Thjesht nisja...

Nese je nisur, ke nje pikenisje. Edhe nese nuk vazhdon, mjafton per fillim qe je nisur. Veshtiresia me e madhe eshte nisja. Sepse njeriu eshte hezitues i madh. Cdo fillim per te eshte i veshtire.

Pastaj s’ka rendesi si je nisur. Je nisur me bindje apo pa bindje, me vullnet apo pa vullnet. Thjesht nisja jote admirohet. Te shtyn te mendosh per kete ndryshim qe ke bere ne veten tende. Kur ke filluar nje veprimtari, mendo se sa njerez ende s’jane nisur, e nuk kane filluar asnje gje. Ti nisu, edhe nese nuk beson se do t’ia dalesh.

Sot, ne fillim te nisjes, te duket vetja i/e paafte. I/E dobet. Por neser mund te ndryshoje gjithcka. Te afrohet nje ndihme a perkrahje, qe do ta beje te arritur ate qe ke nisur. Megjithate, me nisjen tende, gradualisht do te shohesh se si gjerat vecme kane filluar te ndryshojne.