Zhdukja e elefantëve favorizoi evolucionin e njeriut modern

Homo Erektus u bazua në dietën e tij jo vetëm ne konsumin e mishit te kafsheve me permasa te vogla e te mesme, por edhe tek ajo e mishit te elefanteve. Prej disa kohësh, paleontologët janë të vetëdijshëm për këtë dietë të veçantë (veçanërisht për ne njerëzit modern), por nuk kanë qenë kurrë në gjendje të llogarisin saktësisht se sa % e racionit mishi prej elefanteve, mund të ketë qenë i rëndësishëm në evolucionin të Homo sapiensit.

Ran Barkai, Miki Ben-Dor,dhe Profesor Gopher Avi,te Departamentit te Arkeologjisë së Universitetit të Tel Aviv, ekzaminuan eshtrat e kafshëve që lidhen me aktivitetet Homo erectusit ma ate te elefantit Gesher Benot Ya’akov te Izraelit(që daton rreth 800.000 vjet më parë), i krahasuar ato me te mbetjeve te kafshëve te familjes Qesem Cave, datuar 400-200000 vjet më parë.

Eshtrat e elefantit Ya’akov Gesher Benot përbëjnë vetëm 2-3% të totalit, por le të mos mashtrohemi nga numrat e qindra e eshtrave të kafshëve të egra dhe shtepiake, se duke gjetur disa eshtra të një elefant,ato ishin ekuivalente me disa ton e materialit të analizuar me kujdes.

Përkthyer në të dhëna të kuptueshme, studiuesit vlerësojne se mishi i nxjerrë nga elefant Gesher Benot Ya’akov kane përbër 60% të proteinave të mishit te kafshëve të konsumuar nga Homo erectus që jetonin në rajon.

Para 400.000 vjetësh, elefantët parakalonin Lindjen e Mesme pa ndonjë problem të dukshëm,por mënyrë të pakapërcyeshme ajo i coi ata drejt zhdukjes, dhe pas kësaj periudhe gradualisht filluan të zhduken edhe me gjere nga rajoni.

Zhdukja e elefantëve duket se ka krijuar një lloj krize ushqimore në mesin e kohës se domonimit te Erectus, qe me sa vertetohet kontribuoi për zhdukjen e këtyre hominidsve dhe promovimin e zhvillimit të banorëve të shpellave kontinentale,por qe ishin shumë më të paket.

Izraeliti Hershkovitz, një profesor i Fakultetit të Mjekësisë në Universitetin e Tel Avivit,u ka dhënë arkeologëve prova se si zhdukja e “Homo erectus dhe zhvillimin e njeriut te shpellave, janë të lidhura me fatin e elefantëve në Lindjen e Mesme”.

Homo erectus nuk ishte në gjendje dhe i afte per të nxjerrë energji nga ushqimi i fibrave bimore dhe pamundësia për të përdorur zjarrin ,mungesa e bujqësisë e denjë për emrin Homo Erektusit,atehere ai kish nevojë për proteina shtazore si një ushqim baze në dietën e tyre.

Keshtu qe elefantët ishin kryesisht një treg i madh i ushqimit, i ngadalshëm se sa i kafshëve të tjera, mund të ushqyehej një familje për disa javë, dhe një furnizim konstant me proteina dhe yndyra në çdo stinë.

Kur elefantët filluan te zhduken në numër, Erektusi ishin i detyruar për të ndjekur kafshët më të vogla dhe të pakapshme, duke rritur konsumin e tyre të energjisë. “Konsumi i energjisë është rritur, por me përdorim të kufizuar të proteinave bimore, pjesa tjetër është dashur të merret në formën e yndyrës,” thotë Ben-Dor.
Kjo anomali ne te ushqyer(si pasoje e zhdukjes se elefanteve) do të kanë lehtësuar zhvillime anatomike te njerëzve moderne,dhe fillimin e evolucionit te Erektusit ne Homo Sapiens ,rreth 200.000 vite me pare,qe pranohe si teori e evoluimin e Homo sapiens, “i lindur” në Afrikë rreth 200.000 vjet më parë.

Edhe në Afrikë,zhdukja e shumë llojeve të elefantëve duket se përputhet me teorine e evolimi te njerëzve anatomike moderne, dhe analogjia me Lindjen e Mesme para 400.000 vjet, dhe shfaqja e njeriut te shpellave, vë në pikepyetje, sipas studiuesve,”vendlindjen” tradicionale te njeriut modern.