" E Shkruar Me Lotë ... "

E shkruar me lotë....

Sot mora guximin ta shpalosi këtë zemrën time.... që ka kohë që vuan...
Ti shpalosi plaget e mia... që sa kohë më mundonin brendësinë e shpirtit tim..... Në zemrën time të merzitur ka shumë vuajtje, por me vuajtje ka edhe gjërat të cilat më mbanin gjallë,
Një ditë do bëhet mirë... një ditë edhe unë do jem siç janë të tjerët e Buzëqeshur, e Lumtur...
Kam shumë çka të flas për veten time...
Shpesh herë e pyes veten ???
Pse nuk jam edhe unë e Lumtur siç të tjeret ?
Pse nuk buzëqesh edhe tek unë fati?
Apo ndoshta e kam edhe nga se e mallkoj veten për shumë gjëra që ma lëndojn shpirtin e nuk më len rehat...
Ndoshta edhe All-llahu e ka të drejt që sillet kështu me mua, si të jem e verbert....
javascript:emoticonp('')


Dua të shkruaj gjërat që unë i mbaj në zemër se nuk dua këto të humbasin...
Edhe nëse unë do të humbi të paktën të tjerët ta din brendësin e zemrës time.... Ah...... kjo zemër e imja duroj shumë çka.... mbajti shumë çka si kujtime....
Ta them, nganjëherë më duket se është vetem jetë Kalimtare... e asgjë më shumë....
Nganjëherë humbi shpresat mbase humbi dhe vetë me gjithë to....
Jam e lodhur nga mendimet... Nga pyetjet që ja bëj vetes...?
Athua një ditë a do bëhet mirë edhe për mua...??? por përgjigje nga
askush nuk marr.. javascript:emoticonp('')


Nganjëherë kur shpalosi zemrën Aty je dhe ti.... je bashke me plaset e mia... je në brendësin e zemrës sime.... që deri në vdekje nuk do kesh largim ....
Ah.... kur mendja më rrin tek Ti.... krejt e harroj veten...
më duket se çdo gjë shkon për së miri , çdo gjë është në dukurin e vetë....
Por kur e mendoj se ku je ti? e ku jam unë ?
Ah....Larg shumë larg....
Ah.... them asgjë nuk qenka kjo botë pisëllavet , vërtet për plot gënjeshta....
Nganjëherë zhytem thellë në mendime.... duke menduar për Ty . . . .
E harroj dhe veten time.... duke zhgenjyer veten duke menduar se një ditë do jem afër shumë afër njeri-tjetrit aty ku çdo herë e kam ëndëruar të jem se bashku.... Por ja që jeta qenka e Kotë..... Thuhet një fjal popullore '' Shpresa vdes e fundit '' Ndërsa mua më duket se Më kan vdek para se të vdisja unë.... javascript:emoticonp('')


Ah... kur mendja tash më shkon te vdekja hmmm... Rënqethem se kam frigë shumë nga vdekja....
Nuk dua të largohem nga të gjithë ata që më Duan dhe i dua...
Dua të jem sa më pranë tyre....
Dua dhe unë ta shijoj jetën siç e shiojn të tjerët....
Ah.. si të ishte një ndales vërtet do e ndaloja...
Por në Punet e All-llahut nuk mundet askush me i ndërhy...
Të ju them Shpresoj... si të them kur nuk kam...asnjë shpresë ??
Sa e vështir qenka Jeta...... përplot vuajtje hidherime me to dhe gëzimet....
Sot jam diç ma se e merzitur.. se ditëve të tjera e nuk e di as vet se pse??
Se di nga lodhja e shpresës apo nga dhëmjet që kam në shpirt...
Apo nga pritja se një ditë edhe për mua do jetë siç.. për të gjithë të tjerët...

Berti shkruajti:E shkruar me lotë....

Sot mora guximin ta shpalosi këtë zemrën time.... që ka kohë që vuan...
Ti shpalosi plaget e mia... që sa kohë më mundonin brendësinë e shpirtit tim..... Në zemrën time të merzitur ka shumë vuajtje, por me vuajtje ka edhe gjërat të cilat më mbanin gjallë,
Një ditë do bëhet mirë... një ditë edhe unë do jem siç janë të tjerët e Buzëqeshur, e Lumtur...
Kam shumë çka të flas për veten time...
Shpesh herë e pyes veten ???
Pse nuk jam edhe unë e Lumtur siç të tjeret ?
Pse nuk buzëqesh edhe tek unë fati?
Apo ndoshta e kam edhe nga se e mallkoj veten për shumë gjëra që ma lëndojn shpirtin e nuk më len rehat...
Ndoshta edhe All-llahu e ka të drejt që sillet kështu me mua, si të jem e verbert....
javascript:emoticonp('')


Dua të shkruaj gjërat që unë i mbaj në zemër se nuk dua këto të humbasin...
Edhe nëse unë do të humbi të paktën të tjerët ta din brendësin e zemrës time.... Ah...... kjo zemër e imja duroj shumë çka.... mbajti shumë çka si kujtime....
Ta them, nganjëherë më duket se është vetem jetë Kalimtare... e asgjë më shumë....
Nganjëherë humbi shpresat mbase humbi dhe vetë me gjithë to....
Jam e lodhur nga mendimet... Nga pyetjet që ja bëj vetes...?
Athua një ditë a do bëhet mirë edhe për mua...??? por përgjigje nga
askush nuk marr.. javascript:emoticonp('')


Nganjëherë kur shpalosi zemrën Aty je dhe ti.... je bashke me plaset e mia... je në brendësin e zemrës sime.... që deri në vdekje nuk do kesh largim ....
Ah.... kur mendja më rrin tek Ti.... krejt e harroj veten...
më duket se çdo gjë shkon për së miri , çdo gjë është në dukurin e vetë....
Por kur e mendoj se ku je ti? e ku jam unë ?
Ah....Larg shumë larg....
Ah.... them asgjë nuk qenka kjo botë pisëllavet , vërtet për plot gënjeshta....
Nganjëherë zhytem thellë në mendime.... duke menduar për Ty . . . .
E harroj dhe veten time.... duke zhgenjyer veten duke menduar se një ditë do jem afër shumë afër njeri-tjetrit aty ku çdo herë e kam ëndëruar të jem se bashku.... Por ja që jeta qenka e Kotë..... Thuhet një fjal popullore '' Shpresa vdes e fundit '' Ndërsa mua më duket se Më kan vdek para se të vdisja unë.... javascript:emoticonp('')


Ah... kur mendja tash më shkon te vdekja hmmm... Rënqethem se kam frigë shumë nga vdekja....
Nuk dua të largohem nga të gjithë ata që më Duan dhe i dua...
Dua të jem sa më pranë tyre....
Dua dhe unë ta shijoj jetën siç e shiojn të tjerët....
Ah.. si të ishte një ndales vërtet do e ndaloja...
Por në Punet e All-llahut nuk mundet askush me i ndërhy...
Të ju them Shpresoj... si të them kur nuk kam...asnjë shpresë ??
Sa e vështir qenka Jeta...... përplot vuajtje hidherime me to dhe gëzimet....
Sot jam diç ma se e merzitur.. se ditëve të tjera e nuk e di as vet se pse??
Se di nga lodhja e shpresës apo nga dhëmjet që kam në shpirt...
Apo nga pritja se një ditë edhe për mua do jetë siç.. për të gjithë të tjerët...

Berti tham te na iki pak merzitja more jo te na shtohet

Alkimisti shkruajti:Merre zemren time
Dhe me te jeto
Ateher do ta kuptosh
Se ky shpirt ty te do.
Nese ti nuk vjen
Mos me ler te pres
Merre jeten time
dhe lerme te vdes.
Merri syte e mi
Dhe me ta shiko
Ateher do ta kuptosh
Qe moti te njoh.

Alkimist car ben more i bera nje verejtje Bertit vazhdon akoma ti

Alkimisti shkruajti:ok ok zdot shkruaj më se edi si ka nododh atnate me ty e nuk dua prap

flm shume

Alkimisti shkruajti:Merre zemren time
Dhe me te jeto
Ateher do ta kuptosh
Se ky shpirt ty te do.
Nese ti nuk vjen
Mos me ler te pres
Merre jeten time
dhe lerme te vdes.
Merri syte e mi
Dhe me ta shiko
Ateher do ta kuptosh
Qe moti te njoh.

shum e bukur kjo poezi

Ka dite kur ndjehesh e vetmuar!!Dite ne te cilat kupton se personat qe ti i ndjeje afer...nuk jan me aty!!Do ndjesh vetem deshir per te qare!!Ti bertasesh botes trishtimin tend..dhimbjen tende!!...Nuk kam me force te shpresoj!!Cfare kam ber gabim??Pse duhet te me ndodhin keto mua???Une skam bere asnje te vuaj,pse duhet te me bejn te tjeret mua??Ndonjeher pyes veten..Ceshte lumturia???...e nuk di te pergjigjem!!Di vetem ceshte vuajtja:TE MOS RRESHTESH KURRE SE QARI,E TE NDJESH NE ZEMER NJE DHIMBJE TE MADHE!!TE NDJESH SHPIRTIN QE TI DIGJET!!E TE MOS KESH DESHIR PER TE VAZHDUAR PERPARA!!Por asnje nuk te kupton,asnje nuk e ndjen dhimbjen qe ke ne shpirt...e atehere mbyllesh ne vetvete,duke shpresuar per dashurine,per lumturine...qe sdo te vijne kurre!!