A ja vlen që të të dua?!
Sun 26 Sep 2010 - 22:08
Netet pas nje ndarje ashtu si dhe ditet jane dhe na duken aq te gjata sa nuk mbarojne kurre!!
Si neper legjenda pret nje trokitje ne dere nga nje zane malesh qe te te tregoje histori te pambarueshme qe bashke me fundin e tyre te marrin me vete naten dhe diten dhe te sjellin ndriçimin e nje dite plot jete!
Por ne netet tona ajo qe sundon me pas,eshte vetmia ajo qe ve siparin kryesor ne ditarin e nates duke vene nje autograf te madh aq sa vete nata....
Shtresa te ftohta qe nuk ngrohen dot....vuajtje!
Nje njeri nuk mund te zere ngrohte me veten e tij duke u dridhur...
Trupi i atij qe vuan mbeshtillet si kermill qe te futet ne bark duke te lene duart,krahet,kembet,gishtat te ftohta deri ne ngrirje.Kjo ngrirje vazhdon deri ne mengjes ku aty mundohesh te gjesh ngrohtesine diku mes turmes,punes,shoqerise...
Por edhe atje te mohohet si pakuptuar nga te gjithe ata qe njohim!!
Dashuria e te tjereve na duket kaq e pakuptimte...
Qarte kur dashuria vdes....por kur ne fund e kupton se kurre nuk te kane dashuruar atehere vuajtja eshte e dyfishte!!!!
E tmerrshme....
A ja vlen te vuash per dike qe kurre ste ka dashur dhe e ke dashur me gjithe forcen e shpirtit?
A meritojme te vuajme dhe te jemi sakrifice e nje njeriu qe ka "pretenduar" qe te ka dhene dashurine?
Mendoj se ne femrat jemi te brishta dhe perveç dashurise kemi nevoje te marrim nga meshkujt dhe njefare mbrojtje pa te cilen na duket e pamundur te jetojme!
Por,ne te vertete ky eshte nje iluzion.....Gjate gjithe kohes qe kam qene e lidhur kam kuptuar se nuk jemi ne qe kemi nevoje per mbrojtjen e tyre.ky eshte vetem nje mantel virtual,jane ata qe kane nevoje per ne....
I them keto me nje ton bute ku kam pershtypjen qe nga momenti ne moment do te fiket...
Si neper legjenda pret nje trokitje ne dere nga nje zane malesh qe te te tregoje histori te pambarueshme qe bashke me fundin e tyre te marrin me vete naten dhe diten dhe te sjellin ndriçimin e nje dite plot jete!
Por ne netet tona ajo qe sundon me pas,eshte vetmia ajo qe ve siparin kryesor ne ditarin e nates duke vene nje autograf te madh aq sa vete nata....
Shtresa te ftohta qe nuk ngrohen dot....vuajtje!
Nje njeri nuk mund te zere ngrohte me veten e tij duke u dridhur...
Trupi i atij qe vuan mbeshtillet si kermill qe te futet ne bark duke te lene duart,krahet,kembet,gishtat te ftohta deri ne ngrirje.Kjo ngrirje vazhdon deri ne mengjes ku aty mundohesh te gjesh ngrohtesine diku mes turmes,punes,shoqerise...
Por edhe atje te mohohet si pakuptuar nga te gjithe ata qe njohim!!
Dashuria e te tjereve na duket kaq e pakuptimte...
Qarte kur dashuria vdes....por kur ne fund e kupton se kurre nuk te kane dashuruar atehere vuajtja eshte e dyfishte!!!!
E tmerrshme....
A ja vlen te vuash per dike qe kurre ste ka dashur dhe e ke dashur me gjithe forcen e shpirtit?
A meritojme te vuajme dhe te jemi sakrifice e nje njeriu qe ka "pretenduar" qe te ka dhene dashurine?
Mendoj se ne femrat jemi te brishta dhe perveç dashurise kemi nevoje te marrim nga meshkujt dhe njefare mbrojtje pa te cilen na duket e pamundur te jetojme!
Por,ne te vertete ky eshte nje iluzion.....Gjate gjithe kohes qe kam qene e lidhur kam kuptuar se nuk jemi ne qe kemi nevoje per mbrojtjen e tyre.ky eshte vetem nje mantel virtual,jane ata qe kane nevoje per ne....
I them keto me nje ton bute ku kam pershtypjen qe nga momenti ne moment do te fiket...
Drejtat e ktij Forumit:
Ju nuk mund ti përgjigjeni temave të këtij forumi
|
|