Nencmimi dhe nenvleresimi i punes

Secili prej nesh gjate jetes ndjek nje rruge qe con drejte cakut te punes. Kjo, sepse duam te jemi te vyeshem, te ekzistojme e te jetojme.

Me keqardhje e themi se ne shoqerine tone puna nencmohet. Njerezit i paragjykojne ca profesione dhe thone shpesh ''une veten asnjehre nuk do mund ta shihja aty''. Ketu hyjne profesionet: te besh punen e ndihmesit ne ndonje institucion, punetor ndertimtarie, kamarier, shites, shperndares te fletushkave e gazetave, promotore etj.

Shume shpesh na rastis te degjojme studentet qe sapo kane mbaruar fakltetin te thone: "Kam diplome, s'vjen parasysh te punoj nje gje te tille".
Ju po te jeni ne nje situate te ketille do punonit ndonje nga keto pune ose do punonit ndonje pune qe fare nuk paguhet me nje fjale punet voluntere apo do preferonit me teper te rinit ne shtepi sespe keni diplomen te varrur ne mur.

I nencmoni ju keto pune? Keni paragjykime?

A eshte patjeter qe ne ujerat fillestare te punes te merremi pikerisht me profesionin qe kemi zgjedhur?

Pse nuk na shkon mendja se nje dere mund te hape nje dere tjeter?