''Letër'', nga komandanti ADEM JASHARI !

O populli im, me 28 Nëntor pata edhe unë ditëlindjen, mos menduat se nuk jam i gjallë?!

Qe besa jam gjallë në lule të Xhenetit, jam gjallë edhe mes jush, po ju nuk e kuptoni!

Ku e kam Ramushin, ku e kam Limën, ku i kam vëllezërit Kiqina?!

Ku e kam Kosovën Lindore, ku i kam vëllezërit e Iliridës?!

Kush po mi burgos?!

Haram ju qoftë juve që për hirë të parasë e karriges sakrifikoni shokët e juaj!

Haram ju qoftë juve parlamentarë që votuat pro vazhdimit të misionit EULEX-o-UDB-ash për të vazhduar burgosjen e ushtarëve të mi!

Haram ju qoftë juve që brenda natës jeni bërë milionerë në emër të ushtrisë sime, por ju harroni se ju nuk jeni ushtarët e mi, sepse ushtarët e mi janë këtu me mua, janë edhe në Hagë, janë edhe në burgjet e "shtetit" të Kosovës, janë edhe në burgje të Iliridës, janë edhe duke bredhur rrugëve të papunë, duke luftuar për kafshatën e gojës, gjersa ju bëheni milionerë.

E sheh atë plakun flokbardhë e me mustaqe që me fëmijët e tij, iu bashkua ushtrisë sime, ai është ushtari im e sot jam bashkë me bijtë e bijat e tij, po ai si jeton?!!!

Këta janë ushtarët e mi të vërtetë!!!

HEU O BURRË JAM I GJALLË E NUK VDES KURRË!