Ditet e mia pa ty.. Thjesht tragjedi..

Dikush me tha se ajo qe ste vret te ben me te fort.. A me te vertet une tani jam me i fort ? apo realiteti me dha nje shuplake e cila me qartesoi idete. Nuk e di, di vetem se tani ndihem ndryshe megjithse ky boshllek me gerryen pak nga pak duke gjetur rrenajat e perandorise se trishtimit brenda meje. U ktheva perseri ketu, perseri nje hap mbrapa, perseri plaget e mia klithin emrin tend..

Nuk e di, tashme i vetmi ngushellim imi eshte...hem jo ska asnje ngushellim. Po vuaj, dhe ta pranoj eshte e veshtire per mua, aq me shume te them se vuaj per ty, se nuk ka cast ne te cilin une nuk fluturoj me imagjinat duke menduar per ty dhe duke te dedikuar cdo fraksion casti, cdo rrahje zemre, cdo dihatje shpirti. Te pres ty te vish, po ti spo vjen dhe ankthin e cdo pritje e jetoj sikur te ishte nje shekull. Po degjoj te njejten kenge dhjetra here duke u perpjekur te imagjinoj se cfare po ben ti tani, duke u perpjekur te vras tundimin e te folurit me ty. O zot sa e urrej kete moment kur dua... dhe sdua asgje. Kur dua por smundem. Perse, perse... Tani duhet te numuroj ditet si i burgosuri i dashurise, sot nje dite, neser nje tjeter, e keshtu me rradhe ditet e mia pa ty. Me mungon dicka e imja, me mungon ti... ok ok nuk duhet te bej keshtu, e shikon nuk kam as guximin te ti shkruaj ty keto rreshta. Nejse me mire keshtu. kaq per sot, une jam gjithmon ne ankthin e nje telefonate tenden qe te me thote... hem asgje asgje me mire keshtu. Ika..

Sot arrita kulmin e cmenduris time. E di nuk duhet te kisha folur me ty, u deha nga tundimi, faji im e di...Ti si gjithmon je ti, ajo qe me ben te qesh e qe me ben te cmendem,jo lotet nuk ti fal ato jan vetem per nenen time .Nuk isha ndier aq i inatosur sa sot te betohem, aq konfuz, aq kot.Tashme une bredh rrugeve me vetmin, e kam si hajmali kujtoj se do me sjelli fat , ose te pakten sdo te me sjelli asgje vec kujtimit tend qe me ndjek nga pas . O zot sa te kam share sot, e di nuk e meriton , por smundesha, duhet ta nxirrja dufin .Brenda meje eshte nje humner qe klith emrin tend cdo cast, e brenda saj jeton nje ndjenje qe une une tentoj ta vras ,por ajo me mposht, e perseri tentoj e tentoj ,por smundem. Ti kerkon te jem ashtu si do ti, ti kerkon te vras nje pjes timen e cila me mban gjall. Cdeshe ti qe hyre ne arteriet e zemres time e tani kerkon te dalesh pa lene gjurme.Ja ku e keni ujkun (VRITENI)

E di qe nuk eshte e lehte aspak te jetosh me endra qe ste ngrohin nga pak. Te ushqesh iluzione qe te perkedhelin ngadale pastaj te vrasin dhe ste thone -Me fal...
Je specia e fundit e romantikeve te shuar dashuron vec nimfa verberi e kafshur
Keshtu me thote nje mik qe me njeh cdo filize keshtu me njohu qe kur romantika ish filize.
Por smund te jem ndryshe e di,-O zot akoma kerkoj shpirtra te humbur neper bote
Ne kerkim te nje dashurie te lindur pa shkak te nje arsyeje qe boten ta djeg nen flak. Oh kjo enderr jeton tek syte e tu megjithse eshte imja mekatare pa faj Merr fryme lehte ,eshte fllad eshte jete nuk ka demon a djaj qe e vret.. :'( ika naten..

Me kujtohet kur me thoje ''çfar ke ti?! Ti me ke mua, cna duhen te tjeret ne '' E tani une ste kam as ty, as veten, as te tjeret.. ehhh po i kerkoj njemije here falje vetes por ajo asnjehere nuk me kthen pergjigje. Sa e paskam vrare...

O zot sa te urrej ne kete moment, nuk e prisja te betohem. Mund te me thoje gjithcka dhe une sdo te behesha ky qe jam. Hem bravo, te lumte, jam me te vertet ashtu si kujtoja, thjesht loder ne doren tende.Te urrej, te urrej, te urrej, te urrej, te urrej...

Me fal shpirt me fal, e di qe gaboj, por ndonjehere smundem te mos jem vetvetja edhe ne te keqiat. Nuk te urrej aspak dhe ti e di kete, te dua shpirti im.. Te dua jeta i me.. :'(

Perse cdo mengjes duhet te zgjohem me imazhin e futyres tende te vizatuar ne retinen e syve te mi, me zerin tend qe endet ne dhomat e kujteses time, perse ?Perse une cdo dite duhet te kaperdi vuajtjen me nga nje got trishtim, pastaj dy, tre e keshtu me rradhe.E pastaj i dehur ta mbys trishtimin me lotet qe kurre slinden, por thjesht vdiqen pa lindur kurre. Te rroni vet...

E di qe po te humb pak nga pak, e di. Nuk eshte fondamentale te jesh ti ne jeten time , rendesi ka qe qe une te jem perseri une , pa ndryshime. Ti edhe sepse te doja ma quajte nje faj , a eshte faj te duash dike ?Kete vetem ti ma mesove, te betohem qe nuk e dija.Tani e kuptoj qe nuk me mungojn miqt , ata kan qen gjthmon me mua, megjthse une i mbushja ditet me ty ashtu si mushkerit me ajer se kujtoja se ajri im ishe ti.Gabohesha.Por perseri nuk jam i qet, me duket sikur te kam lene ne balt ,e luftoj me veten ashtu si me ndjenjen, ashtu si me boten.Hej zot ?!Ditet e mia ecin kuturu drejt se panjohures pa arsye , pa shkak duke thyer iluzione e duke vrare endrra.Po ja pi gjakun ketij shpirti si vampir, por jo nuk e le te vdes, do ta bej ashtu si veten (MBRET te ERRESIRES)

Ne keto momente dita ime je ti , dita ime me ty , pa ty.Por perseri se di, ne eshte drite apo eshte erresire , syte e mi jan te verber nuk e perceptojn dot .Se di se si ndiem, nuk i jap dot nje shpjegim gjithckaje qe ndodh.Eshte me mire qe te iki , nuk e di se cfar mund te them ne keto caste.Nuk e di se cduhet te bej ne keto caste, nuk di me asgje ... Nuk di me asgje.

Mbyll syte e me shfaqesh ti. Te lutem lerme te pakten te fle gjume i qete, megjthse e di qe do te te takoj endrrash, ashtu vjedhurazi pa na pare askush. Nuk do te lodhesha kurre duke te pare ne sy, duke te te puthur, duke i bertitur botes se te dua me shume se kurre. Lerme te lutem, shihemi endrrash... Naten :'(

O zot sa te dua , e cdo cast imazhi yt me tundon te jem ai qe jam , thjesht i dashuruar marrezisht pas teje. Cdo cast ditet e mia me ofrojne copeza puthjesh qe peshperisin emrin tend. Cdo cast ditet e mia me klithin se ne shpirtin tend ka kulte dashurie qe une duhet te falem, e pikerisht ty duhet te te kthej ne ikon te jetes time duke kryqezuar lajkmotive vuajtjesh e vegime pritjesh. Cdo cast ditet e mia pa ty me kujtojn se ti i jep kuptim gjithckaje, edhe vjeshtes se diteve te zymta, edhe shiut qe lotet fsheh,edhe puthjeve te pritura deri ne perendime agimesh.Cdo cast i diteve te mia pa ty te dua me shume se kurre...

Se di nese ky shi do te ma shuaj etjen qe kam per ty, vetem prezenca jote do ta ngopte kete kohe te zymte e te zbrazur pa ty. Rruges se pafundme te dashurise gjeta gjurmet e lena nga aroma e lekures tende si jehon e dashurive te humbura. Zerat e engjejve me tregojne rrugen per ne perandorin e trishtimin, ku kumbimi i zerit tend engjell mbret i engjejve cjerr klithjen e cdo casti vrases pa ty. Me mire te mbyll syte e te jetoj ne iluzione endrrash, perpara se te vras dhe ate qe me ka mbetur ...shpresen.

Nuk e di nese kjo eshte e fundit pershendetje, nuk e di. Keto dite sdo te jem as ne ditet e mia pa ty. Nuk e di nese do te na afrojne telefonat, nese do te me afroje buzeqeshja dhe zeri yt. Nuk e di nese rruga ime do te kete nje kthim, nese une do te jem perseri ky qe jam e qe rrethanat nuk do te me detyrojne te jem ai qe nuk do te doja te isha. Por ta dish se te dua ashtu si nuk kam dashur kurre, ashtu si nuk do dua me kurre.Se nuk ka grimce sekonde te jetes time qe une nuk do ta dedikoj ty.Do te ta dedikoj ty heshtjen e cdo klithje, vuajtjen e perendimit te endrrave, puthjet e thyera ne agimin e cdo ndjenje.Nuk e di nese kjo eshte e fundit lamtumire, nuk e di...di vetem se te dua, o zot sa te dua.E te lutem me fal,nese ne cfardo rasti une te kam lenduar , te kam shqetsuar me marrezine dhe ndjenjen time, me fjalet, xhestet, intrrigat. Te lutem me fal une nuk do te te shqetesoj me, nuk do te te mare me ne telefon, nuk do te bej me si xheloz, nuk do te pyes me se cfar bene, ku je, me ke je..? Ok ok po iki tani , me mire te hesht. Lamtumire shpirti im. Ika...

Tani jam pa ty e dashur
Dhe kam frike te hyje ne endrra
Se endrren une nga pak e vrava
Dhe tani kam frike se mos me vrasi endrra

Do te me gjesh e dashur ne ankthe pritjesh
Porsi dallandyshe qe ka humbur rrugen per ne shtepi
Ne rruget e deshperimit do endem si puthje klithjesh
Se rruga e deshperimit me dergon larg nga ti

Te dua...
Per engjellin tim vrases...

Nuk e di perse me duket sikur kam humbur nje pjese te jetes time, sikur po humb dicka qe sdo te mund ta kthej me pas. Nuk e di perse ndodhi ajo qe ndodhi dhe me ben te humbem me shume se sa jam humbur ne kete vorbull pa fillim e pa fund. Me duhet te mledh veten tani, te kuptoj se ku jam se cfar po bej. Dua qe te gjej vetveten.. tani me shume se kurre..

Kush e dinte qe gjerat do te ndryshonin kaq shume, ne te tille menyre. Askush.. Zhgenjimi valle kishte kaq deshire te me njihte ?! Nuk e di, tashme flas percart, edhe ato pak gjera qe kisha te sigurta ne jete pak nga pak po me braktisin. Po une nuk mund te braktis vetveten pikerisht tani, tani qe jam ne udhekryq, tani ne rruge pa kthim. Kaq per sot, me shume nuk mundem.. Naten shqpirti im.. :'(