Matja e një tërmeti

Kina eshte nje nder vendet ku shenohen termetet me te medhenj. Ndoshta per kete arsye Kinezet e lashte ishin te paret te cilet zbuluan disa mjete te caktuara per matjen e termeteve. Ato mjete perbene paraardhesit e sizmografeve bashkekohore, te cilet regjistrojne lekundjet e Tokes me saktesi me te madhe se sa ato te sizmografeve te lashte Kineze. Shumica e vullkaneve shperthejne ne ato zona ku bashkohen pllakat tektonike. Guret e shkrire te pjeses se brendeshme te Tokes kalojne nepermjet carjeve te pllakave dhe shperthejne duke dale ne siperfaqe te tokes ne forme llave. Termetet ndodhin si rezultat i perplasjes se pllakave tektonike. Sizmografet kane nen kontroll te vazhdueshem te gjitha zonat te cilat rrezikohen nga nje termet i mundshem. Keshtu qe kur shkaktohet ndonje lekundje sizmike, keto mjete tregojne disa te dhena ne lidhje me epiqendren dhe madhesine e lekundjes ne stacionet qendrore, aty ku behet perpunimi i te dhenave. Ekzistojne tre lloj lekundjesh. Nga 1-3: konsiderohen si lekundje te lehta. Nga 4-8: me serioze, shfaqen carje muresh, dhe shkaktohen deme te medha neper themele ndertesash. Nga 9-10: rastet ekstreme, ku kemi rrezime urash, permbytje, dhe nje katastrofe te pergjithshme.