Poezi nga un Fiolla..

[i]Të dua ty më shume se gjithcka në këtë jetë , aq sa kurrë nuk kam menduar që do me ndodhte një ditë. Dhe kjo është gjëja më e mrekullueshme që mund të më ndodhte. Ti I dhe kuptim jetës sime që në ditën që u bërë pjesë në të. Je ai për të cilin jetoj cdo ditë, je ai për të cilin vazhdoj të marr frymë . Ndonëse thonë se pa oksigjen nuk mund të jetosh për mua është krejt e kundërta e vetmja gjë që më duhet për ëe jetuar je ti. E di sjam e mirë me fjalët , e di se nuk di të shprehem shumë mirë , e di që s’jam e përkryer madje mund të jem personi me më shumë difekte në botë por ama jam e dashuruar marrëzisht pas teje dhe të dua pafund me një dashuri që tejkalon qiellin… universin… gjithckaa..
Është një dashuri e pamatshme që dua të besoj se do tejkaloj dhe do shkatërroj cdo pengesë. Një dashuri e cila si shpërblim do ketë bebushat tonë, të cilët do jenë frut I kësaj dashurie . Një dashuri e cila ka një vit që sa vjen dhe vetëm rritet në zemrën time. Një dashuri që për të cilën krenohem që jeton në mua, që zoti e mendoi për mua që heret në jetën time për t’u bërë një dashuri e pavdekshme , dashuria e parë dhe e fundit për mua. Dashuria që më ka falur aq moment të bukura duke u bërë viti më I lumtur I jetës sime . Por jo vetëm të bukurat por edhe momentet e trishta kanë një domethënie të madhe pasi janë pikërisht ato moment për të cilat falenderoj zotin sepse vetëm e kanë rritur këtë dashuri , e kanë bërë më të fortë.
Ashtu sic mund të shkruj pafund për këtë dashuri ashtu ndodhet edhe ai malli I madh që ndjej për ty I cili rritet cdo minutë , sekondë… Nuk dua ta zgjas më tepër por pot ë them thjeshtë , bukur dhe qartë :
Të dua ëngjëlli im
Faleminderit që erdhe në jetën time dhe me cdo qelizë të trupit tim shpresoj të mos largohesh kurrë nga unë pasi s’do mund të duroja , do vdisja pa ty , pa buzëqeshjen tënde , pa përqafimet e tua , puthjet tua , shikimet tona , pa ty
Të dua …… Të dua ….. Të dua….. Të duaaaaaa