Njerëzit e kanë origjinën nga … Marsi

A jemi ne të gjithë Marsian? Sipas shumë shkencëtarëve planetarë, është e mundshme që jeta në tokë ka ardhur nga disa organizma që e kanë origjinën nga Marsi
Në mënyrë që të zbulojnë shenja për jetën e shkuar dhe të tashme në Mars, nëqoftëse kjo është e vërtetë, atëherë një strategji promisëse mund të bej të mundur kërkimin për ADN ose ARN dhe në mënyrë specifike për sekuenca të veçanta të këtyre molekulave që janë pothuajse universale në të gjitha format e jetës tokësore.
Kjo është strategjia që po ndiqet nga shkencëtari Christopher Carr dhe nga Doktorantë e Asocuar Clarissa Lui të Instituti i Teknologjisë së Massachuesetts (MIT), së bashku me Maria Zuber, që është kreu i Departamentit të Tokës, Atmosferike dhe të shkencave Planetare.në MIT, gjithashtu edhe me Gary Ruvkun si biologjist molekular ne spitalin e përgjthshëm të Massacusetts, i cili ideoi konceptin e instrumentit dhe vuri së bashku të gjithë ekipin fillestar. Lui prezantoi një përmbledhje të instrumentit të tyre të propozuar i quajtur kërkimi Jashtë-Tokësor Gjenome (SETG), IWE, në konvercën e Hapësirës Ajrore në Blu Sku, Mon.
Ideja është e bazuar nga disa fakte, që tashme janë të ngritura më së miri. Së pari, në fillimet e para të sistemit diellor, klimat në Mars dhe në Tokë ishin shumë të ngjashme, se sa janë tani, kështu që jeta që mund të kishte një planet mesa duket mund të ketë mbijetuar në anën tjetër. Së dyti, rreth një miliard ton gur mund të kenë udhëtuar nga Marsi në Tokë. Këto gur që kanë shkrirë nga ndikimet e asteroideve dhe kanë udhëtuar nëpër hapësirat ndërplanetare para se të përplaseshin më sipërfaqen e Tokës.
Së treti, mikrobet kanë treguar se janë të afta t’i mbijetojnë goditjes fillestare siç mund të jetë një ndikim i tillë nga asteroidet, dhe ka disa fakte, se mikrobet mund të mbijetojnë mijëra vjet udhetimit nëpër hapësirë para se të arrijë në një planet tjetër. Pra, të gjitha këto hapa të nevojshme për të filluar jetën në një planet dhe të shpërndahet në një tjetër janë të gjitha të mundshme. Përveç kësaj dinamikat e syrit tregojnë se është 100 herë më lehtë për gurët të udhëtojnë nga Marsi në Tokë, se sa anasjelltas apo në ndonjë mënyrë tjetër. Kështu nëse jeta ka filluar në Mars më parë, mikrobet mund të jenë krijuar këtu dhe ne të gjithë mund të jemi pasardhësit e tij.
Nëse, ne, mund të jemi pasardhës nga Marsi, mund të ketë mësime të reja dhe të rëndësishme mbi origjinën tonë biologjike, duke studiuar biokiminë e planetit tonë fqinj, ku gjurmët biologjike mund të jenë shuar shumë kohë më parë në planetin tonë, mund të jenë ruajtur këto.
Pajisjet e Hulumtuesëve e MIT do të marrin masa dheu nga Marsi dhe do t’i izolojnë për të arritur gjetjen e ndonjë mikrobi të gjallë nëse do të ketë.
Kjo është një arritje e madhe thotë Carr, por nëse ne do të shkojmë në Mars për të gjetur jetën që është e lidhur me ne, atëherë ne mund të kemi origjine Marsiane. “Sido që të jetë ne mund të jemi të lidhur me jetën në mars. Pra, ne duhet të bëjmë të paktën një kërkim për të provuar jetën në Mars, që mund jetë e lidhur me ne”.
Edhe disa vite më parë, që mund të dukej më shumë si një bast i vështirë, por kohët e fundit në Orbitë e Marsit dhe misionet e vazhdueshme kanë treguar qartë, se në Mars dikur ka patur ujë me bollëk, dhe shumë e kushte që mund të mendohet të jenë të nevojshme për të mbështetur rjetën. Dhe edhe pse sipërfaqja e Marsit sot është shumë e ftohtë dhe e thatë për të mbështetur format e njohura të jetës, ka dëshmi se uji i lëngshëm mund të ekzistojnë jo shumë larg nën sipërfaqe.
“Për sot në Mars, vendi më i mirë për të parë për jetën, është nënnujor”, thotë Carr. Pra, ekipi ka zhvilluar një pajisje që mund të marrë një mostër të tokës marsiane nga nënsipërfaqe- ndoshta nga një pajisje gryerëse të thellë – dhe të procesojë në mënyrë të veçantë për të nxjerrë jashtë ndonjë organizëm që të jetë e mundur, të plotësojë ADN ose ARN e tyre duke përdorur njëjtat teknika që përdoren për testimin e ADN-mjekoligjor në Tokë, dhe pastaj të përdorin shënues biokimike për të kërkuar për shenja të veçanta gjenetike, që janë pothuajse universale në mesin e të gjitha formave të jetës.
Hulumtuesit vlerësojnë, se koha mund të jetë më shumë se dy vjet për të përfunduar hartimin dhe testimin e një pajisje SETG prototip. Edhe pse pajisja e propozuar ende nuk është zgjedhur për ndonjë misionin në Mars, një mision i ardhshëm me një lander apo pirat të pajisur me një mjet gryerës mund të jëtë në gjëndje të zbuloj pjesë të jetës në Mars.
Asnje instrument i tillë nuk ka qenë i dërguar në Mars në mënyrë specifike për të kërkuar dëshmi të jetës që nga NASA Landers binjake Viking në vitin 1976, të cilat janë mundur të prodhojë, por rezultatet kanë qenë të dobëta. Një instrument në Mars Lander të Shkencës do të filloj në vjeshtë dhe do të hetojë kiminë e rëndësishme për jetën.
Instrumenti i ekipit të MIT dhe Harvard adreson në mënyrë direkte molekulat bioligje të ngjashme me Tokën. Christopher McKay, një astrobiologist në NASA-Ames Research Center në Kaliforni, i cili është specializuar në punën kërkimore në lidhje me mundësinë e jetës në Mars thotë, se kjo punë është ”shumë interesante dhe e rëndësishme.” Ai thotë, ”akjo gjë nuk është e pabesueshme që jeta në Mars mund të jetë e lidhur me jetën në Tokë dhe për këtë arsye mund të ketë një gjenetikë të përbashkët.

Teoritë analoge
Qysh në agimet e qytetërimit, njeriu është shtyrë përherë nga kureshtja për të ditur nëse ekziston jeta në planetë të tjerë të universit e mbi të gjitha a ekzistonin krijesa inteligjente.
Përgjatë shekujve shumë filozofë, teologë e shkencëtarë janë përballur me këtë problem duke sjellë argumente pro dhe kundër ekzistencës së jashtëtokësorëve.
Mbështetësi i parë i idesë së pluralizmit të botëve ishte filozofi grek Anaksimandri i Miletit, që jetoi në shek. VI para Krishtit. Sipas këtij mendimtari, burimi i gjitha gjërave të njohura ishte një Element i Papërcaktuar, e prandaj mund të ekzistonin njëkohshëm shumë botë të tjera, të ndryshme mes tyre.
Edhe Epikuri (341-270 para Krishtit) pohonte, se ekzistonin botëra të pafundme të banuara, tek të cilat gjithçka është e përbërë nga një llojshmëri e pafundme atomesh që shkëputen nga Pafundësia për t’iu nënshtruar aty për aty një rregulli të përkohshëm. Atome të tilla mund të kalojnë edhe prej një botë në tjetrën, duke gjeneruar qenie shumë të ndryshme herë mbas here. Tezat e Epikurit qenë mbështetur në botën romake nga Lukreci (shek. I para Krishtit).
Në përgjithësi mendimi filozofik perëndimor e mohoi tezën e pluralizmit të botëve dhe çështjen e jetës jashtëtokësore. Pak mendimtarë (mes të cilëve citojmë Xhordano Brunon dhe Spinozën) u radhitën në favor të ekzistencës së jetës në botëra të tjera.
Bazat e para shkencore që mbështetën idenë e jetës në planetë të tjerë u hodhën në shek. XVII, në vijim të vëzhgimeve dhe arritjeve të Nikolla Kopernikut (1473-1543) dhe Galileo Galileit (1564-1642). Mërkuri, Jupiteri, Afërdita, Marsi e Saturni dukeshin aq qartë si planetë, ndërsa mbi hënë niseshin të vëreheshin male dhe kratere. Në veçanti ai që zgjoi më shumë interes ishte planeti Mars, në sipërfaqen e të cilit mund të vëzhgoheshin hapësira të ngjashme me detet dhe kontinentet, re, shtrëngata.
Duke u nisur nga këto vëzhgime, lindi ideja që planeti mund të ishte banuar prej krijesash inteligjente. Mandej vijmë në kohët tona, kur vëzhgimi i planetëve është bërë më i saktë dhe më i përkryer, falë përdorimit të teleskopëve gjithnjë e më të fuqishëm, radioteleskopëve dhe dërgimit të sondave në hapësirë.