Diçka për të të mësuarit...

Sa herë vie koha për të mësuar, njeriu thot nesër,kurse e nesëmja kurr nuk vie. Kështu pothuajsetë gjithë kemi vepruar kur ishim në shkollë.Na ka munguar zelli dhe dëshira për të mësuar.Më vonë kam kuptuar se njeriu çfarëdo pune që punon,duhet të ndiej kënaqësi. Ajo është motori, stimulimi i gjithëçkaje. Natyrisht, duhet ikur edhe gjërave që të dekoncentrojnë, ( psh. të mos mbash mendjen gjatë mësimit tek argëtimi: futboll, disko, film, loja etj.)dhe ta largojnë dëshirën për mësim. Mirëpo, gjithashtu duhet dijtur nuk është gjithë mësimi në jetë.Njeriu ështe qenie emocianale, andaj dëshirat janë të shumëta, mirëpo më kryesorja është që njeriu
të gjejë një ekuilibër për të gjitha këto si dhe për mësimin, duke mos i lejuar vend monotonisë!

Thuhet se edhe të mësuarit mund të mësohet.Ekzistojnë shumë faqe të internetit, e libra të shkruara për teknikën e të mësuarit, bile disa janë aq premtuese, sa që lexuesi pret ndonjë magji nga ajo. Duhet një gjë të dijmë: se punën kapitale duhet kryer vetë. Në realitet, sa ka njërëz aq ka edhe metoda të të mësuarit!


Natyrisht, pikë së pari duhet mësuarë gjuhën,shtyllën e të gjitha dijeve, gjegjësisht sa më shumë fjalë. Nuk mund njeriu ta paramendojë mësimin pa dijtur fjalë. Njësoj do të ishte s’ikur të tentoje ta ndërtosh shtëpinë pa tulla. Çdo herë do ta dije çfarë don të të thuash, por ajo gjithmonë do të mbeste në gojë!Dhe në fund: njeriu sa më shumë mëson, aq më tepër e sheh sa nuk din!

Dija ka 6 shkalle:

E para - te pyesesh ne nje menyre dhe forme te bukur
E dyta - te jesh i qete dhe te degjosh me vemendje
E treta - te kuptosh drejte
E katerta - te fiksosh cdo gje drejte
E pesta - te mesosh te tjeret
E gjashta ( dhe keto jane frytet e pikave mesiper ) - te veprosh ne baze te dijes dhe qendrosh ne kufi te saj ( ti permbahesh kufive, mos ti kalosh ato )

Tani nuk e di nese po e kap taman temen,shpresoj mos te jem krejt ''out''...Por tek idea e te mesuarit te njeriut hyn me shume vullneti dhe deshira..Njeriu eshte vete si qenie kurioze ndaj cdo gjeje qe e rrethon(pa lllogarit prototipa qe sduan te dine asgje,por ta shohesh thelle-thelle edhe ata shfaqin interes per ndonje gje)...Idea e te mesuarit eshte shume e gjere por me rendesi do i jepja asaj qe meson,thelbin qe kap,pasi edhe e mesuara do nje teknike te saj...Gjerat zakonisht qe te mbeten ne kujtese duhet te mesohen ne baze te nje logjike pasi mesimi mekanik zakonisht eshte nje deshtim i rradhes..Duke mos dashur per te anashkaluar,edhe konceptin e ''mendjemadhesise'' se njeriut,sot eshte frike te mesosh dike te shkruaje dicka pasi pergjigja me lementare do ishte e tipit(erdhe ti/ajo i/e zgjuara te na tregosh),tani me e bukura e kesaj eshte se edhe nuk dine por edhe sduan te mesojne...Ketu fillon calimi i idese se perfeksionimit te mesimit...Por mos harrojme edhe dicka tjeter qe sa do pak ka rendesine e saj,qe nuk mungon informimi sot,por mungon selektimi i informimit,mungon vendoshmeria e te mesuarit e mbi te gjitha ripordhimi i ketij mesimi ne baze te nje sherbimi...Ti e thene shume bukur ne fund qe njeriu sa do qe meson prap kupton qe sdi,me kujtohet nje shprehje : - Une di gjithcka dhe asgje...Valle vertet ne ditet e sotme kemi akoma etje per dije apo jemi kaq shume te vetvembushur me veten saqe,vec kur arrijme ne disa situata qe na perplas jeta na kujtohet qe skemi mesuar aq sa duhet...