenja ,ciletersidhe gjithcka tjeter qe me karakterizoni si nje njeri normal...pse duhet qe te mdnoni per orientimion seksual ku mund te kete shume gjera te tjera pozotive per te zbuluar tek une..tek nje gay..kaq shume rendesi ka orientimi im?se besoj thejsht nuk keni guximin ta pranoni kete.si mund te na lendoni aq shume me gjykimin dhe mohimi tuaj?valle kaq te pashpirt jeni.se kuptoni qe thejsht i shtoni egoizmit tuaj kenqaesi te cilat i merrni duke vrar nje jete..jemi qenie dhe si te tille duhet te jetojme,kemi dashuri te cilen duhe t te fal prej saj.dime te buzeqeshim,pse nuk e bejme gjithmone pasi po te falesh nje te tille nuk te kushton asgje..nuk u ben te ndjeheni mire kjo??pse nuk mundoheni te na kuptoni..te arsyetoni.....bejeni...perpiquni...sa shume gjera dua te them...jo sejma kush e di se kush,,ndoshta nuk di ti shkruaj as ne menyren e duhur..po rendesi ka qe po i ndjej keto vargje dhe kamnevojeti shpreh..per mua nuk eshte turp apo idiotesi te them ato qemendoj dhe ti bej,,sepse fundja i ndjej.nuk me intereson tashme asgje...sepsekm mesuar se si te jetoj..dhe pavaresishtgjithckaje qe do vazhdoni te tentoni te me lendoni.nuk do te ia dilni.sepse une thejsht kam gjetur forcat vullnetin,guximin tim per tju sfiduar.per mua rendesi a qe po jetj qe sot jam gjalle ,qe tani po mar fryme dheqe po mbushem me dashuri e gjeave qe kam zbuluar..ate dashuri qe ju ju mungon..ate dashuri te paster..e cilen nuk dini ta falni,sepse ne zeme jeni thejsht askush.di qe une di va\hdoh te fal sinqeritet miresi,ciletersi dhe mbi te gjitha dashuri e cila nuk me kushton aspak asgje..dhe sikur mos te marr asgje..jam mese i sigurte qe do kete njerez me zemer qe do mund te me kuptine...njerez me kulture..qe dine s esi te arsyetojne..pranojne dhe shume gjera te tjera ..pr nuk kane vullnetin e duhur qe te qohen.te ngrihen dhe te na pranojne,te mos ndikoen nga shoqeria qe kane..por te qohen te ngrne zerin dhe te thone po bejme nje padrejtesi..Shumë njerëz besojnë se të ndihmosh të rinjtë, që janë të tërhequr nga persona të të njëjtit seks, që të pranojnë vetveten dhe të pranohen nga të tjerët në ambjentin në të cilin jetojnë, mund të inkurajojë homoseksualitetin. Në fakt bëhet fjalë për të inkurajuar jetën dhe për të mbrojtur të drejtën e gjithsecilit për të qenë i respektuar dhe, perse jo, edhe për te qenë i lumtur. Problemi kryesor me te cilin të rinjtë gay përballen, është se shpesh herë shoqëria preferon t’i shohi ata më mirë të vdekur se sa t’ju krijojë atyre hapësira për të jetuar. .qohunu ju lutem pse heshtni ngrihuni te beni ate qe ju thote zemra,dhe nese eshte dicka negative..dhe sikur tena vrisni..sepse une se kam frike vdekjen..sa do doja te ju kuptojas...te mos ju falja...te ju beja keq...te beehsa si ju...por thjesht nuk i bje dot pasi thejsht kam nje zemer ndryshe nga ju...pse nuk flisni per te rinjte qe i japin fund jetes se tyre vetem se mundin te durojne persuktiin nga shoqeria dhe familja vetem per faktin se ishin ndryshe..sepse jeni te vegjel per te kuptuar dashurine e madhe qe falim,sepse jeni te skllaveruar nga inercia e turmen dhe nuk shikoni sa te lire jemi..plotesisht te verbuar nga paragjykimi qe ju pengon te kuptoni se cfare njerezish keni prane..sepse jeni nje shoqeri e pameshirshme...zoti ju falte. falenderoj perzemerisht miqte e mi me e ngusht per mbeshtejten qe me japin..dhe kee gazete aq te mrekullueshe per mundesine qe ma dhe e ndjae kete pjese me ju...Forumi Shqiptar
Mbrapsht në krye
Drejtat e ktij Forumit:
Ju nuk mund ti përgjigjeni temave të këtij forumi