Kurani ka shumë Kundërthënie!

Kuranin përmban kundërthënie kontradiktore

Sure 4. Nisa v.82
A nuk e përfillin ata (me vëmëndje) Kur’anin?
Sikur të ishte prej dikujt tjetër, përveç prej All-llahut,
do të gjenin në të shumë kundërthënie

Ne nuk e refuzojmë, Kuranin se përmban kundërthënie kontradiktore, ka
disa arsye pse ne e refuzojmë Kuranin të jetë Fjala e Perëndisë, për më
shumë lexoni [1], [2]. Myslimanët besojnë se në qoftë se Bibla përmban
kundërthënie ajo atëhere nuk është fjala e Perëndisë, në të kundërt
Kurani është i pastër nga kundërthëniet edhe kjo është garancia pse
Kurani është prej Perëndisë ashtu siç na thuhet edhe tek S.4:82. Por a
mudet të jetë kështu? Kurani jo vetëm që nuk është i pastër nga erroret,
por në të gjenden kontradita që bien në kundërshtim me 1) Historinë 2)
Shkencën dhe, 3) Zbulesën paraprake.

Kurdërthëniet Kuranore mund të ndahen në tre kategori

1.Vargje që bien në kontraditë me njëra tjetrën.
2.Vargje që bien në kontraditë me historinë apo shkencën.
3.Vargje që bien në kontratraditë me Zbulesën e mëparshme.

Vargjet që bien në kontraditë me njëratjetrën:

Të shohim se sa ditë iu desh Allahut për të shkatërruar popullin e Adit?

Kurani flet në pasazhe të ndryshme rreth shkatrimit të njerzëve që
jetonin në “Adi” Se si Allahu i dërgoi erëra të forta si ndëshkim pë
mosbindjen e tyre. Megjithatë Kurani bie në kontraditë përsa i përket
numrit të ditëve që erërat rezistuan.

Sure 54:18-19

Adi përgënjeshtroi, e çfarë ishte ndëshkimi Im dhe kërcënimi?.
Atyre Ne një ditë fatkeqe të përjetshme u lëshuam një erë të fortë.

Sure 41:16

Andaj Ne kundër tyre lëshuan një erë shumë të ftohtë gjatë disa ditëve
fatzeza për t’u dhënë të pëjetojnë dënimin nënçmues në jetën e kësaj
bote, ndërsa dënimi në botën tjetër do të jetë edhe më i shëmtuar dhe
ata nuk do të ndihmohen.

Sure 69:6-7

Ndërsa Adi është shkatërruar me një erë të fortë, të pakufishme. Atë Ai e
lëshoi kundër tyre shtatë net e tetë ditë rresht, kur shihje njerëzit
në to të rrëzuar si të ishi trupa hurmash të zgavëruara.

Sipas Sures 54:19, erërat vazhduan për një ditë të vetme, por sipas
41:16 përdor formën shumëse që sygjeron të disa ditëve, dhe 69:7 e
specifikon me pikmëri 8 ditë rresht.

Toka apo Qielli kush u krijua e para?

Postuar tek: Kundërtheniet Kuranore

Sure 2:29

Ai (All-llahu) është që për juve krijoi gjithçka ka në tokë, pastaj
vullnetin e vet ai drejtoi qiellit dhe i përsosi ata shtatë qiej. Ai
është i gjithdijshmi për çdo gjë.

Gjithashtu Sure 41:9-12 na jep detaje rreth proçesit të krijimit dhe
konfirmon se Toka u krijua e para pastaj Qielli. Më vonë lexojmë:

Sure 79:27-30

A është më i rëndë krijimi juaj apo ai i qiellit? E Ai e ngriti atë!
Ngriti kupën e tij dhe e përsosi atë. Natën ia errësoi e ditën ia
ndriçoi. E pastaj tokën e sheshoi.

Jinnet dhe njerzit u krijuan për adhurim apo ferr?

Sure 51:56

Unë nuk i krijova xhinët dhe njerëzit për tjetër pos që të më adhurojnë.

Tek Sure 51:56 xhinët dhe njerzit janë krijuar vetëm për të adhuruar
Allahun. Por ky varg bie në kontraditë me Suren 7:179 ku thuhet se shumë
nga xhinët dhe njerzit janë krijuar për xhehennem (ferr).

Sure 7:179

Ne krijuam shumë nga xhinët e njerëzit për xhehennem. (ferr)

A u hodh Jonah në shkretëtirë?

Sure 37:145. E Ne e hodhëm në një tokë pa bimë (shkretëtirë), ndërsa ai ishte i sëmurë. (përkthim i Sherif Ahmetit)

“fa-nabadhnaahu bil- ‘araa’ i wa-huwa saqeemun”

Sure 68:49. Sikur të mos i afrohej atij mëshirë nga Zoti i tij, do të
hidhej në shkretërirë i demoralizuar. (përkthim i Sherif Ahmetit)

“law laa an tadaarakahu ni`matun min rabbihi la-nubidha bil-`araa´i wa huwa madhmoomun”

Sipas Sures 37:145 Jonah është raportuar të jetë hedhur në shkretëtirë,
por kjo bie në kontraditë me Suren 68:49 ku është raportuar se Jonah nuk
është edhur në shkretëtirë sepse mbërriti mëshira e All-ahut. Ja se si
Fetih Mehdiu e komenton këte varg S.68:49, në përkthimin e tij.

1. Sure 68:49 Dhe sikur të mos i mbërrinte mëshirë e Zotit të tij do të ishte hudhur në vend të shkretë [1] dhe i urrejtur,

A do të ket ushqim për njerzit në Ferr?

Kurani bën këto deklarata përsa i përket ushqimit që jo-besimtarët do kenë në Ferr:
1.Ata kanë ushqim tjetër pos një barishte me ferra helmuese. Sure 88:6 (Përkthim i Sherif Ahmetit)

2.Nuk do të kenë ushqim tjetër përveç nga therrat Sure 88:6 (Përkthim i Feti Mehdiut)
3.Kur tjetër ushqim për ta nuk do të ketë, përpos therrave Sure 88:6 (Përkthim i Hasan Nahit)

Kjo bie në kontraditë me Suren 69:36 që bën këtë deklaratë:
1.As ushqim tjetër përveç të të shplarave. Sure. 69:36 (Përkthim i Sherif Ahmetit)
2.As ushqim tjetër përveç të lanave. Sure 69:36 (Përkthim i Feti Mehdiut)
3.As ushim tjetër, përpos qelbësirës. Sure 69:36 (Përkthim i Hasan Nahit)

Me sa duket, si njëri si tjetri nga “ushqimet” janë zgjedhur për të
shkaktuar tmerrësinë kur vjen puna të mendosh për Ferrin. Megjithatë
kontradita është e dyfishtë duke deklaruar pos një apo përveç atë dmth i
vetmi ushqim.

•Nuk do ketë ushqim pos një barishte me ferra helmuese (88.6).
•Nuk do të ketë ushqim përveç të shplarave (69:36).

Megjithatë ka një fragment tjetër i cili është i përshtatëm për këtë diskutim.

A kjo pritje (me shpërbllim të All-llahut) është më e mirë, apo pema e
“Zekumë-it?”. Ne atë e kemi bërë sprovë për zullumqarët. Ajo është një
pemë që mbin në fund të Xhehennemit. Pema (fruti) e saj është sikurse
kok a dreqërish. E ata do të hanë nga ajo dhe do të mbushin barqet prej
saj. Pastaj, ata do të kenë kundrejt atij ushqimi edhe ujë të valë.
Mandej kthimi i tyre është në Xhehennem. Sure. 37:62-68

Kështu, në lidhje veçse me këtë subjekt apo temë Kurani përmban tre kundërthënie:

1.Do të hanë nga pema e “Zekumë-it” (37:66) bie në kontraditë me “pos një barishte me ferra” (88:6).

2.Do të hanë nga pema e “Zekumë-it” (37:66) bie në kontraditë me “përveç të shplarave” (69:36).

3.Do të hanë “pos një barishte me ferra” (88:6) bie në kontraditë me “përveç të shplarave” (69:36).

Embrionologjia e Kuranit

Sipas prof. Keith Moore, një anatomist në Toronto të Kanadës i cili
shkroi një libër mësimi embriologjik i përdorur gjerësisht në shkollat
mjekësore të të gjithë botës, kur ai së pari lexoi se çfarë Kurani
kishte për të thënë rreth zhvillimit të embrionit të njeriut ai ishte
“mahnitur nga saktësia e shpalljeve që ishin shënuar në shekullin e
shtatë pas K., përpara se shkenca e embrionologjisë të ishte themeluar”.
Shumica kanë qenë shkruar si pasojë me qëllim të demostrimit që Kurani,
zbulesa përfundimtare e Perëndisë përmban shpalljet rreth zhvillimit të
qenies njerëzore të cilat me mundësi nuk mund të kenë qenë të njohura
në kohën kur i është zbuluar Muhamedit. Nëse kjo është me të vërtetë
reale, atëherë le të kuptohet që Kurani duhet të ketë një autor hyjnor.
Është synimi i kësaj letre të ekzaminojë çfarë saktësisht ishte e njohur
për embrionin njerëzor në kohën e Muhamedit në mënyrë që të shohim nëse
ndonjë nga besimet e shprehuara në Kuran ishin të vëreta ose me të
vërtetë të njohura përpara kësaj kohe.

Origjina e jetës sipas Kuranit

Janë të paktën 60 vargje që merren me shqyrtimin e hollësishëm të
riprodhimit njerëzor dhe zhvilllimin, por këto janë të shpërndara nëpër
Kuran dhe shumë nga temat janë të përsëritura shumë herë, që është e
zakonshme në pjesën më të madhe të librit. Një vend i dobishëm për të
filluar do të ishte materiali nga i cili ne jemi krijuar. Dikush mund të
presë që Kurani të jetë i qartë rreth një çështjeje të tillë të
rëndësishme, por rreshtat e vënë në listë na tregojnë pikërisht sesa
paqartësi shfaqet të jetë në origjinën tonë. Shënimi që përjashtohet ku
tregohej përkthimi i përdorur është përkthimi i modifikuar i Jusuf Ali.

A mund të jetë nga toka?:
Sura 11:61 “është ai që ju ka krijuar juve nga toka”
Ose nga argjila e thatë (Salsaal)?:
Sura 15:26, 28, 33 “Ne e krijuam njeriun nga argjila tingëlluese”
S. 17:61… Ti e krijove nga argjila
S. 32:7 Ai e filloi krijimin e njeriut nga argjila

A erdhëm ne prej diçkaje?:
S. 19:67 Ne e krijuam atë përparë nga asgjë Jo!
S. 52:35 A ishin krijuar ata nga asgjë?

A erdhëm ne nga balta?:
S. 23:12 Ne e krijuam njeriun nga një produkt i tokës së lagur (dherishte) (Pickthall)
S. 23:12 Njeriun Ne e krijuam nga një kuintesencë (e argjilës)
S. 38:71 Unë kam për të krijuar një të vdekshëm nga balta

Apo uji?:
S. 25:54 është Ai i Cili e krioji njeriun nga uji (shiko gjithashtu 21:30, 24:45)

Mund të jetë pluhuri?:
S. 3:59 Ai e krijoi (Jezusin) nga pluhuri
S. 30:20 Ai të krijoi ty nga pluhuri
S. 35:11 Allahu të krijoi ty nga pluhuri

Ndoshta ne u ngritëm nga të vdekurit ose një person?:
S. 30:19 është ai i cili sjell jashtë të gjallët nga të vdekurit
S. 39:6 Ai të krijoi ty nga një Person i vetëm (shiko gjithashtu 4:1)

Për të zgjidhur dykuptimësinë majft të madhe rreth asaj se prej çfarë ne
saktësisht jemi bërë, është sugjeruar që të gjitha tregimet e mësipërme
janë mikluese, në të njëjtën mënyrë që një copë bukë mund të thuhet të
jetë bërë nga brumi, mielli, karbohidratet ose molekulat. Por kjo e
shamng këtë temë. Kuptimi metaforik i përshkrimit të Perëndisë duke bërë
njeriun nga pluhuri i tokës është i lashtë dhe paradaton Kuranin me
mijëra vjet; është e gjetur në Bibël në Zanafillë 2:7. Kjo shfaqet të
jetë në një koflikt të drejtpërdrejtë me ata që pohojnë se Perëndia e
krijoi jetën nga oqeanet.

Pika e lëngut ose e spermës

Në një numër vendesh ne jemi informuar që njeriu është krijuar nga një pikë lëngu (sperme):

S. 16:4 Ai e krijoi njeriun nga një pikë lëngu (Pickthall)
S. 16:4 Ai e krijoi njeriun nga një pikë sperme
S. 32:8 Ai e bëri farën e tij nga një kuintesencë e një lëngu të përçmuar
S. 53:46 (Ai krijoi) nga një pikë e farës kur ajo është derdhur tutje (Pickthall)
S. 53:46 Nga një pikë sperme kur u depozitua (në vendin e saj)
S. 56:58 A e keni parë atë të cilën ju e emetoni (Pickthall)
S. 56:58 A e shikoni atëherë? (farën njerëzore) që ju emetoni
S. 75:37 A nuk ishte ai një pikë lëngu që vërshoi tutje (Pickthall)
S. 75:37 A nuk ishte ai një pikë sperme e emetuar (në një formë të ulët)?
S. 76:2 Ne e krijuam njeriun nga një pikë lëngu të dendur
S. 76:2 Ne e krijuam njeriun nga një pikë sperme e përzierë
S. 80:19 Nga një pikë sperme Ai e krijoi atë
S. 86:6-7 Ai e krijoi nga pikë e emetuar – duke vazhduar nga midis kockave të kurrizit dhe brinjëve.

A mund të ketë qenë kjo e njohur tek myslimanët e shekullit të gjashtë
në kohën e Muhamedit? Kjo lindje përfshin emetimin e një pike lëngu
është tepër i njohur që nga ditët e hershme të civilizimit. Tek
Zanafilla 38:9 Bibla na tregon se Onania “derdhi spermën e tij në tokë
që të mbante prodhimin e pasardhjes për vëllain e tij”. Vargjet e
rreshtuar që përshkruajnë origjinën e jetës si një pikë e lëngut të
emetuar nuk janë asgjë më tepër se një shikim direkt e asaj se çfarë
është çliruar në aktin e marrëdhënies seksuale. Ne me vështirësi na
duhet mbështetemi në frymëzimin hyjnor që të na informojë këtë fakt.

Sura 86:6 është interesante derisa shpall që gjatë aktit seksual
para se një njeri të krijohet, “lëngu vërshues” ose nxjerrjet e spermës
nga mesi i filetove të mishit dhe i brinjëve. Sperma është dukshëm vjen
nga zona rreth veshkëve dhe kurrizit, i cili është një problem i vërtetë
sepse ne dimë testikujt janë vendodhja e prodhimit të spermës
(megjithëse grekët e lashtë nuk ishin kaq të bindur. Aristoteli besonte
se ato funksiononin si pesha për të mbajtur kalimet e farës të hapura
gjatë aktit seksual).

Fizikani grek Hipokrati dhe ndjekësit e tij mësuan në shekullin e pestë
para K. se sperma vjen nga i gjithë lëngu në trup duke u shpërndarë nga
truri në palcën kurrizore, para se të kalonte nëpërmjet veshkëve dhe
nëpërmjet testikujve në penis. Nuk gjendet absolutisht asnjë substancë e
këtyre mësimeve sot, por ishte mjaft e njohur në kohën e Muhamedit, dhe
shpjegon pse Kurani përmban kaq shpallje të pasakta. Sigurisht mund të
argumentohet kundër kësaj që kjo referencë e të ardhurit nga ijet është
thjesht një figurë metaforike e të folurit, pasi është gjendur në suren
7:172 “kur Zoti yt tërhoqi nga fëmijët e Adamit – nga ijet e tyre –
pasardhësit e tyre” ose 4:23 “të ndaluara për ty (për martesë) janë …
vejushat e bijve të dala nga ijet e tua”. Por nëse është kështu atëherë
duhet të pranohet që ky është një përdorim i zakonshëm për kulturën e
lindjes së mesme.

Në Tora Perëndia i premtoi Jakobit që “mbretërit do të dalin nga ijet e
tua” (Zan. 35:11). Më vonë në Bibël një premtim i është bërë birit të
Davidit që do të vijë nga ijet e tua (1Mbret. 8:19) dhe në Dhiatën e Re
Pjetri i referohet të njëjtit person si “një nga frytet e ijeve të tij”.
Gjithsesi këto janë shembuj të një përdorimi metaforik të fjalës “ije”.
Sura 86:6 flet qartësisht për aktin fizik të marrëdhënies; vërshimi i
lëngut dhe i brinjëve janë që të dyja shumë fizike dhe në përmbjatje të
këtij vargu ato qartësisht i referohen vendndodhjes së prodhimit spermës
siç ishte mësuar gabim nga Hipokrati. Kështu ne kemi shembullin e parë
të pasaktësisë të një ideje të lashtë greke të rishfaqur në Kuran.

Zhvillimi në embrion

Sura 22:5 thotë “Ne të krijuam ty nga pluhuri, pastaj nga sperma, nga
shushunjat e mpiksura, pastaj nga një copë mishi, pjesërisht e formuar
dhe pjesërisht e paformuar… dhe Ne bëmë se kush do të qëndronte në mitër
për një kohë të caktuar, atëherë Ne do t’ju nxjerrim jashtë si bebe.”
Sura 23:13-14 përsërit këtë ide duke thënë Perëndia “e vendosi atë si
një pikë sperme në një vend pushimi, përfundimisht të caktuar; atëherë
ne e bëmë spermën në një lëmsh të ngrirë gjaku; atëherë jashtë prej atij
lëmshi Ne bëmë një (embrion) kokël, atëherë Ne bëmë prej asaj kokle
kockat dhe i veshëm kockat më mish; atëherë Ne zhvilluam prej tyre një
krijesë tjetër.” Në suren 75:38 gjithashtu thuhet njeriu u bë një gjak
dhe, tek s. 96:2 thuhet ne erdhëm nga gjaku.

Ne duhet të pyesim që ky kuptim preciz i këtyre fjalëve është në mënyrë
që të dimë nëse këto vargje përmbajnë shpallje të rëndësishme shkencore
që kanë qenë zbuluar kohët e fundit, si Moore dhe të tjerë pohojnë. Diku
tjetër (s.16:4, 18:37, 23:13, 35:11, 53:46, 75:37, 76:2, 80:19) nutfah
është përdorur kur përshkruhet lëngu i cili vërshon gjatë marrëdhënies
seksuale dhe kjo nuk mund të jetë gjë tjetër përveçse spermë.

Është shumë e vështirë të kuptosh se çfarë alaqa do të thotë, dhe shumë
sugjerime të ndryshme janë bërë: lëmsh (Pickthall, Maulana, Muhamed Ali,
Muhamed Zafrulla Khan, Hamidullah), sasi të vogla gjaku (Kasimirski)
shushunja të mpiksuara (Jusuf Ali), dhe “shushunjat, mënjanojnë gjërat
ose lëmshet e gjakut” (Moore). Është e debatueshme se si afërsisht një
embrion i 24 ditëve shtatzani nis e mbledh gjak, sepse në anën e pamjes
zhvillimi i umbilikusit (gjenetikisht pjesë e embrionit) është pothuajse
i madh sa “një shushunjë e formuar” pjesë në të cilën një qenie
njerëzore është formuar dhe zhvillimi i placentës është më i madh sesa
fetusi. është pohuar që të lashtët, nga shekulli i katërt para K., nuk
do të kenë qenë në gjendje që të kenë shikuar një embrion të gjatë rreth
3mm. dhe ta përshkruajnë atë si një shushunjë, por Aristoteli
saktësisht përshkroi funksionin e kordës umbikale, me anë të të cilit
embrioni “kapet” pas murit të mitrës. është e mundur t’i besohet
sugjerimit të Bachir Torkiot që alaq në s. 96:2 do të thotë hallkë, duke
ju referuar kodit gjenetik të AND, pasi kjo bëhet e pakuptimtë jashtë
rreshtave të tjerë ku fjala është përdorur, të tillë si s. 22:5 (“ne të
bëmë ty një pikë sperme, dhe prej saj një kod gjenetik, atëherë prej saj
një copë të vogël mishi…”)

Për të vendosur një definicion për alaqa ne mund të marrim një vështrim
tek Qamus el Muheet, një nga fjalorët arabë më të rëndësishëm të
përpiluar ndonjëherë, nga Muhamed Ibn-Yaqub al-Firuzabadi (1329-1415).
Ai thotë që alaqa ka të njëjtin kuptim si një dromcë gjaku. Gjithsesi në
s. 96:2 fjala alaqa është përdorur, e cila është së bashku një shumës i
mbledhur dhe një emër foljor. Forma e mëvonshme mbart kuptimin e
njeriut të të qenit i krijuar nga një material i ngjitur ose mundësisht
argjile, e cila është e pajtueshme me krijimin e Adamit në Bibël nga
pluhuri i tokës (Zan. 2:7) dhe disa nga vargjet kuranore të rreshtuara
më sipër. Gjithsesi, të gjithë përkthyesit e Kuranit e kanë përkthyer
alaqa si “dromcë” si e kundërta e “ngjitjes” në s. 96:2 sepse përdorimi i
njëjësit të alaqa diku tjetër i detyroi ata të përdornin “dromcë” këtu
gjithashtu, përveç tërheqjes për kuptimin e “ngjitjes” ose shushunjës e
cila është pak a shumë e saktë nga ana shkencore.

Një burim tjetër janë dhe komentatorët e hershëm, duke përfshirë Ibn
Kathir i cili shkuan se që kur pika e ujit (nutfah) vendoset në mitër
ajo qëndron aty për dyzet ditë para se të kthehet në mugdah, një pjesë
mishi pa trajtë ose formë. Të dy ar-Razi dhe as-Suyutiu pohouan që
pluhuri i referuar krijimit të Adamit dhe derdhjes së njeriut, nutfah, e
referuar ujit nga mashkulli, dhe alaqa është një pjesë solide e dromcës
së gjakut. Ibn Qayyim al-Jauzijia shkroi që “fetusi është një kafshë
foshnje e gjallë ose e vdekur e cila ndonjëherë është gjendur në mitrën e
një kafshe të therrur, dhe gjaku i saj është i dyndur”. Një tjetër
fizikan i madh, Ibn al-Quff shkroi disa 13 deri 60 kapituj nga “Ruajtja e
Shëndetit” rreth embrionologjisë dhe shtatzënisë. Ai përfshiu një
shkallë tjetër të zhvillimit një javë pas mbarsjes, shkallën e
shkumëzimit ose raghuah. Deri në 16 ditë ishte alaqa (dromcë) dhe pas 27
ose 30 ditëve dromca kthehej në një copë mishi, mugdah. Këto të dhëna
duhen të konsiderohen si shumë të përafërta por nuk janë prapëseprapë
një provë e madhe në atë se çfarë një nga hadithet më të sigurta thotë
rreth zhvillimit të fetusit, siç do të shohim më vonë.

Razi përshkruan mugdah si të qënit një copë e vogël mishi në masën e
asaj që një njeri mund të përtypë. Ideja që mugdah do të thotë mish
përtypës është një përkthim i vonë dhe aq më pak i saktë i fjalës, por
ideja ka vazhduar sepse është pohuar që segmented nga të cilat kockat e
kurrizit dhe strukturat e trungut u zhvilluan mbartin një ngjajshmëri të
shenjave të dhëmbëve të rrënjosura në allçi. Mund të thuhet që jo vetëm
është një interpretim i imagjinuar sidoqoftë, por anash kësaj, është jo
e saktë për Moore të pohojë që mugdah, mbart shenja dhëmbësh, ndeshet
në ditën e 26-27 meqenëse në këtë pikë embrioni është i gjatë 4mm. Duhej
të pritej rreth 8 javë para se embrioni të ishte në masën e një mishi
përtypës (20-30 mm i gjerë), i cili është çfarë mugdah do të thotë në të
vërtetë. Dhe hadithi pasues pohon që shkalla e mugdah ndeshet midis
ditëve 80 dhe 120, nga koha e së cilës fetusi është në masë të
konsiderueshme më i gjatë sesa masa e një cope mishi të cilën një njeri
mund ta përtypë, dhe duket shumë njerëzor dhe komplet i ndryshëm nga
mishi.

Në një hadith i folur nga goja e Muhamedit dhe i përcjellur nga Bukhari
dhe myslimanët, pika e spermës mbetet në mitër për 40 ditë, pastaj bëhet
një dromcë për dyzet ditët e mëtejshme, pastaj një copë mish për 40
ditë. Është treguar që sperma njerëzore mundet vetëm të mbijetojë brenda
aparatit riprodhues të një gruaje për një maksimum prej 7 ditësh; për
80 ditë embrioni ka marrë përfundimisht trajtën e një qenie njerëzore
dhe nuk duket aspak si dromcë ose copë mishi. Nëse Muhamedi bëri gabime
të tilla të dukshme kur mësonte për embrionin dikush fillon të mendojë
se sa të besueshme mund të ketë qenë gjithçka tjetër të cilat ai i
mësoi.

Disa shpjegime të mundshme

Aristoteli besoi se njeriu erdhi nga akti i spermës së njeriut mbi
menstruacionet e femrës, gjë që na lë me një lloj dyshimi. Nëse e
përkthejmë alaqa si një “dromcë” kjo do të thotë që Kurani është komplet
gabim rreth zhvillimit të njeriut, meqenëse nuk ka absolutisht asnjë
fazë gjatë së cilës embrioni konsiston në një dromcë. Situata e vetme në
të cilën embrioni mund të paraqitet si një dromcë është gjatë abortit,
në këtë rast gjaku i mpiksur i cili shihet të shfaqet është ngurtësuar
dhe jo më i gjallë. Kështu që nëse ndonjëherë embrioni shfaqet si dromcë
kurrë më nuk mundet të zhvillohet më tej në një njeri; do të ishte një
masë e vdekur gjaku mishi të dështuar.

Kështu që kur Kurani thatë alaqa atëherë as nuk i është referuar asaj
çfarë është vëzhguar lehtësisht kur ndonjë grua ka dështuar (meqenëse
Muhamedi kishte shumë gra, është plotësisht e pranueshme që ai do të
ketë qenë familjarizuar me abortet), në këtë rast i referohet diçkaje e
cila nuk është aktualisht një embrion (meqenëse çfarë e përbën abortin
është thjesht gjaku i nënës) dhe i cili mund të vëzhgohet direkt; ose
ndoshta i referohet besimit të rremë të Aristotelit që embrioni rrodhi
nga sperma e mashkullit dhe gjaku i menstruacioneve të femrës. Moore e
shmang të gjithë problemin duke e përkthyer alaqa si një shushunjë,
meqenëse e di që nuk ka asnjë fazë në zhvillim kur embrioni është një
dromcë, por siç kemi parë, kjo është për të justifikuar besimin e tij
personal që një embrion i 24-25 ditëve është shushunjë e ndërprerë ose e
varur alaqa dhe një embrion 26-27 ditësh është mugdah me shenjat e
dhëmbëve. Nëse alaqa është përkthyer “shushunjë” thjesht sepse paraqitet
të jetë e varur në muret e uterusit, a do të thotë kjo që fetusi varet
në muret e uterusit vetëm për disa ditë? Siç duket ai mbetet i ngjitur
për tërë nëntë muajt e tjerë të shtatzënisë.

Ka dhe probleme të tjera me interpretimin e Moore gjithashtu. Nuk është
pak që Muhamedi pohoi që datat ishin 40-80 ditë dhe 80-120 ditë të
shtatzënisë respektivisht, në vend se të 24-25 ditëve dhe 26-27 ditëve.
Shtrohet gjithashtu pyetja se pse nëse Kurani na jep neve një tregim
shkencor lartësisht të saktë të zhvillimit të njeriut, ai përmend vetëm
dy faza, alaqa dhe mugdah, kur midis fertilizimit dhe ditës së 28 për
shembull Moore rreshton jo më pak se 13 faza brenda fasadës mbuluese të
librit të tij. Pse Kurani nuk thotë asgjë rreth këtyre fazave?
Sidoqoftë, shpjegimi më bindës, dhe më shqetësuesi për ata të cilët
pretendojnë se çfarë është Kurani, i lirë nga ndonjë ndërhyrje njerëzore
dhe kohore, është që Kurani është duke përdorur jashtëzakonisht me
ndikim të madh mësimet e fizikanit grek Galenit, që faza e dytë e
zhvillimit të fetusit është një masë vaskulare, në rastin e së cilës jo
vetëm që Kurani është gabim, por gjithashtu plagjiton literaturën e
lashtë greke!

Tregimi i fazave të ndryshme në embrionologji sië është përshkruar nga
Kurani, ar-Razi dhe al-Quff është e ngjashme me atë të mësuar nga
Galeni, shkruar rreth 150 pas K. në Pergam (Bergama në Turqinë moderne).
Galen mësoi që embrioni zhvillohet në 4 faza. E para të qënit gjini,
një konceptim i bardhë dhe i paformuar sperme; e dyta një fetus vascular
përgjakur me tru, gjallë dhe me zemër; e treta ishte kur fetusët e
tjerë ishin planifikuar por të paformuar; dhe e katërta, foshnja, ishte
kur të gjitha organet ishin formuar mirë dhe artikulacionet ishin
lirisht të lëvizshme. Basim Musallam përfundon “Fazat e zhvillimit të
cilat Kurani dhe hadithet i vendosën për besimtarët përputhen në mënyrë
perfekte me tregimet shkencore të Galenit… Nuk ka dyshim që mendimet
mesjetare e vlerësuan këtë marrëveshje midis Kuranit dhe Galenit, në
vend të shkencës arabe punësoi të njëjtat terma kuranorë për të
përshkruar fazat e Galenit.

Fazat e zhvillimit – një ide moderne?

Është thënë që ideja e zhvillimit të embrionit nëpërmjet fazave është
një ide moderne dhe që Kurani është duke e përshpejtuar embrionologjinë
moderne me anë të përshkrimit të fazave të ndryshme. Sidoqoftë shumë
autorë të lashtë përkrah Galenit mësuan që njerëzit u zhvilluan në faza
të ndryshme. Për shembull në Talmudin hebre ne mësojmë që embrioni ka 6
faza të zhvillimit. Samuel ha-Jehudi ishte një fizikan hebre i shekullit
të dytë, dhe një nga shumtët me një interes në embrionologji. Embrioni
ishte quajtur peri habbetten (fruti i trupit) dhe i zhvilluar si golem;
1. Pa trajtë, (diçka e mbështjellë); 2. Shefir meruqqam (fetus i
zbukuruar); 3. “ubbar” (diçka e mbartur); 4. “Ualad shel qajama” (fëmijë
i mrekullueshëm) dhe; 5. “Ben she-kallu kladashau” (fëmijë muajt e të
cilit janë mbushur).

Tani me të mirat e shkencës moderne ne njohim tani që formimi i qënies
njerëzore është një vazhdim pa lidhje nga mbarsja deri tek lindja,
kështu që kaq shumë konfuzion rreth abortit dhe rikërkimit të embrionit.
Për këtë shkak ne zhvilluam si një proces të vazhdueshëm që është e
pamundur të tërheqësh kufinjtë e vështirë dhe të shpejtë se kur fillon
jeta. Kjo e bën të pakuptimtë vargun kuranor kur thotë (71:14) “Kur Ai
të krijoi ty me anë të fazave (të ndryshme)”.

Më shumë shembuj të huazuar nga filozofët e lashtë grekë

Nëse ne shikojmë tek ajo çfarë grekët e lashtë mësuan, shohim qartë se
të gjitha referencat e tjera të embrionologjisë në Kuran dhe hadithe
mund të gjurmohen direkt tek ata. Për shembull është një hadith në të
cilin Muhamedi është pyetur pse një grup gamiljesh të kuqe kanë një
gamilje gri në mesin e tyre, dhe kjo është e përshtatshme ndaj një
veçorie të fshehur. Por Aristoteli vërejti që foshnjat që lindnin dhe
nuk i ngjanin asnjë prej prindërve të tyre të kishin marrë shpesh pamjen
e gjyshërve të tyre; kështu që karakteristikat e kapërcenin një brez,
duke qenë siç ne dimë një ikës. Ai gjithashtu na tregon për një grua nga
Elisi e cila mori një burrë të zi megjithëse vajza e tyre nuk ishte e
zezë, vkurse mbesa e tyre ishte e zezë, duke demonstruar një gjen i cili
kapërceu një brez saktësisht siç Muhamedi e kishte përshkruar.

Një tjetër hadith thotë “Nëse lëngu i një mashkulli triumfon mbi
substancën e femrës, fëmija do të jetë një mashkull me dekret të Allaut,
dhe kur substanca e femrës triumfon mbi substancën e dhënë nga
mashkulli, një fëmijë femër është formuar”. Kjo nuk i referohet gjeneve
dominuese dhe ikës në përgjithësi, si disa myslimanë kanë pohuar, por
thjesht besimi jo i saktë i hipokratëve që së bashku burra dhe gra
prodhojnë së bashku spermën femër dhe mashkull, dhe gjinia e rezultuar e
fëmijës është e përcaktuar se nga cila gjini sperma e tejkalon tjetrën
në forcë dhe sasi: “… të dy partnerët përmbajnë spermë të mashkullit dhe
të femrës (mashkulli duke qenë më i fortë se femra duhet të rrjedhë nga
një spermë më e fortë)”. Këtu është një pikë e mëtejshme: nëse të dy
partnerët prodhojnë një spermë të fortë atëherë rezultati është një
mashkull, por nëse prodhojnë një spermë të dobët, atëherë rezultati
është femër. Por nëse një partner prodhon një lloj sperme dhe tjetri një
lloj tjetër, atëherë gjinia e rezultuar është e përcaktuar me anë të
asaj sperme që fiton në sasi. Për shembull sperma e dobët është shumë më
e madhe në sasi se sa sperma e fortë: sperma e fortë është mundur duke u
përzierë me të dobtën, rezulton në një femër. Nëse në të kundërtën
sperma e fortë është më e madhe në sasi sesa e dobëta, dhe e dobëta
është mundur, ajo rezulton në mashkull.

Më herët në të njëjtin hadith Muhamedi thotë që substanca riprodhuese e
mashkullit është e bardhë ndërsa ajo e femrës është e verdhë. Kjo
tingëllon më tepër si përmbajtja, e bardhë dhe e verdhë, që është gjetur
në vezët e pulës në zhvillim, dhe të e cila Aristoteli ishte njohur të
analizonte njësoj.

Më vonë në të njëjtin hadith një engjëll është dërguar me sa duket nga
Allahu për t’i dhënë trajtë embrionit dhe të pyesë se çfarë gjinie do të
jetë. Pavarësisht se gjinia është e përcaktuar faktikisht në momentin e
mbarsjes sipas asaj nëse qeliza e parë ka dy X kromozone (femra) ose
një X dhe Y kromozone (mashkull) dhe që gjendet disa dykuptimësi rreth
numrit të ditëve të embrionit kur engjëlli shfaqet (Hudhaifa b. Usaid
raportoi se Muhamedi tha 40 ose ndoshta 50 ditë, dhe jo 42, dhe Abu
Tufail pohon se Muhamedi i tha Hudhaifas b.Usaid se sperma qëndron në
mitër për 40 ditë), hipokratët mësuan se duhen 30 ditë për organet e
mashkullit që të formohen dhe 42 ditë për embrionin e femrës. Jo për t’u
habitur që engjëlli duhet të presë këtë gjatësi kohe që të mësojë
gjininë e fëmijës. Në fakt, përpara se shtatë javë të shtatzënisë
vezoret dhe testikujt shfaqen të ngjashëm dhe organet gjenitale të
jashtme vetëm fillojnë të degëzohen rreth 9 javë.

Në suren 23:14 lexojmë që Allahu i jep formë kockave me anë në
mugdah dhe i mbulon kockat me mish. Ndërkohë në tekstin e librit të
Moore dhe në librat e tjerë embrionologjik mësojmë që kockat dhe muskujt
zhvillohen njëherësh nga të njëjtat inde të mesodermës nga 20 ditë deri
në 23, pa ndonjë qëllim për t’u ndarë dhe mospërputhur.

Surja 39:6 thotë që Perëndia na krijoi neve në faza të trefishta
të errësirës. Ka pasur shumë interpretime të këtij vargu, duke përfshirë
atë të as-Sujuti i cili tha që ishin tre menbrana që rrethojnë fetusin,
njëri për t’i bartur ushqimin, tjetri për të thithur urinën, dhe i
treti për të thithur produktet e tjera pavlerë. Diku tjetër është
sugjeruar që ata janë mure abdominale, muret e uterit dhe qeskat
amniotike në të cilat fetusi qëndron. Kjo është krejtësisht e
vëzhgueshme, pasi hipokratët përshkruajnë autopsinë e meçkave shtatzëne
për të gjetur këlyshët e vendosur në qeskat amniotike brenda uterusit.
Dhe më tepër praktika makabre e mbretëreshës Kleopatra ishte të shqyente
mitrat e hapura të skllaveve të saj shtatzëna për të parë në fetusin e
tyre, sipas gojëdhënave të Rabinikut dhe Plinius.

Thuhet që sura 80:20 përshkruan sesa të lehtë Allahu e ka bërë
për mbajtjen e të miturve, por kjo kundërshton suren 46:15 (“nëna e tij e
mbarti atë me mosdashje dhe e lindi me mosdashje”). Në fakt s. 80:19
është duke folur rreth origjinës së njeriut nga një pikë sperme, dhe s.
80:21 rreth vdekjes dhe varrimit të tij, kështu që është tërësisht e
logjikshme që s. 80:20 referohet të mos jetë procesi i lindjes, por jeta
e njeriut në tërësi, duke u bërë e lehtë për të nga Perëndia. Në
përmbajtje kjo merr më tepër kuptim, nuk kundërshton suren 46:15 dhe nuk
shkon kundër peshës së provave obstetrike që bën të lindë një gjë nga
gjërat më të rrezikshme që një grua mund të bëjë në jetë. Në Mozambik,
lindja e fëmijës është një nga shtatë gjërat e zakonshme që mund të
shkaktojë vdekjen e një gruaje, dhe në gjithë botën një grua vdes në
punë çdo 53 sekonda. Mësimi biblik që një grua lind me shumë dhimbje
(Zan 3:16) është shumë më tepër reale.

Surja 33:4 thotë që Allahu nuk ka vendosur 2 zemra në ndonjë
njeri. Ndërkohë dublikimi i zemrës ka qenë pranuar megjithëse me ngurim
nga Geofrey-Saint-Hilaire dhe nga anatomistët e lartësuar duke përfshirë
Littre, Meckel, Panum, Behr, Paullini, Rhodius, Winslou dhe Zacutus
Lusitanus.

Në vende të tjera Kurani përmban urdhërime të cilat janë shpallur të
jenë të përparuara dhe të ndjeshme, kur në fakt ato kanë qenë njohur dhe
ndjekur nga shumë më tepër civilizime të lashta. Në s. 2:222, Allahu i
tregon Muhamedit që menstruacionet janë një sëmundje dhe që burrat nuk
duhet të kenë marrëdhënie seksuale më gratë e tyre gjatë kësaj periudhe
(Tora: Levitiku 18:19) por kjo ishte shumë e përcaktuar jo për arsye
shëndetësore, por fetare, arsye ceremoniale. Të kesh marrëdhënie gjatë
kësaj periudhe është e mundshme të shkaktohet infertiliteti i
mashkullit, endometriosis dhe fallopian tube damamge, siç ka qenë pohuar
nga disa myslimanë me asnjë provë shkencore, edhe pse mund të jetë e
pakëndshme për çiftin. Por ajo që kam tepër rëndësi është që
menstruacioni nuk është një sëmundje; në të vërtetë derdhja e shtresës
endometriale të mitrës ndihmon në ndalimin e kancerit të mitrës.
Progesteroni duhet të jetë përfshirë në terapinë e rizëvendësimit të
hormoneve (HRT) te gratë në post – menopauzë për të shkaktuar një
menstraucion artificial çdo muaj për të ndaluar ndërtimin e
endometriumit i cili mund të bëhet kanceroz!

Por a mund Muhamedi t’i ketë ditur të gjitha këto gjëra?

Është vetëm një gjë për grekët e lashtë që kanë mësuar të gjitha këto
gjëra, a mund të sigurohemi se ky material ishte i njohur për arabët e
ditëve të Muhamedit?

Duke parë aq shumë çfarë Kurani thotë është e bazuar mbi besimet e
Galenit, është veçanërisht domethënëse që disa nga 26 librat e punës së
tij ishin përkthyer në sirisht më herët se shekulli i gjashtë pas K. nga
Segios i Resh’Aina (Ra’s al-Ain). Sergio ishte një prift i krishterë që
studioi mjekësinë në Aleksandri dhe punoi në Mesopotami, ndërsa vdiq më
532 pas K. Pas rënies së Aleksandrisë më 642 pas K. njohuria e
mjekësisë greke u përhap nëpër gjithë botën arabe. Në shekullin e nëntë
Hunain Ibn Ishak bëri ndoshta përkthimet përfundimtare arabe të
hipokratëve dhe Galenit, dhe al-Kindi shkroi rreth 20 trajtime
mjekësore, duke përfshirë veçanërisht mbi hipokratët.

Në të vërtetë, autorët e literaturës mjekësore arabe njohin si burime të
tyre gojëdhënat mjekësore greke dhe indiane. Për shembull një nga
përmbledhjet mjekësore arabe të hershme është Ali at-Tabari’s “Parajsa e
diturisë”, shkruar nga një i krishterë i konvertuar në mysliman rreth
vitit 850 në Samara të Mesopotamisë. Në të ai ka thënë që ai ishte duke
ndjekur rregullat e vendosura nga hipokratët dhe Aristoteli për sa i
përket se si ai shkruante trajtimin e tij. Ai trajtim përmban 360
kapituj, dhe Fjalimin e katërt, duke filluar tek kapitulli 325, i cili
është titulluar “Nga përmbledhjet e librave indianë”. Kapitulli 330, nga
Sushrata, “Zanafilla e embrionit dhe e anëtarëve” pohon që embrioni
rezulton nga përzjerja e spermës me gjakun menstrual (viz-a-viz
Aristotel!) dhe përshkruan pjesët përbërëse të embrionit. Historiani
mjekësor Artur Meyer mblodhi të gjitha gojëdhënat embrionologjike arabe
kur ai tha që at-Tabar u mvarë shumë në burimet greke, të cilat duket
sikur pohojnë që ai mund të përfitonte pak nga arabët. Për më tepër, që
kurse mësimet aristoteliane dhe galenikale mbijetuan pranë njëri-tjetrit
për mijëra vite.

Malet e vetëdijshme?

Kundërtheniet Kuranore

Si mundet malet njëkohësisht të “refuzojnë dhe pranojnë” dhe “të ndiejnë frikë” siç Sure 33:72 thotë?

Cfare te ka kap me keto tema fetare tash?!

A u shkatërruan ata plotësisht?

Kundërtheniet Kuranore

Suretu El Furkan 25:35-38 (përkthim i Shakir’it):

Dhe padyshim Ne Musait i patëm dhënë Librin, edhe Ne e bashkuam me vëllain e vet, Harunin, që ta ketë si ndihmës.

Dhe Ne U thamë: “Shkoni ju të dy te ai popull që i përgënjeshtroi
argumentet Tona!” E Ne pastaj i shkatërrruam ata me shkatërrim të plotë.


Ne e përmbytëm edhe popullin e Nuhut meqë ata të dërguarit i quajtën
rrenacakë, e për njerëzit, të cilët mendojnë, le të marrin mësim nga
ata. E për mizorët Ne kemi përgatitur dënim të rëndë.

Edhe Adin, Themudin, banorët e Res-it dhe shumë gjenerata ndërmjet tyre (i shkatërruam).

Edhe më pas në ajetin 39 lexojme:

Pickthall
Çdonjёrin (prej tyre) Ne e paralajmёruam me shembuj, dhe çdonjёrit (prej Tyre) Ne e sollëm ne shkatërrim te plotë.

Yusufali
Çdonjёrit Ne i dërguam histori e shembuj; dhe çdonjërin Ne e thyem deri ne zhdukje te plotë (per mëkatet e tyre)

Shakir
Dhe çdonjёrit Ne i dhamё shembuj dhe çdonjërin Ne e shkatërruam me shkatërrim te plotë.

Sher Ali
Dhe çdonjёrit Ne i dërguam shembuj; dhe çdonjërin Ne e shkatërruam plotësisht

Rashad Khalifa
Çdonjёrit prej këtyre grupeve ne u dërguam shembuj te mjaftueshëm, përpara se ti zhduknim ata plotësisht.


Është rënë dakort ne përgjithësi ndërmjet Myslimanёve dhe te Krishterëve
se njerëzit e Noas u shkatërruan plotësisht nga nje përmbytje. Ne dime
fare pak per Adin dhe Samodin (Themudin) ose “banorët e Rasit” por unë
nuk do e kundërshtoj faktin se ata u zhduken krejtësisht, pasi ne nuk
dime sot për ndonjë pasardhës të tyre. Shpesh nuk bëhet e qartë as se
kush ishin ata.

Sidoqoftë, edhe Myslimanët edhe te Krishterët bien dakort se Moisiu dhe
Aaroni u dërguan në Izrael dhe te Egjiptianët me mesazhin e tyre.

Kur’ani përmbledh seksionin 25:35-38 ne ajetin 39 me deklaratën se të gjithë ata që u përmendën u shkatërruan plotësisht.

Por as Izraeli e as populli i Egjiptit nuk u shkatërruan plotësisht.
Duket se shkruesi i Kur’anit është rrëmbyer pak me paralajmërimet e
shkatërrimit dhe e ka mbitheksuar tej mase këtë pike teksa shohim
historinë e popujve te Izraelit dhe Egjiptit. Ata kanë vazhduar te
ekzistojnë nga koha e Moisiut e deri më sot. Egjiptianët nuk u
shkatërruan plotësisht. Ata humbën shumë nga ushtria e tyre në ndjekjen e
Izraelitëve nën urdhrin e Faraonit, duke u mbytur pas mrekullisë që
Perëndia bëri e që është rrëfyer edhe ne Bibël edhe ne Kur’an. Por
shumica e popullit Egjiptian nuk u prek, madje as edhe pjesa me e madhe e
udhëheqësve te Egjiptit, duke qënë se nuk ka gjasa që të gjithë ata të
kenë rendur pas Izraelitëve.

Ky është një gabim i thjeshtë historik. A mos duhet të mendojmë se
Perëndia nuk e vuri re pjesën që vazhdoi të ekzistonte nga Egjiptianët
kur u shkruan këto vargje? Aspak. As Muhamedi vetë nuk duhet ta kishte
injoruar këtë fakt, por ai u rrëmbye ne përpjekjen e tij për të trëmbur
banorët e Mekës që të pranonin mesazhin e tij (shih Suretu 25:41-42).

Ariana shkruajti:Cfare te ka kap me keto tema fetare tash?!

Burimi: Komuniteti Katolik

Luan nuk jam kunder te hapen tema fetare ama kur ato jane te bazuara diku dhe nuk behen qellimisht si propagande kunder nje feje (mos biem ne te njejtin nivel),,,Dhe qe te hapesh te tilla tema duhet te jesh i vetedijshem si dhe te kesh njohuri se cdo koment e kundershtim nga anetaret nuk do perfundoje ne banalitet nga ana jote por duke folur e komunikuar sipas njohurive e logjikes apo bindejeve qe ke...

Ariana shkruajti:Luan nuk jam kunder te hapen tema fetare ama kur ato jane te bazuara diku dhe nuk behen qellimisht si propagande kunder nje feje (mos biem ne te njejtin nivel),,,Dhe qe te hapesh te tilla tema duhet te jesh i vetedijshem si dhe te kesh njohuri se cdo koment e kundershtim nga anetaret nuk do perfundoje ne banalitet nga ana jote por duke folur e komunikuar sipas njohurive e logjikes apo bindejeve qe ke...

Nuk eshte "i njejti nivel", jane fakte te bazuara mbi vertetime.

Luan_Valikardi shkruajti:Kuranin përmban kundërthënie kontradiktore

Sure 4. Nisa v.82
A nuk e përfillin ata (me vëmëndje) Kur’anin?
Sikur të ishte prej dikujt tjetër, përveç prej All-llahut,
do të gjenin në të shumë kundërthënie

Ne nuk e refuzojmë, Kuranin se përmban kundërthënie kontradiktore, ka
disa arsye pse ne e refuzojmë Kuranin të jetë Fjala e Perëndisë, për më
shumë lexoni [1], [2]. Myslimanët besojnë se në qoftë se Bibla përmban
kundërthënie ajo atëhere nuk është fjala e Perëndisë, në të kundërt
Kurani është i pastër nga kundërthëniet edhe kjo është garancia pse
Kurani është prej Perëndisë ashtu siç na thuhet edhe tek S.4:82. Por a
mudet të jetë kështu? Kurani jo vetëm që nuk është i pastër nga erroret,
por në të gjenden kontradita që bien në kundërshtim me 1) Historinë 2)
Shkencën dhe, 3) Zbulesën paraprake.

Kurdërthëniet Kuranore mund të ndahen në tre kategori

1.Vargje që bien në kontraditë me njëra tjetrën.
2.Vargje që bien në kontraditë me historinë apo shkencën.
3.Vargje që bien në kontratraditë me Zbulesën e mëparshme.

luan i nderuar me vjen mire qe me ne fund paske fillu te lexosh per fete ne pergjithesi e nese ke lexu e si ke marre te gatshme per islamin ne veqanti. shpresoj qe do te fillosh ta lexosh kuranin vet pa paragjykime dhe atehere ke per ta kuptu a ka kunderthenie apo jo. e meqe jemi ketu desha te bej nje pyetje. nje liber i shkruar i takon autorit qe e ka shkru a je interesu i nderuar ky kuran qe ju mendoni qe ka kunderthenie a tregon se kush eshte autor. pasi siq dihet libri i te krishterve pra bibla thot bibla sipas gjonit , mateut, llukes , palit nese nuk ua kam gabu emrat.

nese ma gjen autorin e Kuranit dhe nese thote qe eshte Muhamedi a.s. autor i tij atehere une e kam gabim.

pergjigjije ne mendimet e luanit per kuranin dhe fen islame

Luan_Valikardi shkruajti:Vargjet që bien në kontraditë me njëratjetrën:

Të shohim se sa ditë iu desh Allahut për të shkatërruar popullin e Adit?

Kurani flet në pasazhe të ndryshme rreth shkatrimit të njerzëve që
jetonin në “Adi” Se si Allahu i dërgoi erëra të forta si ndëshkim pë
mosbindjen e tyre. Megjithatë Kurani bie në kontraditë përsa i përket
numrit të ditëve që erërat rezistuan.

Sure 54:18-19

Adi përgënjeshtroi, e çfarë ishte ndëshkimi Im dhe kërcënimi?.
Atyre Ne një ditë fatkeqe të përjetshme u lëshuam një erë të fortë.

Sure 41:16

Andaj Ne kundër tyre lëshuan një erë shumë të ftohtë gjatë disa ditëve
fatzeza për t’u dhënë të pëjetojnë dënimin nënçmues në jetën e kësaj
bote, ndërsa dënimi në botën tjetër do të jetë edhe më i shëmtuar dhe
ata nuk do të ndihmohen.

Sure 69:6-7

Ndërsa Adi është shkatërruar me një erë të fortë, të pakufishme. Atë Ai e
lëshoi kundër tyre shtatë net e tetë ditë rresht, kur shihje njerëzit
në to të rrëzuar si të ishi trupa hurmash të zgavëruara.

Sipas Sures 54:19, erërat vazhduan për një ditë të vetme, por sipas
41:16 përdor formën shumëse që sygjeron të disa ditëve, dhe 69:7 e
specifikon me pikmëri 8 ditë rresht.

edhe qka ka ketu te pa kjarte dhe kunderthenese o i nderuar vella nga gjaku a me tregon ?
asgej ska kunderthenese por vetem sqarim ne detaje se si ka ndodhe ndeshkimi por kishte me qene mire me tregu qellimin pse jane ndeshku ate e ke harru me ceke. tri pergjegjet jane dhene varesisht nga koha kur eshte pyetur Muhamedi a.s. sepse nese se dii nderuar Kurani nuk ka zbrite per nje dite por zbritja e tij ka ndodh brenda 23 vjeteve ne pjese te vogla (ajete) te caktuar duke iu pershtat kohes se caktuar dhe iu pergjegje pyetjeve te caktuara. qe te mos te bej te lodhesh duke kerku ja pse jane ndeshku populli i Adit:

41:15. Sa i përket Adit, ata pa pasur kurrfarë të drejte u treguan mendjemëdhenj ndaj banorëve në tokë dhe thanë: “Kush ka fuqi më të fortë se ne?” A nuk e ditën ata se All-llahu, i cili i krijoi, ka fuqi më të fortë se ata?! Ata i mohuan argumentet tona.

Luan_Valikardi shkruajti:Jinnet dhe njerzit u krijuan për adhurim apo ferr?

Sure 51:56

Unë nuk i krijova xhinët dhe njerëzit për tjetër pos që të më adhurojnë.

Tek Sure 51:56 xhinët dhe njerzit janë krijuar vetëm për të adhuruar
Allahun. Por ky varg bie në kontraditë me Suren 7:179 ku thuhet se shumë
nga xhinët dhe njerzit janë krijuar për xhehennem (ferr).

Sure 7:179

Ne krijuam shumë nga xhinët e njerëzit për xhehennem. (ferr)

po ketu i nderuar qfar kunderthenie ke gjete o vella shqiptar apo , ske gjete fare po se ke lexu ajetin deri ne fund, sepse aty e ke pergjegejn pse jane ne xhehenem. ajeti i pare po tregon arsyen pse jane kriju keto dy grupe. kurse ajeti i dyte po tregon pse do te futen ne xhehenem(ferr) , por siq duket je frigu me lexu deri ne fund. ja ta sjell te plote une e ju analizoje a ka kunderthenie apo tregon qart qka i pret ata qe e kundershtojne urdherine Krijuesit :

7:179. Ne krijuam shumë nga xhinët e njerëzit për xhehennem. Ata kanë zemra që me to nuk kuptojnë, ata kanë sy që me ta nuk shohin dhe ata kanë veshë që me ta nuk dëgjojnë. Ata janë si kafshët, bile edhe më të humbur, të tillët janë ata të marrët.

gjunah esht me komentua m kuranin m edikon si ta urren fen dhe kuranin e shajtit vella ABDULGAFURI

Luan_Valikardi shkruajti:A u hodh Jonah në shkretëtirë?

Sure 37:145. E Ne e hodhëm në një tokë pa bimë (shkretëtirë), ndërsa ai ishte i sëmurë. (përkthim i Sherif Ahmetit)

“fa-nabadhnaahu bil- ‘araa’ i wa-huwa saqeemun”

Sure 68:49. Sikur të mos i afrohej atij mëshirë nga Zoti i tij, do të
hidhej në shkretërirë i demoralizuar. (përkthim i Sherif Ahmetit)

“law laa an tadaarakahu ni`matun min rabbihi la-nubidha bil-`araa´i wa huwa madhmoomun”

Sipas Sures 37:145 Jonah është raportuar të jetë hedhur në shkretëtirë,
por kjo bie në kontraditë me Suren 68:49 ku është raportuar se Jonah nuk
është edhur në shkretëtirë sepse mbërriti mëshira e All-ahut. Ja se si
Fetih Mehdiu e komenton këte varg S.68:49, në përkthimin e tij.

1. Sure 68:49 Dhe sikur të mos i mbërrinte mëshirë e Zotit të tij do të ishte hudhur në vend të shkretë [1] dhe i urrejtur,

ketu fjalen i urrejtur se ke kuptu i nderuar apo qfar, ?

fjala urrejtur tregon qe ai u hudh ne shkretetire o vella shqiptar nga gjaku por nuk mbet i urrejtur sepse iu fal mekati sepse ai u hedh nga barku i balenes pasi qe iu pranu pendimi .

nese ke kohe lexoj keto 4 ajete do ta kuptosh:

37:142. Dhe atë e kafshoi (e gëlltiti) peshku, zatën ai ishte që e meritoi qortimin.
37:143. E sikur të mos ishte ajo që ai kishte qenë prej atyre që shumë e përmendin Zotin.
37:144. Ai do të mbetej në barkun e tij deri në ditën e ringjalljes.
37:145. E Ne e hodhëm në një tokë pa bimë (shkretëtirë), ndërsa ai ishte i sëmurë.
37:146. Dhe Ne bëmë që për të të mbijë një bimë (t'i bëjë hije) nga kungulli.

Kushtrimi4 shkruajti:gjunah esht me komentua m kuranin m edikon si ta urren fen dhe kuranin e shajtit vella ABDULGAFURI

jo vella i dashur e i nderuar une mendoj ndryshe . ai qe e shan kete fe dhe kete kuran po te kete njohuri nuk do ta bente kete prandaj ne e kemi per obligim me ia sqaru aq sa kemi mundesi dhe me kuptu se edhe ne dikur kemi qeen ne injorance. te kujtoj hadithin e Muhamedit a.s. "te keqen ktheje me te mire". shpresoj qe do te kete dobi nga keto e All-llahu ta udhezoj ne hajr.

Luan_Valikardi shkruajti:A do të ket ushqim për njerzit në Ferr?

Kurani bën këto deklarata përsa i përket ushqimit që jo-besimtarët do kenë në Ferr:
1.Ata kanë ushqim tjetër pos një barishte me ferra helmuese. Sure 88:6 (Përkthim i Sherif Ahmetit)

2.Nuk do të kenë ushqim tjetër përveç nga therrat Sure 88:6 (Përkthim i Feti Mehdiut)
3.Kur tjetër ushqim për ta nuk do të ketë, përpos therrave Sure 88:6 (Përkthim i Hasan Nahit)

Kjo bie në kontraditë me Suren 69:36 që bën këtë deklaratë:
1.As ushqim tjetër përveç të të shplarave. Sure. 69:36 (Përkthim i Sherif Ahmetit)
2.As ushqim tjetër përveç të lanave. Sure 69:36 (Përkthim i Feti Mehdiut)
3.As ushim tjetër, përpos qelbësirës. Sure 69:36 (Përkthim i Hasan Nahit)

Me sa duket, si njëri si tjetri nga “ushqimet” janë zgjedhur për të
shkaktuar tmerrësinë kur vjen puna të mendosh për Ferrin. Megjithatë
kontradita është e dyfishtë duke deklaruar pos një apo përveç atë dmth i
vetmi ushqim.

•Nuk do ketë ushqim pos një barishte me ferra helmuese (88.6).
•Nuk do të ketë ushqim përveç të shplarave (69:36).

Megjithatë ka një fragment tjetër i cili është i përshtatëm për këtë diskutim.

A kjo pritje (me shpërbllim të All-llahut) është më e mirë, apo pema e
“Zekumë-it?”. Ne atë e kemi bërë sprovë për zullumqarët. Ajo është një
pemë që mbin në fund të Xhehennemit. Pema (fruti) e saj është sikurse
kok a dreqërish. E ata do të hanë nga ajo dhe do të mbushin barqet prej
saj. Pastaj, ata do të kenë kundrejt atij ushqimi edhe ujë të valë.
Mandej kthimi i tyre është në Xhehennem. Sure. 37:62-68

Kështu, në lidhje veçse me këtë subjekt apo temë Kurani përmban tre kundërthënie:

1.Do të hanë nga pema e “Zekumë-it” (37:66) bie në kontraditë me “pos një barishte me ferra” (88:6).

2.Do të hanë nga pema e “Zekumë-it” (37:66) bie në kontraditë me “përveç të shplarave” (69:36).

3.Do të hanë “pos një barishte me ferra” (88:6) bie në kontraditë me “përveç të shplarave” (69:36).

i nderuar luan perseri ke humb kohe kot duke shpresu te gjejsh kontradita por ja qe ka dashte All-llahu e ka zbrite kete lier pa gabime dhe te pa cenueshne e pa kontadita.
xhehenemi apo ferr i nderuar eshte shkalle shkalle dhe nese i ke lexu ajetet por ja qe fatkeqesisht ti i ke marre vet siq ke dashte e jo siq jane andaj se ke kuptu. ja do ti sjelli edhe nje here dhe te analizosh:

69:36. As ushqim tjetër përveç të të shplarave.
88:6. Ata nuk kanë ushqim tjetër pos një barishte me ferra helmuese.
37:64. Ajo është një pemë që mbin në fund të xhehennemit.

qe te mos i bej te bezdisshme pergjegjet i shkurtova pak fjalet e tua i nderuar e do te pergjegjem shkurt:

Luan_Valikardi shkruajti:A mund të jetë nga toka?:
Sura 11:61 “është ai që ju ka krijuar juve nga toka”
Ose nga argjila e thatë (Salsaal)?:
Sura 15:26, 28, 33 “Ne e krijuam njeriun nga argjila tingëlluese”
S. 17:61… Ti e krijove nga argjila
S. 32:7 Ai e filloi krijimin e njeriut nga argjila

i nderuar toka dihet qe dhe. dheu i cili pjeket quhet me emrin argjire. dmth ketu All-llahu na ka tregu qe njeriu i pare eshte krijuar nga dheu i marre neper toke ne krejt boten dhe ai dhe eshte pjeke dhe ne fund me lejen e All-llahu iu eshte dhene shpirti. ketu eshte fjala per njeriun e pare Ademin a.s. (Adam).

Luan_Valikardi shkruajti:
A erdhëm ne prej diçkaje?:
S. 19:67 Ne e krijuam atë përparë nga asgjë Jo!
S. 52:35 A ishin krijuar ata nga asgjë?

dmth e ketyre ajeteve eshte se qdo gje qe ekziston madje edhe dheu jane kriju nga asgjeja me lejen e All-llahu . kur deshiron Ai qe te behet diqka mjafton te thot behu edhe behet.

Luan_Valikardi shkruajti:A erdhëm ne nga balta?:
S. 23:12 Ne e krijuam njeriun nga një produkt i tokës së lagur (dherishte) (Pickthall)
S. 23:12 Njeriun Ne e krijuam nga një kuintesencë (e argjilës)
S. 38:71 Unë kam për të krijuar një të vdekshëm nga balta

lengu qe permendet ketu i nderuar eshte m lengu qe del nga organi i mashkullit pas kontaktit intim burre grua. pra femijet e Ademit a.s. kane lind mbas marteses se Ademit a.s. me Haven gruan e tij . besoj qe isha i kjart.
dy ajetet tjera ti tregova me lart tash ju analizoni.

Luan_Valikardi shkruajti:Apo uji?:
S. 25:54 është Ai i Cili e krioji njeriun nga uji (shiko gjithashtu 21:30, 24:45)

ta ceka per qfar uji eshte qellimi (lengu) qe del nga pas kontaktit intim burre grua.

Luan_Valikardi shkruajti:Mund të jetë pluhuri?:
S. 3:59 Ai e krijoi (Jezusin) nga pluhuri
S. 30:20 Ai të krijoi ty nga pluhuri
S. 35:11 Allahu të krijoi ty nga pluhuri

ketu i nderuar se di cilin liber e ke kunsultu por ne kuran nuk thot keshtu. ja si eshte ne kuran:

3:59. Vërtet, çështja e Isait (të lindur pa baba) tek All-llahu është sikurse çështja e Ademit. Atë e krijoi Ai nga dheu, e pastaj atij i tha: “Bëhu”! ai u bë.

30:20. Nga faktet (e fuqisë) e Tij është edhe ajo, se Ai ju krijoi prej dheu, e mandej ju (u zhvilluat në) njerëz që veproni të shpërndarë.

35:11. All-llahu ju krijoi prej dheu, mandej prej një pike uji, e pastaj ju bëri çift. E asnjë femër nuk bart e as nuk lind ndryshe, vetëm se me dijen e Tij, dhe nuk i jepet kujt të jetojë gjatë ose t'i shkurtohet jeta e tij, vetëm se ajo është e shënuar në Libër (Levhi Mahfudh), e kjo për All-llahun është lehtë.

dmth keto skan te bejne me kuran fare e besoj qe i ke te kjarta tash keto qe i shkrujta.

Luan_Valikardi shkruajti:
Ndoshta ne u ngritëm nga të vdekurit ose një person?:
S. 30:19 është ai i cili sjell jashtë të gjallët nga të vdekurit
S. 39:6 Ai të krijoi ty nga një Person i vetëm (shiko gjithashtu 4:1)

edhe ketu i ke shkru vetem ato fjale qe te kan pelqy ty por jo komplet ja se qfar thone ajetet:

30:19. Ai krijon të gjallin prej të vdekurit dhe të vdekurin prej të gjallit, Ai e ngjall tokën pas vdekjes së saj, e po ashtu edhe ju do të nxirreni (të gjallë prej varrezave).


39:6. Ai ju krijoi juve prej një njeriu, mandej prej tij e krijoi palën (çiftin) e tij dhe Ai krijoi për juve tetë nga çiftet e kafshëve. Ai u krijon juve në barqet e nënave tuaja, krijim (etapë) pas krijimi në tri errësira. Ky është All-llahu, Zoti juaj, vetëm i Tij është pushteti, nuk ka zot tjetër pos Tij. E si pra, i shmangeni (adhurimit të Tij)?

nese nuk i kupton edhe keto ti sqarojna me poshte qe mos ta zgjasim shume.

Luan_Valikardi shkruajti:Pika e lëngut ose e spermës

Në një numër vendesh ne jemi informuar që njeriu është krijuar nga një pikë lëngu (sperme):

S. 16:4 Ai e krijoi njeriun nga një pikë lëngu (Pickthall)
S. 16:4 Ai e krijoi njeriun nga një pikë sperme
S. 32:8 Ai e bëri farën e tij nga një kuintesencë e një lëngu të përçmuar
S. 53:46 (Ai krijoi) nga një pikë e farës kur ajo është derdhur tutje (Pickthall)
S. 53:46 Nga një pikë sperme kur u depozitua (në vendin e saj)
S. 56:58 A e keni parë atë të cilën ju e emetoni (Pickthall)
S. 56:58 A e shikoni atëherë? (farën njerëzore) që ju emetoni
S. 75:37 A nuk ishte ai një pikë lëngu që vërshoi tutje (Pickthall)
S. 75:37 A nuk ishte ai një pikë sperme e emetuar (në një formë të ulët)?
S. 76:2 Ne e krijuam njeriun nga një pikë lëngu të dendur
S. 76:2 Ne e krijuam njeriun nga një pikë sperme e përzierë
S. 80:19 Nga një pikë sperme Ai e krijoi atë
S. 86:6-7 Ai e krijoi nga pikë e emetuar – duke vazhduar nga midis kockave të kurrizit dhe brinjëve.

per secilen keto te dhash sqarime veq lexoj do ti kuptosh keto dhe do ta shohesh a ka kontradita a jo ?

Luan_Valikardi shkruajti:
Por a mund Muhamedi t’i ketë ditur të gjitha këto gjëra?

Është vetëm një gjë për grekët e lashtë që kanë mësuar të gjitha këto
gjëra, a mund të sigurohemi se ky material ishte i njohur për arabët e
ditëve të Muhamedit?

keto gjera nuk i ka dite Muhamedi a.s sepse ai ska dite as shkrim as lexim por i ka mesu nga
All-llahu s.w.t e per kete ja ku e ke ne kuran :

53:3. Dhe ai nuk flet nga mendja e tij.
53:4. Ai (Kur'ani) nuk është tjetër pos shpallje që i shpallet.


shpresoj qe do te vazhdojme debatin dhe te kem dobi nga ky debat.

Ariana shkruajti:Cfare te ka kap me keto tema fetare tash?!

Arjana edhe kjo tem eshte propagandistike a
Jam te prit qe sa,pastaj mos thuani se qka u bo
Kur ne hapim tema thuni propaganda e kto qka jon........

Abdulgafuri shkruajti:

Luan_Valikardi shkruajti:Kuranin përmban kundërthënie kontradiktore

Sure 4. Nisa v.82
A nuk e përfillin ata (me vëmëndje) Kur’anin?
Sikur të ishte prej dikujt tjetër, përveç prej All-llahut,
do të gjenin në të shumë kundërthënie

Ne nuk e refuzojmë, Kuranin se përmban kundërthënie kontradiktore, ka
disa arsye pse ne e refuzojmë Kuranin të jetë Fjala e Perëndisë, për më
shumë lexoni [1], [2]. Myslimanët besojnë se në qoftë se Bibla përmban
kundërthënie ajo atëhere nuk është fjala e Perëndisë, në të kundërt
Kurani është i pastër nga kundërthëniet edhe kjo është garancia pse
Kurani është prej Perëndisë ashtu siç na thuhet edhe tek S.4:82. Por a
mudet të jetë kështu? Kurani jo vetëm që nuk është i pastër nga erroret,
por në të gjenden kontradita që bien në kundërshtim me 1) Historinë 2)
Shkencën dhe, 3) Zbulesën paraprake.

Kurdërthëniet Kuranore mund të ndahen në tre kategori

1.Vargje që bien në kontraditë me njëra tjetrën.
2.Vargje që bien në kontraditë me historinë apo shkencën.
3.Vargje që bien në kontratraditë me Zbulesën e mëparshme.

luan i nderuar me vjen mire qe me ne fund paske fillu te lexosh per fete ne pergjithesi e nese ke lexu e si ke marre te gatshme per islamin ne veqanti. shpresoj qe do te fillosh ta lexosh kuranin vet pa paragjykime dhe atehere ke per ta kuptu a ka kunderthenie apo jo. e meqe jemi ketu desha te bej nje pyetje. nje liber i shkruar i takon autorit qe e ka shkru a je interesu i nderuar ky kuran qe ju mendoni qe ka kunderthenie a tregon se kush eshte autor. pasi siq dihet libri i te krishterve pra bibla thot bibla sipas gjonit , mateut, llukes , palit nese nuk ua kam gabu emrat.

nese ma gjen autorin e Kuranit dhe nese thote qe eshte Muhamedi a.s. autor i tij atehere une e kam gabim.

Nuk ka lexu ky dhe nuk ka lidhje me Fen Islame,ky ka bo copy paste,nga forumi katolik.

Sikur te ket njohuri dhe pa copy,une i dal ktu per ballesh dhe per hundesh