Bashkebisedimi me vetveten...

Ndihem vetem.Jam rrethuar mes mijra
njerzish por prap ndjehem vetem.Me mungon ti,sikur te mundja ta grisja
kujtimin tend!Sa absurde eshte jeta ime,e un perpiqem ta kuptoj!
Ndoshta nuk jam ndjer kurr kaq keq ne jeten time.Kam ankth,dhimbje,shum
dhimbje e frike,kur do marr fund kjo gjendje,ateher kur un te pushoj se
jetuari?Ateher kur une te mos jetoj me?Po pse arrita deri ne kete
gjendje?Pse ndihem kaq keq?Sikur te ishte enderr,te zgjohesha e te
shihja qe jeta ime eshte e bukur,te ndjehesha i lumtur por jo!Thon se
dhimbja vjen bashke me forcen por un nuk kam force.Sikur te kisha
dicka,dicka te vetme qe mund te ma largonte trishtimin! Parajsa ime?
Ndoshta nuk kam qen kurr atje,ndoshta po!Medoemos parajsen e kam
provuar por tani skam me parajse e as sy te bukur,tani nuk ekzistoj me
as un e as ti.Sa do doja per nje moment ti mbyll syt,thjesht te harroja
madje dhe ekzistencen time!Nuk dua ta urrej veten time.Por kjo eshte e
vetmja gje qe ndjej,urrejtje,pasi vete e solla kete shkaterrim.

Mos harro dashuria dhe jeta jane te embeal "shijoji"

eshte e ndieshme "ledhatoje"

eshte e pa qart "kuptoje"

eshte revist"lexoje"

eshte liber "botoje"

eshte semundje "sheroje"

eshte luft"fitoje"

eshte e eger"zbute"

eshte kokfort"lute"

eshte e humbur"gjeje"

eshte e vdekur"ktheje"

mund te te iki"ndiqe"

eshte e but "preke"

eshte urdher"zbatoje"

eshte ligj"rrespektoje"

ESHTE PRON E JOTJA RUAJE DUAJE DHE GJITHMON MBROJE