- NitaKomplet
- Gjinia :
Shteti :
Mosha : 34
Postime : 1124
Hobi : none
Vendndodhja : USA
Anetaresuar : 22/01/2010
Te flasim per ndjenjen.
Sat 13 Feb 2010 - 14:52
SI ATEHER KUR GJITHCKA ISHTE PERFEKTE
- VizitorVizitor
Re: Te flasim per ndjenjen.
Tue 23 Mar 2010 - 9:01
C'fare dhimbje qenka jeta, pse duhet ta
provoj, ti po me fal dhimbje dhe jeten ferr po jetoj, ne qfar bote
jeton qe ste dhimbsem aspak, apo do te vdes me dhimbje te me thahet ai
pak gjak,te lutem ndryshoje jeten time se e ke hak,pse kaq e erret
zemra jote nese esht keshtu te lutem ma thuaj ti jap fund vetes dhe per
nje dashuri me te mos vuaj
provoj, ti po me fal dhimbje dhe jeten ferr po jetoj, ne qfar bote
jeton qe ste dhimbsem aspak, apo do te vdes me dhimbje te me thahet ai
pak gjak,te lutem ndryshoje jeten time se e ke hak,pse kaq e erret
zemra jote nese esht keshtu te lutem ma thuaj ti jap fund vetes dhe per
nje dashuri me te mos vuaj
- VizitorVizitor
Re: Te flasim per ndjenjen.
Tue 23 Mar 2010 - 9:02
i trishtohesh per nje lule te vyshkur,per nje krah te thyer
dallendyshje,ti trishtohesh per nje ikje dhe qan per nje perqafim,ti
dhimbjen e kthen ne force e forcen ne dhimbje,ti qe je embelsia dhe
dashuria me e madhe,ti qe per femijet e tu me gjith boten mund te
perballesh dhe prap te ringjellesh.Ti forca me e madhe dhe humbja me e
madhe,perpara ... teje
jane gjunjezuar mbreteri te tera,diktatore,para teje e gjith bota
gjunjezohet,vetem qe ti te mos derdhesh lot.Para teje te gith kthehen
femije,ne gjirin tend fshihen kur jeta i godet,duket sikur aty te
gjithe gjejne prehjen nga humbjet ne jete.Ti me e madhja dashuri
njerzore,qe asnjeher ne asnje moment nuk te tradheton,ti dashuri prej
nene qe zemren gezon..............
dallendyshje,ti trishtohesh per nje ikje dhe qan per nje perqafim,ti
dhimbjen e kthen ne force e forcen ne dhimbje,ti qe je embelsia dhe
dashuria me e madhe,ti qe per femijet e tu me gjith boten mund te
perballesh dhe prap te ringjellesh.Ti forca me e madhe dhe humbja me e
madhe,perpara ... teje
jane gjunjezuar mbreteri te tera,diktatore,para teje e gjith bota
gjunjezohet,vetem qe ti te mos derdhesh lot.Para teje te gith kthehen
femije,ne gjirin tend fshihen kur jeta i godet,duket sikur aty te
gjithe gjejne prehjen nga humbjet ne jete.Ti me e madhja dashuri
njerzore,qe asnjeher ne asnje moment nuk te tradheton,ti dashuri prej
nene qe zemren gezon..............
- VizitorVizitor
Re: Te flasim per ndjenjen.
Mon 5 Apr 2010 - 9:40
Ah kjo jete.
Sa e poshter eshte kjo jete.Sa e sa here e
kam mallkuar kete jete me frymen time te shpirtit.Sa e sa here jam
perpelitur mes jetes dhe vdekjes duke u perpjekur qe tia imponoj vdekjen
e parakohshme vetvetes.Mundime e stermundime te tera ma kan gerryer
shpirtin tim te pafajshem.Krimba te panumerta jan ushqyer me mishin dhe
gjakun e zemres sime.Viganet e trishtimit kan lozur ne trupin tim.Nje
shtat i hedhur qe ka lulezuar nje zemer e gezuar nje shpirt i ngrohur
vetem disa caste,dy sy te perlotur ishin furnizues i nje deti te pa
funde,dy buze te shkrumuara qe kan ditur ti shqiptojn vetem fjalet ...te
dua,te dua shume,dhe per kete s mund te jetoj pa ty ,te lutem mos me
braktis ,jeta ime varet vetem nga veprimet e tua...Dhe,dalngadal filloi
te tretet ajo dashuri ,fillua te fundosen ato dite te lumtura qe i
kalova me shpirtin time...Filluan te shkatrrohen idete e mija per nje te
ardhme me te lumtur .E,ditet ecin ,ecin pa pushim .Koha kalonte
pavarsishte se cfar po ngjante me mua.Ritmet e jetes e perplasin trupin
tim neper shkembinjte e krijuar nga urrejtja ndaje te tjerve.E,une,me
gjymtyre te shkaperderdhura neper horizonte te kerkoja ty,qe te qlodhem
dhe te qetesohem ne kraherorin tende,por...si per cudi si ste takova
askund,qe aq shum ndjeja nevoj per ty ,per pranin tende.Mjegulla e
ketyre diteve te vjeshtes lufton me fytyren time,lufton te me ndale e te
mos vije tek ti .Por,jo askush s mund te me ndale ,shpirti im,
ashkush.Do te vije e do te kerkoj edhe po te emigrosh ne ndonje vend te
pabanuar fare nga njerzit.Do te vij.Te dua!
Sa e poshter eshte kjo jete.Sa e sa here e
kam mallkuar kete jete me frymen time te shpirtit.Sa e sa here jam
perpelitur mes jetes dhe vdekjes duke u perpjekur qe tia imponoj vdekjen
e parakohshme vetvetes.Mundime e stermundime te tera ma kan gerryer
shpirtin tim te pafajshem.Krimba te panumerta jan ushqyer me mishin dhe
gjakun e zemres sime.Viganet e trishtimit kan lozur ne trupin tim.Nje
shtat i hedhur qe ka lulezuar nje zemer e gezuar nje shpirt i ngrohur
vetem disa caste,dy sy te perlotur ishin furnizues i nje deti te pa
funde,dy buze te shkrumuara qe kan ditur ti shqiptojn vetem fjalet ...te
dua,te dua shume,dhe per kete s mund te jetoj pa ty ,te lutem mos me
braktis ,jeta ime varet vetem nga veprimet e tua...Dhe,dalngadal filloi
te tretet ajo dashuri ,fillua te fundosen ato dite te lumtura qe i
kalova me shpirtin time...Filluan te shkatrrohen idete e mija per nje te
ardhme me te lumtur .E,ditet ecin ,ecin pa pushim .Koha kalonte
pavarsishte se cfar po ngjante me mua.Ritmet e jetes e perplasin trupin
tim neper shkembinjte e krijuar nga urrejtja ndaje te tjerve.E,une,me
gjymtyre te shkaperderdhura neper horizonte te kerkoja ty,qe te qlodhem
dhe te qetesohem ne kraherorin tende,por...si per cudi si ste takova
askund,qe aq shum ndjeja nevoj per ty ,per pranin tende.Mjegulla e
ketyre diteve te vjeshtes lufton me fytyren time,lufton te me ndale e te
mos vije tek ti .Por,jo askush s mund te me ndale ,shpirti im,
ashkush.Do te vije e do te kerkoj edhe po te emigrosh ne ndonje vend te
pabanuar fare nga njerzit.Do te vij.Te dua!
Drejtat e ktij Forumit:
Ju nuk mund ti përgjigjeni temave të këtij forumi