SHBA pranon zyrtarisht ekzistencën e “Zonës 51”, por jo të UFO-ve

Për arsye ende të panjohura qeveria amerikane më në fund ka pranuar se “Zona 51”. Kjo zonë, e cila ndodhet në Nevada (në shkretëtirën e Mojave rreth 100 milje në veri të Las Vegas-it) prej shumë kohës ka qenë subjekt i shumë teorive konspirative në lidhje me përplasjen e UFO-ve, trupat e tyre dhe projektet për forcat e ardhshme ajrore.

Por tani, CIA ka lëshuar dokumentet të paklasifikuara duke pranuar ekzistencën e saj, e cila deri tani zyrtarisht nuk ekzistonte. Dokumenti është postuar online në Arkivin Shtetëror të Sigurisë në Universitetin e Uashingtonit.

Një studiues këmbëngulës ka siguruar një raport nga CIA, në lidhje me historinë e aeroplanit spiun “U-2”, që u testua dhe operoi në “Zonën 51”.

Ushtria, e cila ka nën kontroll bazën, ka mohuar gjithnjë se “Zona 51” u emërua nga pseudonimi i famshëm i saj, që preferonte një përcaktim në lidhje me një zonë të kripur pranë liqenit Groom, një rrip toke për uljen e “U-2” dhe avionëve të tjerë të vjedhur.

“I nderuar, nuk ka asnjë emër”, tha një prokuror i “Air Force” në një gjykatë federale në 1995. “Nuk ka asnjë emër për zonën operuese pranë liqenit Groom”.

Seanca dëgjimore ishte pjesë e një çështjeje helmimi mjedisor, i ngritur nga punonjësit e “Zonës 51”, që thoshin se ishin sëmurë nga ekspozimi ndaj kimikateve toksike, përfshi veshjeve antiradar dhe materialeve të tjera të klasifikuara, të djegura në gropa të hapura në atë bazë.

Për vite me radhë, punonjësit kishin udhëtuar nga Las Vegas në “Zonën 51”. Disa prej tyre kishin vdekur pas shfaqjes së skuqjeve të çuditshme në lëkurë dhe pas problemeve respiratore.

Ata nuk mund t’i thoshin të tjerëve se çfarë bënin atje, kishin nënshkruar betime të sigurisë kombëtare, që i ndalonin të jepnin informacione shpjeguese për objektin buxhetor të fshehtë, ku testoheshin edhe bombardues të vjedhur.

Por, disa prej tyre u bënë paditës në çështjen kundër qeverisë, të ngritur nga profesori i ligjeve në Universitetin “George Washington”, Jonathan Turley.

Ajo çështje detyroi punonjësin e arkivës të shkonte në “Zonën 51” në 1997. Ai shpresonte ta shihte bazën nga larg. Kishte dëgjuar se mund të shihej nga disa pika të favorshme, mund të dukej si mirazh. Por, ai nuk kishte tentuar të kalonte perimetrin, ku një shënim paralajmëronte shkelësit se do të përballeshin me juridiksionin e ligjit ushtarak.

Shumë gjë e rrezikshme. “Përdorim i Autorizuar i Forcës Vdekjeprurëse”, lexohej në shënim, duke cituar Aktin e Sigurisë së Brendshme të vitit 1950.

Në 1955, presidenti Dwight D. Eisenhower “aprovoi shtimin e këtij rripi toke, të njohur si “Zona 51”, në vendin e testimeve të Nevada-s”, sipas historikut jo sekret të CIA-s, që u publikua si program vetëm në 1992. Ai u publikua me shumë redaktime nga versioni i vjetër dhe punonjësi i Arkivës së Sigurisë Kombëtare, Jeffrey Richelson, pa një kopje në 2002. Ai dorëzoi një kërkesë për një Akt të ri të Lirisë së Informacionit në 2005 dhe dokumentet u risollën 1 muaj më vonë, këtë herë me më pak redaktime. Në të ishin referencat e para mbi “Zonën 51”.

Por, pse u ngrit më në fund perdja e errët? “Kjo është diçka që ne nuk mund t’i përgjigjemi”, tha të premten Richelson. “Një nga gjërat që dua të zbuloj është gjeneza e këtij vendimi: Përse ata nuk e redaktuan atë?”.

Në vitet 1990, Presidenti Bill Klinton një urdhër që e përjashtonte “Zonë 51” për regjistrimin e të dhënat për nivelin e ndotjes, edhe pse Agjencia për Mbrojtjen e Mjedisit e ka bërë një inspektim. Natyrisht, ajo kurrë nuk u quajt “Zona 51”.shekulli