Ndalu një çast...

Mos u brengos,sespe brengosjet të shqetësojnë edhe më shumë rreth të kaluarës, të frikësojnë mbi të ardhmen, si dhe ta harxhojnë ditën pa aktivitet e punë.

Mos u brengos,se mërzia ia ndal zemrës të rrahurat dhe e bën të punojnë me dhimbje. Brengat ta mrolin ta nxijnë fytyrën dhe, ta shuajnë shpirtin dhe t’i humbin shpresat.

Mos u pikëllo; se e gëzon armikun, shqetëson shokun e mikun, dhe ziliqarin e dëfren.

Dëshpërimi nuk ta rikthen atë që të shkoi dhe humbi, s’ta ringjall të vdekurin, e as nuk e ndryshon caktimin, por as s’e heq dobinë: Pastaj më e rrezikshmja është se dëshpërimi rrjedhën e ka nga i mallkuari, të rrënjos thellë shpresëhumbjen duke të paraqitur para syve varfërinë,të jap humbje të vërtetë e dështim të fortë.

A nuk ta hapëm Ne gjoksin tënd?
Dhe Ne hoqëm prej teje barrën tënde,
E cila shtypte shpinën tënde.
Dhe Ne, ta ngritëm lart famën tënde?
E, pa dyshim se pas vështirësisë është lehtësimi.
Vërtet, pas vështirësisë vjen lehtësimi.
E kur ta kryesh (obligimin), atëbotë mundohu me adhurim (All-llahut).
Dhe, vetëm te Zoti yt përqëndro synimin! (Kur`an 1,

mendo te kaluaren , se do te mesosht te ardhmen ....

te njehere,pastaj ne daq rri,ne daq shko

mendohu mos u ngut ,se po te pa Aga ashtu mos vet per ty

ndalu nje cast dhe tuaj ages,po u solle keshtu,mbeta beqare

ndalu nje çast edhe mendo vete , si tja kthej une ages fjalen

ndalu nje cast mashtroje,mos i trego se e mashtrove

edhe me thuaj a eshte e mir ajo se qfar ti me meson ....

ndalu nje cast,kujtohu,po te mesoj per te miren time

dhe mendo sa shum te dua.....