Cili eshte romani juaj i preferuar dhe autori i tij?????????????????

Kjo teme eshte per ata anetare te forumit te cilet bejne si bejne por e lexojne 1 liber ne vit .
Une p.sh lexoj te pakten 3 romane ne muaj(jo per mendjemadhesi po e them)romanet qe kam lexuar i kam te gjithe te preferuar ja i pari VETEM NJE HERE NE JETE nga DANIEL STILL(romance).Po ju???????

Mia agjia gjineka
......aleksiu

Maksi shkruajti:Mia agjia gjineka
......aleksiu

ma perkthe icik

Valbona shkruajti:

Maksi shkruajti:Mia agjia gjineka
......aleksiu

ma perkthe icik

nje grua e shenjte
nga fotini aleksiu

Nje mije diej vezullues >Khaled Hosseini

dreri i trotuareve> diana culi

Lumturia e Damave >Emil Zola

Dashuri ne ikje >Viktor Canosinaj

Te beje nje liste une njehere e mire qe te mos ngaterrohem :) :
Fillojme :)

Tre musketjeteret libri i pare qe me dhuroi babi per ditelindjen :) Alexandre Dumas .

Konti i Montekristos - Alexandre Dumas
De Cameron - Boccacio
Les Mystères de Marseille Emile Zola
Pot-Bouille
VOLTAIRE --Mérope
I PROMESSI SPOSI - Alessandro Manzoni
Il conte di Carmagnola -
Marzo 1821
Il 5 Maggio .....ei fu siccome immobile dato il mortal sospiro stette la spoglia immemore orba di tanto spiro PERFEKTE ..... per Napoleon Bonapartin
Senilità - Italo Svevo
La coscienza di Zeno
Jane Austen - Pride and Prejudice
Adhuroje PIRANDELLO ---- IL FU MATTIA PASCAL , L'Epilogo .

Giaccomo Leopardi nje poezi e tij dhe koncepti i tij per dashurine L'INFINITO, A SILVIA perfekte :) .

GUENTER GRASS -- Die Blechttrommel (dashuria ime e fundit :)
Alfred Doeblin - BERLIN ALEXANDERPLATZ ; DIE ERMORDUN EINER BUTTEBLUME
Thomas Mann- Der Tod in Venedig, Buddenbrook, Tonio Kröger
Heinrich Mann- Der Untertan
Arthur Schnitzler - Frau Else (shume i bukur )

Rafik Schami - Die dunkle seite der Liebe
Kam dhe te tjere qe kam lexuar dhe me kane pelqyer por lista eshte teper e gjate keta jane thjeshte te fundit dhe me te shumtit kulture Gjermane :) . Kam dhe nga kultura franceze shume dhe nga ajo italiane , gjithesesi baza mbetet shqiptarja dhe pse s'kam cituar asnje nga Shqiptaret.

Sikur Ana e Rudina Xhunges e kam lexuar ne klase te 8 pastaj nga autoret e medhenje

GJENERALI USHTRISE SE VDEKUR
Pallati i Enderrave

Super te Ismail Kadares :) .... kam dhe te tjere tani per tani e kam pak trurin offline :)

EpiKada shkruajti:Te beje nje liste une njehere e mire qe te mos ngaterrohem :) :
Fillojme :)

Tre musketjeteret libri i pare qe me dhuroi babi per ditelindjen :) Alexandre Dumas .

Konti i Montekristos - Alexandre Dumas
De Cameron - Boccacio
Les Mystères de Marseille Emile Zola
Pot-Bouille
VOLTAIRE --Mérope
I PROMESSI SPOSI - Alessandro Manzoni
Il conte di Carmagnola -
Marzo 1821
Il 5 Maggio .....ei fu siccome immobile dato il mortal sospiro stette la spoglia immemore orba di tanto spiro PERFEKTE ..... per Napoleon Bonapartin
Senilità - Italo Svevo
La coscienza di Zeno
Jane Austen - Pride and Prejudice
Adhuroje PIRANDELLO ---- IL FU MATTIA PASCAL , L'Epilogo .

Giaccomo Leopardi nje poezi e tij dhe koncepti i tij per dashurine L'INFINITO, A SILVIA perfekte :) .

GUENTER GRASS -- Die Blechttrommel (dashuria ime e fundit :)
Alfred Doeblin - BERLIN ALEXANDERPLATZ ; DIE ERMORDUN EINER BUTTEBLUME
Thomas Mann- Der Tod in Venedig, Buddenbrook, Tonio Kröger
Heinrich Mann- Der Untertan
Arthur Schnitzler - Frau Else (shume i bukur )

Rafik Schami - Die dunkle seite der Liebe
Kam dhe te tjere qe kam lexuar dhe me kane pelqyer por lista eshte teper e gjate keta jane thjeshte te fundit dhe me te shumtit kulture Gjermane :) . Kam dhe nga kultura franceze shume dhe nga ajo italiane , gjithesesi baza mbetet shqiptarja dhe pse s'kam cituar asnje nga Shqiptaret.

Sikur Ana e Rudina Xhunges e kam lexuar ne klase te 8 pastaj nga autoret e medhenje

GJENERALI USHTRISE SE VDEKUR
Pallati i Enderrave

Super te Ismail Kadares :) .... kam dhe te tjere tani per tani e kam pak trurin offline :)

shyqyr e paskam nji shoqe per libra ketu ne forum se te gjithe nga 1 liber mezi e thone moj epikada

ahahahahah Une kam bibloteken ne shtepi dhe poshte Krevatave me thote mami hidhi poshte , une do i marre si PAJE kur te martohem jo po te doje te thote jo ai ...madje kam dhe fletoret qe nga klasa e pare o_O e di qe s'jam normale por te pakten hiqemi te tille.
Jam teper e lidhur me librat dhe per mirembajten e tyre :) urreje kur i zhubravisin dhe s'dine ti mbajne apo shkruajne me stilolaps mbi to :( .

Ah do dhe nje tjeter
George Gordon Byron --- Childe Harold's Pilgrimage ky eshte ai udhetimi qe ka bere Bajroni dhe ka folur shume per Shqiperine per traditat e saj , mikepritjen dhe ALI PASHE TEPELENEN :) eshte veshur dhe me veshje shqiptare eh Sa bukur qe eshte , eshte i shkruar ne PROZE hidhi nje sy eshte fantastik :) .

e kush tha qe se kam lexu Bajronin moj qe ne vit te pare gjimnaz .edeh uen kam aq shume libra sa skam lene dollap e sirtar pa i futur.

Me ça shikoj ktu un , e paskeni bo konkurs sikur me u pas mledh ke klubi rrenave .

Gjithsesi , pertej shakas dhe emotikonave . un nuk kam lexuar shum sepse librat skan fund...jan pafundsi . Por tek ato qe kam lexuar jan libra dedaik . Sidomos librat e Balzakut . Si tha Baudelairi "Ti . Me poetiku nga personazhet qe keni krijuar" . Edhe pse kapem shum mbas librave historik . Por surrealizmi ne vetvete esht nje bot komplet tjeter e sidomos kur na paraqitet nga mendje te "shkalluara" si te ktijin . Dmth aty ku fillon dhe mbaron . Perfekt...

Pastaj me kujtohet neper tym , krim dhe ndeshkim te nje autori te madh , qe nuk ja kujtoj emrin ... :s

Ka mjafte tani,secili ka ate domethenjen e tij me vete, me pelqejne edhe librat filozofik.
Por pasi kerkohet ketu do te vecoja romanin David Copperfield i Charles Dickens...

BeSaa shkruajti:Ka mjafte tani,secili ka ate domethenjen e tij me vete, me pelqejne edhe librat filozofik.
Por pasi kerkohet ketu do te vecoja romanin David Copperfield i Charles Dickens...

zgjedhje e shkelqyer Besa e kam lexuar edhe une kete liber eshte vertet i papare

Robinson Kruzo>Daniel Defo

Oso andeksi I psiqi
nga nana manda

Me syte e shpirtit>Xhoana Brack (Beringer)

Te mbaroj kte pasaj kesmet

Nga SHiptaret do te vecoja...Brunilda zllami...
nga te huajt Daniel still , Dan brown..

Kronike ne gur >Ismail Kadare

jan shum ...nga shqiptaret A dhuroj shkrimtaren Brunilda Zllami ...dhe librat e funit jan hata

nga greket asht Lena Manda ......

Renia>Albert Kamy

Për mua njëra nga veprat më të mira artistike që kam lexuar është Novela:Kush e Vrau Lajmëtarin"të autorit avdi ibrahimi.Ja një fragment nga kjo vepër artistike shqiptare.

VI

Vasha, me të marrë lajmin për vdekjen e motrës mori rrugën për në fshatin Diellon, aty ku kishte motrën e martruar. Sapo arriti në shtëpinë e Vejziut, pa në oborr nënën dhe motrat e saja, të cilat kishin ardhur paksa përpara.
Me të pare Vashën ia morën kujës. Ajo pa gjithë ato lot helmi.
Dhe rënkoi thellë.
Sa lot përvëlues që rrodhën nga sytë e saj. Ata lot ishin pika helmi që i pikonin nga zemra e lënduar.
Mezi qëndroi për pak kohë para trupit të së vdekurës. Pikasi atë trup të gjatë, të drejtë, që i dukej si të ishte një trup i fjetur. Pa ato flokë të dendura dhe të derdhura mbi supe si vale Drini. Fytyra i kish marrë në të bardhë, si ajo bora e Bjeshkëve të Sharrit, një e bardhë e pastër, që vinte dhe përzihej me një ngjyrë të verdhë si ai ari i minierës së Trepçës në Mitrovicë. Sytë i kishin mbetur të hapur që shikonin diku në horizontin e pafundë. Ishin ata sy të kaltër, si ngjyra e detit me bonakë .I bëhej që ata sy ishin ndër më të bukurit që kishte pare ndonjëherë. Pa ato buzë të bukura e të kthyera paksa përpjetë, të kuqrremta sikur dielli kur zë e perëndon. Ajo s’kish pritur kurrë që ajo të ishte bërë si nje lule e bukur që çel në stinën e pranverës. Dhe, në një çast u krrus, ngriti kokën e mbi ball i la një të puthur, paksa të gjatë, të shenjtë, mortore.
Me sy të përlotur tha:
O,Flutur, motra ime! Flutur, lule vetmohimi, mishërim i mirësisë, e mbarove më në fund ëndrrën, e pushove së vuajturi!...T’i nuk e deshe jetën me Vejziun që këtë fat ta caktuan të tjerët, sipas traditës së turkoshakëve të dikurshëm u martove. Pra, e përmbushe deri në fund fatthënën tënde të trishtuar, sepse me të vuajtur nuk jetohet…
Sa e sa here m’i ke besuar këto vuajtje dhe, ja që të vranë! Lamtumir, pra Flutur…Flej në paqën e përjtshme të ëndrrave engjëllore, se t’i vetë engjëlli ishe…Flej e qetë motra ime e dashur…Ndërsa unë sipas mundësive që kam, do të kujdesëm për kalamajt tu…
Gratë vajtonin në zë: oi…oi…oi…dhe nisën për t’ia veshur Fluturës rrobat e nusërisë, për ta përcjellë me ato rroba për në banesën e përjetshme…Duke ia hequr rroba që e kishte zënë vdekja, në gjyksoret e saja gjetën një letër që Flutura e kishte shkruar para se të bënte vetëvrasje. Në letër shkruante: ”Kjo letër i takon Vashës, motrës sime të dashur…”
Vasha mori letrën dhe nuk e hapi fare. E futi në gjirin e majtë të saj, me mendim se do ta lexoj më vonë.
Pa vonuar u bë ceremonia…Flutura po varrosej me nderime nga të pranishmit e shumtë. Fytyra e Lonit shkrepëtinte midis atyre njerëzve. Fytyra Vejziut ishte e zbehtë si ajo e hënës në të sosur.
Sapo mbuluan varrin e Fluturës, Lonit iu kujtua ajo kënga e dhembshme që kishte Brenda një dashuri të madhe, por se nuk i kujtohej nëse ajo këngë kishte autorin apo ishte e kënduar nga populli:

“ Do vete t’i zbuloj varrë
Ta shikoj se ç,nur ka marrë,
Nur të kuq a nur të bardhë,
Nur të kuq a trendëlinë
S’më kujton mua të zinë.

Të kujtoj e qaj me lot,
Po jam thellë e s’thërras dote!...”

Si e mban kjo këngë tërë atë dashuri të përzier me dhembje të madhe! Kjo perlë e poezisë gojore!
Me përfundimin e ceremoniesë së varrimit, njerëzit kokëulur u shpërndanë dhe shkun nëpër shtepit e tyre, përpos më të afërmëve të të vdekurës që kthyen në shtëpinë e Vejziut për t’i pritur njerëzit që vinin për ngushëllime sipas traditave që kemi.
Pas disa ditësh, Hektori po bëhej gati të nisej për në Perëndim. Do të udhëtonte pa Vashën, sepse s’ishte e mundur të udhëtonin bashkë…Vasha e përcolli me lot në sy, duke i uruar rrugë të mbarë dhe suksese në punë.
Asaj ju shtua edhe një brengë tjetër.largimi i Hektorit përkohësisht në Gjermani,do t’i gërvish edhe më plagën e së motrës. Sa mundej ajo përmbahej para të tjerëve. Në buzëmbrëmje hapi letrën e Fluturës.Duart i dridheshin dhe zuri ta lexonte me mallëngjim:

“ E shtrenjta motër Vashë!
Mos u habit gjatë leximit të kësaj letre e dashura ime.Më tej,nuk munda ta duroj skëterrën në shtëpinë e burrit. Jeta aty më ishte bërë e padurueshme dhe e kufizuar në rutinën e përditshme .Unë doja të bëja një jetë më aktive për ç’ështjen kombëtare. Prandaj edhe doja të jetoja sipas idealeve të mia. Por, ah! M’i kish ndaluar të gjitha ky far fetari i idealizmëz muhamedane ,me nder me thenë…Ma kish ndaluar rrugën drejtë lirisë dhe lumturisë njerëzore .Sa shumë isha e zhgënjyer me këtë njeri që ma nxiu jetën…Po, ah! Motër ,motër, zemra ime kish dashuruar gjithnjë Lonin. E do ta dua edhe në jetën e përjetshme .Atë njeri ,shpirt njeriu. Lonin e bukur ,Lonin e urtë, Lonin e ditur ,për atë gjithnjë më rrahu zemra. Por?...Të tjerët ishin ata që vendosën për fatin tim të zi. Oh, aq barrë mjerimi e dhembje ran mbi mua, aq i zi qe fati im, vetëm e vetëm pse zemra ime dashuronte Lonin, e jo Vejziun që për çdo ditë në shtëpi m’i binte disa haxhillarë fanatik, që për nji grusht para të merrnin në qafë .Martesa me Vejziun qe ajo e panjohura që më ndrydhte shpirtin si errësira e trishtshme. Vjehrra ogurzezë, që falte pesë vaktet, më dukej se ia kalonte edhe shtrigës së përrallës…Si nëna dhe i biri…Tradita më bëri që t’i bindem dëshirës së prindërve. Nuk e pata guximin tend motër e nderuar .Ti e zgjodhe fatin tend me njeri shumë të mire, çfarë është Hektori. Por, më e keqja më ndodhi kur me katilin Linda edhe tre fëmijë…Ah! Sa më dhimbsen këto krijesa të pafajshme e, ndoshta edhe të pafat! ?Këto krijesa të pafajshme, këto copa të zemrës sime më shtynin të jetoja sot për nesër. Një ditë ndodhi ajo që s’duhej të më ndodhte. Në shtëpinë e Vejziut u bë një rrëmujë. Vjehrra mi bëri fyerjet ndër më të poshtrat që mund t’i bëhen qenies njerëzore…Unë për here të pare atë ditë s’mund durova më dhe, ia ktheva fjalën vjehrrës. Vejziu i kishte dëgjuar të gjitha dhe më rrahu aq forte, sikur të isha ndonjë shtazë! Isha tërësisht e shkallmuar dhe e tronditur në shpirt. Atëherë shkova në bodrumin e shtëpisë ,mora një shishe të vogël dhe futa në gji. Kjo levizje e imja nuk i shpëtoi vjehrrës. Ajo më përcolli. Dëgjova kur tha: ”Ja kësaj i trembësha! ”Plaka klithi:
Flutur, Flutur! Për here të pare që kur jetoj në këtë shtëpi të mallkuar, ma përmendi emrrin.
Flutur, pse e fshehe atë shishe në gji?
Unë iu përgjigja me një zë të egër ,që aspak nuk përkonte në natyrën time…- Sepse t’i bushtra plakë dhe yt bir, po më detyroni…Prandaj kam vendosur që njëherë e përgjithmonë të ndahem nga kjo jetë që më është bërë aq e padurueshme…Sa më as që dua të jetoj fare. Më rrodhën dy pika loti nëpër faqet e mia të skuqura .Dy pika loti më rrodhën nga hidhërimi, nga helm i jetës. Më dukej se isha bërë si ai Gjon Zaveri i Spasses. Pastaj një mallengjim i fuqishëm ma shtrëngoi zemrën time të pikëlluar. Në ato çaste kujtova babin dhe nënën, vëllezërit dhe motrat dhe në veçanti ty motra Vashë, që më së shumti më ndihmove në jetë. Ty dhe Lonit ua pata hapur zemrën time të pikëlluar si ai mal i Pikëllimës që është në afërsi të Kukësit. Njëkohësisht në këto çaste mendova njëherë se mos ky mallengjim do të bënte ndonjë ndryshim në shpirtin tim të vrerosur. Por ,ah! Jo ,jo!...Me kohë kisha vendosur të vdisja. Hija e vdekjes më kishte pushtuar që moti dhe isha e palëkundur. Do bëj vetëvrasje me kupën e mbushur me helm Sokrati…Të ikja nga burrëziu nuk bënte, se do të pësonte familja dhe, unë përherë do të jetoja si bija e mallkuar! Në fantazinë time për të fundit here e rikujtova skenën mallëngjyese për babain tim naiv që ish…Ç’nënë se, e cila vetëtinë nga mirësia…Ç’vëllezër që kurrë s’ia bëjnë fjalën dysh babait edhe pse ai në të shumtën e rasteve nuk ka të drejtë!...Mua fatmjerën aq shumë më deshtën…Ç’fëmijë do të bëhen këta jetimë fatmjerë?...ç’jetë do të bëjnë pa nënën e tyre?...Ah ,Loni! Ike përgjithmonë nga jeta ime. O Lon i dashur mos harro të më sjellësh lule mbi varrin tim që më padurim po më pret!...
Derisa më ngulfatnin minutat mallëngjyese, kur shpirti më valvitej sin jë lule e këputur nga saksia dhe, po regëtinte, më dukej se zemra do të më pëlciste.
O motra ime!...Vuajta shpirtërisht nga këto dy krijesa ogurzeza që ma dërmuan zemrën…
Oh Vashë! Pse kaq shumë padrejtësi në këtë jetë? A s’më thua: pse, pse, pse?...
Do të vdes o motra ime! O Loni im! Dhe ,mos mendoni se është lehtë vdekja e parakohshme të ndillet…Por, kur të kihet parasysh fati tragjik imi nga njerëz kriminelë atëherë…ndoshta edhe unë po futem në radhët e kriminelëve me që po vetëvritem ,por ama ju lutem shumë të mos më qortoni se, mbase e dini se unë jam një kriminele e pafajshme! Mbase duhet ta dini…
Dua t’i kërkoj falje Perëndisë. Dhe ai ndoshta do të më qortojë pse s’durova sa duroi Erveheja…Po Erveheja kishte tjera halle…
Ndërsa unë dua të shpëtoj nga burri kurvar. Nga ky dhunues femrash…Dua të shpëtoj nga ky shpirtzi përgjithnjë. Dua të shpëtoj nga ky njeri me shpirt të djallit…Dua të shpëtoj dhe nga vjehrra zemërzezë, që plagos rendë zemrën njerëzore…
Dhe së fundi, ia dhashë një vaji të egër dëshprimi, kujtova atë Niobën nga mitika…Pastaj oh! Ah! Heu!...Pastaj lëshova drejt gurmazit tim helmin nga kupa e Sokratit të përvuajtur, për t’i kënaqur derrat…
Oh,Loni! Jam e shtyrë të vetëvritem për fajin e të tjerëve…O Loni!...Loni…O Vashë, motra ime e dashur. Ndihmomëni. Por, kjo ndihmë më është tepër e vonuar…O nënë…Vdiq…vdiqa…vdiqa nëna ime…Lamtumirë Loni që të kam dashur aq shumë…
Ju dua dhe ju përqafoj për herën e fundit…e fundit…e fu…n…it!”
“F L U T U R A”
E mbylli letrën e lagur me lotë pikëllimi dhe, padashur i doli përpara ajo me buzëqeshjen e ngrirë, me shikim kah fëmijët që i kish lënë jetimë.
Se si e solli ndër mend maksimën: ”Çdo lindje është vazhdimësi e të jetuarit, çdo jetë është përplot dhembje e të papritura. Që të ndalet dhembja duhet njohur procesin. Vetëdija është ajo që njeh thelbin e proceseve.Por proceset janë në thelbin e mosdijes…”
Më pastaj çdo gjë ra në heshtje atë ditë vjeshte me shi…

Doni i qete
shkrimtari sme kujtohet kush e ka shkruar
tregonte per ngjarje nga Rusia

The Guardian.
Nicholas Sparks

Sonetet >Uilliam Shekspir

sme del koha te lexoj romane