Nevoja e burrit për grua dhe anasjelltas..

Martesa është sunnet i përgjithshëm dhe po ashtu është fitre (natyrshmëri) e njerëzimit:

“Kështu që drejto fytyrën tënde ti (O Muhammed) drejt Besimit të Pastër Islam në Një Zot të Vetëm, El-Hanifa (mosadhurim i asgjëje veç All-llahut Një e të Vetëm), Fitres së All-llahut (Islamin e pastër të All-llahut), në të cilin Ai ka krijuar njerëzimin.” Suretu “Err-Rrum” 30:30
Nëse mashkulli do të krijohej i vetëm, atij do t’i nevojitej një grua, e cila do t’i bashkohej atij për të krijuar familje. Ai po ashtu do të kishte nevojë për të, në mënyrë që të lirohet me të, të gjejë prehje dhe të relaksohet tek ajo.

Dhe po qe se All-llahu do ta krijonte gruan të vetme, ajo do të kishte nevojë për një burrë, që të mbrojë dhe ta ruajë atë nën përkujdesjen dhe brengën e tij.

Dhe pa marrë parasysh sa para, pozitë, autoritet dhe ngritje mund të ketë, gruaja ka nevojë për një burrë. Edhe burri po ashtu ka nevojë për gruan dhe që të dy e plotësojnë njëri-tjetrin.

Për këtë arsye, martesa ka qenë sunnet i Pejgamberëve. Për më tepër, Pejgamberët janë njerëz. Kështu, ata kanë nevojë për gra dhe për prehjen e tyre.