Poemë për UCK

Lutfi  coka/Poemë kushtuar UÇK
UÇK      Lavdia e Kosovës
             Krenaria e Shqipërisë
              Nderi i kombit
 
 
UÇK tundi dhenë
Në Kosovë ngriti folenë,
Atje ishte shpirti
Lavdinë lart e ngriti.
 
 
 
Për Kosovë tokë të lashtë
Grusht çeliku UÇK-ja
Në beteja fushë e mal
Ngriti flamurin Shqiptar
 
Kur sulmonte UCk-ja
Trup me trup e flakë për flakë,
Thonin Serbët janë luan
Janë “Jasharë “anë e mbanë.
 
 
 
Për Kosovë ishte roje
Vigjilonte në këto troje,
Në zemër kishte lirinë
Mbi Serbin bëri kërdinë.
 
Në acar plot suferinë
UÇK-ja si vetëtimë,
Ishin bijë shqiponja mali,
Ndaj armiku nuk e ndali!
 
 
 
Luftuan trimat për liri
Për kosovë e për Shqipëri,
Tmer ishte për Serbinë
E pse vetë në lojën hynë!
 
Befasi kishte veprimin
Si arti si triumfimit,
Inisiativa vend nuk lëshonte
Çdo betejë e fitonte.
 
 
 
Ishin trima të rrallë
Luftonin ballë per ballë
Ideali i ndriçonte
Serbinë e verbonte.
 
Thoshte Serbi ç’janë këto?
Të bashkuar si këta
Në zjarr ndezën tokën
E habitën e gjithë Botën.
 
 
 
Nuk i lindi as baba as nëna
Por nga dielli e hëna,
Me traditën e shqipërisë
Dashuri e atdhetarisë.
 
UÇK –ja kur sulmonte
Vdekjen kurrë se mendonte,
Prandaj plumbat i kalonte
Dhe armikun e asgjesonte.
 
 
 
Si rrufe në kup të qiellit
Serbin nga prapa diellit
Na pushtoj me dhunë e hekur
Deshi në hellë për t’na pjekur.
 
Errësuar qielli,errësuar dheu
Gjer në dhëmbë kasaphanë,
Serbët rëndë e më rëndë
Erdhën t’na shkelin me këmbë
 
 
 
Nuk është parë e dëgjuar
Të kapërdiset një i huaj
Me tmerr e tërbim
Na bën ligjin në vendin tim.
 
Krekosur me hekur e zjarr
Çdo kilometër një varr
I lanë kockat në këto anë
Kur serbët te shqipet ranë.
 
 
 
Jo kurrë nuk durojmë
Të nënshtruar nuk jetojmë,
Se të shtrejtë kishin lirinë
Për Kosovë e për Shqiperinë.
 
Bisha e egër në lemeri
Donte streh në Kosovë,
U përhap në tërë botën
Me armë ta hëngrën kokën!
 
 
 
Me mijra të vrarë
Kosovën kasaphanë
Por kockat i lanë në këto anë
Luftuan shqipet për vatan.
 
Ky është Serbi i zi
Trufullon në Kosovë
Por UÇK revolucionare
E bëri kufomë e bëri varre!
 
 
 
Të gjithë bashkë UÇK
Sulmonte si rrufe,
Në fillim e bllokuan
 Dhe pastaj e shpartalluan..
 
Ishte luftë tmerr e vullkan
Të vriste e nënshtronte,
Kush luftoi për Kosovë
Sakrifikoi por, fitoi!
 
 
 
Se Kosovën në këmbë e ngriti
Populli zemra e shpirti
Kosovë popull e uÇk
Bashkë NJë ,për Atdhe.
 
Ndaj Sebin fort e tundi
Gjaku i derdhur e lëkundi
Me trimëri të rrallë
Vdekjes i dilnin në ballë.
 
 
 
Ndrit Kosova,Ndrit atdheu
Me shpatë si Skënderbeu,
Për armikun e paduruar
Serbin e shpartalluan.
 
Nga Drenica plakë
Dukagjini Kulmak
Afër qiellit për mbi re
Ishin betuar për atdhe.
 
 
 
Para kombit e Atdhetarisë
Me aleat e forca të Natos,
Çliruan Kosovën
E  larine e sollën.
 
Hekur hëngrën me dhëmbë
Ndoqën serbinë këmbë për këmbë,
Me goditje papushim
Gjer në strofkë në mbarim!
 
 
 
 
Largohen menjëherë
Nga goditja e UÇk
Zjarr rrebesh e bomba  dore
Ish hakmarrje popullore.
 
Ju urrej Kosova plot halle
Ju  na futët në këto valle
Na sollët vuajtje e mjerim
Ndaj iu godasim me tërbim!
 
 
U ndez Kosova në flakë
Çdo pëllëmbë larë me gjak
Dhe kur doli nga llogorja
Në beteja erdhi fitorja.
 
Edhe Serbi vrau e ngriu
Koracën seç e shkriu
Bashkpuntorët i tmerroj
Mercenarët i shpartalloj.
 
 
 
Kur mori vesh Serbia
E kapi tmerri e lemeria,
Nëpër fushat e Pashtrikut
Njëmijë groshë vrima e miut.
 
Me luftë të përgjithshme
Me beteja të befasishme
UÇK solli lirinë
Dhe bukur shkroi historinë.
 
 
 
Kur vritej ndonjë shok
Betoheshin të gjithë tokë,
Morën hak sollën lirinë
Për Kosovë e për Shqipëri.
 
Ndroçoi dielli erdhi liria
Në djep u gëzu fëmija,
Nga zjarri u dogj dhe guri
Mbi qëndresë u ngrit flamuri.
 
 
 
UÇK tundi dhenë
Në Kosovë ngriti folenë,
I kish rrënjët thellë te dheu
Merrte forcë nga Anteu.
 
Kosova e lindi e rriti
Ajo në këmbë e ngriti,
Geni tij ishte farë
Nuk i mbeti betejë pa marrë.
 
 
 
Në rebeshe e tufane
Në beteja për vatan
Fitoren e lajmëronte
Kënga shqipe nuk pushonte.
 
Në zjarrin e luftës krijoheshin
Në pushime këndoheshin,
I këndonin trimit që binte
Dhe lirisë që po afronte.
 
 
 
Shpirti i çdo shqiptari
Del nga pushka kënga e zjarri,
Mençuria e trimëria
Këtu e ka rrugën lavdia.
 
Me pushkë e këngë bashkë
Është krenare Kosova e lashtë,
Bashkë e përcjellin trimin
Ashtu si solli çlirimin!
 
 
 
Serbi stërrë e i errësuar
U bë bishë e egërsirë,
Frikë kishte kur i dëgjonte
Edhe kënga e tmerronte.
 
Trimat e Kosovës sollën
Sollën dritën e lirisë,
Në këtë tokë të rëndë
Të mencurisë pushkë e këngë.
 
 
 
Se nga pushka e UÇK
Në qytet fshat e mal,
Ku ka troje Arberore
Të gjithë uruan për fitore.
 
Ishte forca e suksesit
Ish vullkan e tërmet
Por si yll në Kosovë ndriçoi
Dhe Serbin  fort verboi.
 
 
 
Se në Kosovë u formua
Në beteja u burrërua
Kur kalonte në llogore
Nga fitorja në fitore.
 
Në Kosovë kur kalove
Me trima shumë u shtove
Por dhe nga Shqipëria Nenë
U radjitën me luftë e këngë.
 
 
 
Uck-ja me forca të reja
U mbushë e u forcua e tëra,
Por dhe Serbi le ta dijë
UÇk me shumë mijë.
 
UÇk ishte Atdhetare
 Ish Ushtri çlirimtare
Lart më lart i ndriti lavdia!
Ishte shpresë  nga trimëria
 
 
 
EH moj UÇK lavdia
Që linde  në Kosovë
Për armiq e hafije
Tmerr e frikë u bëre sot!
 
UÇK si vetëtimë
U shpalle heroinë
Në kosovën e vjetër
Si UÇK-ja nuk ka tjeter.
 
 
 
Plot lavdi e nderi kombit
UÇK-ja e historisë
Brez pas brezi do shëndrisë
Për shqipet në rrugë të lirisë.