Te frenohesh nga jeta apo ta jetosh me stil?

Dilema qe vertitet rreth nesh eshte si te jetojme jeten.Te gjithe ne i kemi dhene nje perkufizim asaj dhe ne cdo dite bejme te pamunduren per me te miren.
Po kur perkufizojme harrojme te jetojme sepse pyetja eshte frenim per mos ta pare fundin shpejt apo stil qe te krenohemi dhe ti paraprijme cdo situate?

Te frenohemi.....
E mira do ishte te ishim aq te vetedijeshem saqe ta kemi me se te qarte se si ti perdorim kta "freret"
Jeta ka nga te gjitha dhe ne vetem mbasi biem ne gremine e kuptojme qe nje alternative mund te ishte dhe te perdonim ata te shkrete frere.

Arjana si te duket kjo???

"... Nje dite nje murg budist ishte duke vrapuar perpara nje ariu te uritur. I ndjekur nga ariu, arriti ne buze te nje humnere.Nese nuk deshironte te behej ushqim per ariun e uritur, nuk kishte rruge tjeter vecse te hidhej. I tmerruar, fluturoi poshte shkembit dhe u kap pas nje dege peme, gati ne te keputur. teksa ndodhej i varur ne ate dege peme, me veshtrimin ne drejtim te ariut te tmerrshem qe ndodhej siper tij, degjoi ulerimen e nje luani, po kaq te uritur, qe priste murgun te binte poshte, ne dhembet e tij te mprehte. Ndersa po qendronte ashtu i varur ndermjet ariut dhe luanit, qe te dy shume te uritur,pa, aty ku ndodhej koka brshkash te cilat nisen te brejne degen ne te cilen ai qendronte pezull. Aty prane murgu vuri re nje rrenje luleshtrydheje. Me ngadale zgjati doren dhe keputi kokrren e madhe, me te kuqen, me te pjekuren, dhe e futi ne goje. 'E shkelqyer!' - tha..."

ps. Leo Buscaglia ------
Udha e Demit