Tetë vite pa ta uruar ditelindjen

Gjersa shikoja perëndimin e diellit dhe perendimin e diellit edhe ai po vdiste, tinguj të trishtuar vetmie bashkë me acarin e dimrit edhe mua me kapte trishtimi dhe poashtu nje ere e lehte qe me bente flokun, sikur me perkeledhte…Ah ajo perkeledhje, do të doja të ishte nga dora e tim eti që sa herë afrohesha te ti, me ofroje ate pergedhelje qe sa shum ketyre diteve po me mungon. Po ti o lot qe po me shkarravit fjalët që po shkruaj në kete letër, të cilën dua ta adresoj në dyert e parajsës, te Ai që më la me lot në sy, te Ai që la një vend të zbrazët në tryezë, te Ai që më dha dhe një emër tjetër-emrin jetim pa baba. Dua ta adresoj kete lutje te Allahu qe te më bejë të mundur te paktën keto fjalë tia dërgoj tim eti.

O Babë!
Me zemrën gur dhe me mallin më të madh dua të të shkruaj, të të tregoj sa me mungon...e sidomos ne kohen kur po vjen ditlindja e yte te cilen jam mesuar qe ta uroj si kjo dita qe po e leme pas e që u bënë 8 vite e nuk po mund ta uroj ditelindjen...ah sa kemi ndryshuar. Dita kur më le ishte ditë dimri,…, atëkohë s’mundja të derdhja lot, andaj qielli qau për mua. Acar, dëborë ashtu si jasht edhe në mua mbretëroi. Atë vit kur më le, këtë e di dhe ti o babe se si isha, edhe pak muaj o babe prisja që ta festoja ditlindjen tende tash kur nëna ma kujtoi se ditelindja yte ishte këto dit. Ajo më flet shumë për Ty. O baba, sa shpesh më merr malli të dëgjoj ndonjë fjalë nga Ty, ta dëgjoj zerin tende që më mungon aq shume, ta shikoj buzëqeshjen Tënde, por kot. Kur thoje Ti se: “Jeta eshte nje liber, kopertinat e se ciles janë lindja dhe vdekja....” Eh...kjo jetë, atebote nuk e kam kuptuar domethenjen e asaj qe tme thoshe ti, kam menduar se me te vetete jeta eshte nje liber por qenkam gabuar...ne tevertete jeta qenka nje liber por...jeta qenka i vetmi libër që s’mund t’ia kthesh fletët prapa! Ah...sa me mungon. A e din cka? Shum shpesh perdore metodat e fjaleve tusepse me thone se flet si babai yt. Sa shum me vien mire kur më flasin për Ty, kur më tregojnë se qfar fjalesh ke pedorur ne lufte për mua! Qaj për ditët e lumtura që u venitën në harresë dhe qesh kur më rrahin krahët dhe të lavdërojnë Ty. Vërtetë krenohem me veprat e tua qe me le pas, ndjehem i fortë, ndaj askush s’më nget, s’më ulë poshtë. Por, me percjellin lotet cdohere kur të kujtoj ty…tani mu kujtua edhe porosia e jote kur me thoje: “Biro, është mirë të vijmë në këtë jetë duke qarë dhe të tjerët të qeshin, e pastaj ne të vdesim duke qeshur dhe t’i lëmë të tjerët të qajnë për ne”, kjo ndodhi edhe ne diten kur ti u largove nga kjo jetë, qdo gjalles ka qajtur ate ditë.Me ketë filozofi dhe realitet me rrite edhe mua. Fill pas vdekjes tende, ngadalë e kuptova se në këtë jetë jemi të ftuar për një kohë të shkurtër. I dashuri baba, edhe unë do të jem udhëtar i këtij rrugëtimi, me prit aty se kam shum gjera per te pyetur. E ke parasysh? Jetoj me një shpresë të ndryer në gji që kur të vij tek Ty, të më presësh me fjalet e tua te pa thyeshme. Ndoshta nuk do te me njohësh se kam ndryshuar shum, por kur te qeshi ti do e dish se kush jam unë dhe do të takohemi, atje në përjetësi, në parajsë ku ke zënë vend qe sa kohë.

Ah sa më Mungon....

E lexova me shume kujdes dhe me beri te qaj ngaqe qenka histori e njejte me ate timen,,,por duhet te pajtohemi me cdo gje qe sjell Zoti jemi te perkoheshem ne kete jete andaj vetem veprat dhe fjalet e mira do te n'a mbesin ketu..

Falemnderit Besa, nese ndonjehere...shum shum shum heret....te kishte kerkuar dikush nga une qe te shkruaja nje gje te tille, nuk e besoj se do te kisha mundur por....nga dhembja shpirterore dhe nga malli qe ndiej, e gjith kjo.....

Zymer...te pergzoji per shkrimin eshte vertet shum i bukur dhe prekes...ndesi qe secili prej nesh ktu si ti e ka provua mungesene njerit prind...por ja qe jan dhe jetojn ende ne mendjen zemren dhe ne kujtimet e jetes sone.

Te kuptoj Zymer edhe pa me shkruar asgje ngaqe nganjehere dhimbja i nxjerre fjalet me prekese qe ekzistojne,,,te njejten dhimbje kam edhe une sikurse ju..

Falemnderit qe ndani mdhimbjet me mua, dasht Allahu qe te na ep durimin

nuk kam fjal

Falemnderit Best25

I nderuar zymer me kte qe ke shkruar me ke kap ne nje pik te dobet time dhe ke prek nje tem qe une e ndjej me dhimbje per 21 vite me radh...

Sdi cte shtoj me shum vetem i lutem zotit qe me jep forc dhe durim ....Nuk kemi cbejem fatit nuk i dalim dot kunder ....

ska fjal me than ...i ke thn te tana Zymer

Edhe pse te gjith jemi te se njejtes rruge, ata te cilet nuk e kan provuar.......

Me te vertet shume e bukur....me beri te qaj.....pergezime Zymer

ajo goca shkruajti:Me te vertet shume e bukur....me beri te qaj.....pergezime Zymer

Duke lexuar ne ty " Jeta eshte nje piano........" kuptova se ke te drejte te qash per shkrimin tim

kalon tek tema poezi e tregime