Thonë se....

First topic message reminder :

Nje dashuri e vertete ka nje fund te lumtur..JO! Nje dashuri e vertete nuk ka nje fund......

kush fal namaz esht ne kontakt me Zotin

thone se nje dit bota do shkaterrohet

thon se e zoja shpis mua me don shum hahahaha

se femrat nuk kan rahmet sepse ato nuk i frigohen Zotit

Thone se eshte jo edukative te flasesh me gojen plote.
Une them se eshte jo edukative te flasesh me koken bosh.

Tone se disa femra te smura  nga mende madhsija  fillojn ama shum ngadal dal te qmenden

Princesha shkruajti:Mashkulli më me vlerë është ai që i mëson Femres së tij: të qesh kur ajo qan; të dashurojë, kur ajo urren dhe si të buzëqeshi kur ajo vuan.

sakte   

Thon se me shum ka njerz te mir se sa te keq sepse ata te keqte jan ne shoqeri me Djallin

UNE JAM QEROS. PO MORE QEROS JAM

thon se aj si armikun e perfito per mik esht fitus

Thon se , askush nuk e di vleren e diqaje deri sa ta humb.

Mendjelehtat duan vëmendje, femrat e vërteta duan ! |

Thon se njerzit e pacip nuk ndryshojn kurr.

Beteja e Kosovë 1389 nuk është zhvilluar ndërmjet perandorise osmane dhe serbeve,por princat serb kan zhvilluar lufte ne mes veti.por njera ane e princeve ka qen e mbështetur nga perandoria osmane.

THone se vetem Zoti te ndimo ne se ti ati i fal namaz dhe e adhron

Hotlani shkruajti:Beteja e Kosovë 1389 nuk është zhvilluar ndërmjet perandorise osmane dhe serbeve,por princat serb  kan zhvilluar lufte ne mes veti.por njera ane e princeve ka qen e mbështetur nga perandoria osmane.

E verteta qendron ndryshe...

Te paret tane Iliret kane patur armiq Romaket...
Ne ndihme te Ilireve kunder Romakeve erdhen Sllavet...
Sllavet erdhen ne Ballkan ne shekullin e 6 pas Lindjes se Krishtit...
Por ndihma Sllave u kthye ne pushtim kunder Ilireve...
Sllavet suleshin sa me ne jug te Ilirise per aresyen se Iliret mbeten te vetem perderisa kishin vetem armiq (Romaket dhe Sllavet)...
Ne vitin 1389 kur u krye Beteja e Kosoves, fiset Ilire te terhequra deri ne jug (aty ku sot ndodhet Shqiperia Etnike) te vetmen ndihme aleate ne ate kohe kishin lindjen (Perandorine Osmane) dhe kjo (Perandoria Osmane) erdhi ne ndihme te fiseve Ilire kunder Sllaveve duke dhene luften fitimtare ne Betejen e Kosoves me 1389 (Shqiptare e Turq kunder Sllaveve pushtues)...
Por ashtu si Sllavet ndihmuan Iliret kunder Romakeve dhe me pas i pushtuan, po ashtu edhe Osmanet te cilet ndihmuan fiset e vetme Ilire te shpetuara SHQIPTARET kunder Sllaveve dhe me pas i pushtuan...

Kjo ka qene fatkeqesia jone historike, aleatet ne fillim na ndihmojne e me pas na pushtojne...

Ne vitin 1999 kur u krye serish lufta e Kosoves dhe aleatet tane Amerikane na ndihmuan, ata me pas nuk na pushtuan por na dhane PAVARESINE, ate qe Osmanet nuk e vleresuan kurre per ne dhe as Sllavet ne kohen e Ilirise nuk e vleresuan kurre PAVARESINE ILIRE, por vetem na pushtonin...

E kuptuat pra sa e cmuar eshte fjala PAVARESI...

vitet ikin shpejt , shijoje rinine...   

Se qendrimi per shume kohe ne nje vend te ftoht .
Ti ftof ndenjat.????

nje krua si gjithmon ka rrejdh uji aj do te rrejedh dhe tutja po me nje shtypje te dopsuar

Thon se dashuria te le pa gjum gjithe naten  

Thone se "mirupafshim" do te thote te shihemi mire, por shume pak njerez e kuptojne gjuhen SHQIPE!...

pritja eshte gjeja me e dhimbshme ne jete , KANE TE DREJTE.

Thonë se asnjëherë mos u dorzo pas mossuksesit të parë.

kush e rrespekton bashkbisedusin e ka rrespektua vehten

Hipokrizia e injoranca kane te njejten fole!


Bledi Mane.


UNË JAM DJAL'I KURVËS!
1./
Kriza greke na goditi rëndë edhe ne si familje. Babai morri vendimin final për tu kthyer në vendlindje ndërkohë që më dukej sikur vetëm unë ndjehesha më i persekutuar nga të gjithë. 16 vite jetese në Athinë më kishin rritur e burrëruar dyfish ca prej të qenurit i huaj, ca prej sikleteve në familje, e ca prej rropatjeve mes shkollës dhe punës. Dy vjeç isha larguar nga vendlindja dhe kthimi në të nuk ishte emocional aspak. Më dukej si një sfidë që ose do e mposhtja ose do më zhyste në një depresion pa kthim. Po lija pas frustrimin alla grek në familje, shoqërinë, stilin e jetës, shkollën, paratë që fitoja nga puna e pjesshme, argëtimet e çmendura, të dashurat...
Qyteza ku kisha lindur nuk egzistone aspak në hojet e memories time. Nuk kisha fare lidhje me të por për të ngushëlluar veten po e quaja aventurën e rradhës. E para gjë që prindërit e mi bënë pë mua, ishte konvertimi i studimeve dhe regjistrimi im në gjimnazin e vetëm të qytetit. Më pas pa humbur kohë, me kursimet e kurbetit dhe me guximin e tepruar tipik të babait morrëm me qera një ambjent, u blenë paisjet dhe çelëm një furrë buke paksa më ndryshe nga furrat e tjera që operonin gjysëm ilegalisht në qytet. Prindërit e mi dhe unë modestisht kishin punuar shumë kohë në Athinë si furrtarë e për ta profesioni ishte i lehtë, vështirësia hasej vetëm te sesi do avanconte suksesi i biznesit. 
Vendlindja ime këtu në Shqipëri megjithëse ka një emër të mirë dhe njerëz nikoqirë, mbetet aq e varfër sa herë-herë dukej sikur njerzit do të ndalonin edhe të ngrënin. Fatmirësisht goditëm në shenjë dhe furra jonë e vogël u bë me emër. 
Një nga mësueset e mia në gjimnaz një ditë gjatë orës së anglishtes ma "plasi" mes klasës, natyrisht në gjuhë të huaj:
-Mirë që erdhët ju se na ishte mykur stomaku me bukët e lodhura. Jeni jo vetëm punëtorë e të pastër por jeni edhe të bukur, sidomos ti dhe jot ëmë ndriçoni pas banakut kur shisni...

Unë vazhdoja të ndiqja të njëjtin ritëm jete edhe këtu në këtë humbëtirë. Shkollë, palestër, basketboll, ndihmë prindërve te furra e bukës. Pjesa më e bukur ishte kur shiste nëna dhe unë, ngaqë meshkuj të lodhur dhe vajza të reja e dinin orarin tonë e dyndeshin të blinin prodhimet tona dhe flirtonin me ne. Qeshja me veten sepse sa primitive dukeshin gjuajtjet e tyre ndaj nesh, aq edhe dëshpëruese liria e tyre e cunguar. 
Megjithëse po bënim më shumë se një vit që ishim kthyer, unë shumicën e eksperiencave seksuale i kisha me studentet që vinin nga Tirana. Ato më dukeshin më të ftilluara e më të çlirta. Dinin si puthej, dinin si të të morniconin edhe trupin kur bëje seks. Ndryshe nga këto laraskat e këtushme, e qanin edhe seksin oral. Megjithëse kot mburresha dhe unë. 
Si djalë edhe unë lirinë time treçerekshe e kisha. Babai që s'e bëj dot shok, ma nxinte ditën. Duke jetuar në një qytet të vogël, të vogël ma kishte lenë dhe lakun e argëtimeve në fytin tim. Zyrtarisht në familje megjithëse ishim vetëm tre vetë, nuk i kishim dhënë njëri-tjetrit lirinë dhe konfidencën e duhur. Babai tipik si prej këtyre anëve kontrollonte jo vetëm financat e familjes por edhe shkollimin tim, oraret e mamasë gjatë punës, njohjet e mia. Për të qenë i sinqertë babai kishte filluar të na nxinte jetën më keq se bukët e djegura kur i harronim gjatë natës në furrë por unë si mashkulli i dytë në vatrën tonë, kisha fiksim të aktroja si toger. 
Një nga arsyet pse e doja kthimin e sforcuar në Shqipëri ishin edhe prindërit. 
Qyshkur im atë më pëshpëriti një herë në vesh për time më, gjithçka ndryshoi në mua:
-Ti tani je burrë-kishte afruar buzët e ujdisura me mjekrën e zezë pranë veshit tim. Ti tani je 13 vjeç dhe kupton nga dynjaja,vazhdonte monologun babai një natë të vitit të ri kur si familje kishim shkuar të argëtoheshim me miq grekë e shqiptarë. Unë i hutuar nga atmosfera festive nuk po ua kapja fillin fjalëve të babait e ngaqë fryma e tij e nxehtë mpleksur me uzon e festës më gudulisnin deri poshtë daulles së veshit e morra si një nga broçkullitjet e dehjes. Por babai kokëfortë si gjithmonë ngulmonte edhe më:
-E shikon mamanë tënde? 
-E shikon si e shikojnë këta pushtat rreth e qark? 
-E shikon si e përpijnë me sy sikur ta kenë gruan e tyre? 
-E shikon kur kërcen kjo jona? të gjithë shtangen si statujat e Akropolit! 
-E shikon...? Jo vetëm unë por edhe ti duhet ta ruash tët ëmë se jemi refugjatë dhe greku ta përlan. Ta përlan si gruan e Sotirit, ta përlan e të le ty rrugëve dhe mua si kukudh. E shikon???
Mbaj mend që mbylla sytë, mbulova fytyrën me duart e djersitura dhe nuk doja të shikoja nga turpi që ndjeja as njerzit vërdallë, as babain që më krisi frymëmarrjen, dhe as mamanë që qeshte me gratë e tjera dhe shkëlqente mes tyre. Pas fjalëve, babai iu kthye pijes me dolli, ndërsa unë rëshkita për në tualet. U kyça brenda banjës dhe kundroja veten në pasqyrë. Doja ti flisja vetes por fjalët e babait më bënin sa me turp aq edhe agresiv. Viti i ri që gdhiu pas pak minutash më gjeti më të rritur e më të përgjegjshëm. Tani e tutje veç obligimeve modeste të fillim adoleshencës më duhej të ruaja si gardian edhe nënën. Ajo ishte vërtetë e bukur, me forma llahtar të frikshme dhe bukuria e saj më kallte datën. Kisha frikë se mos ma rrëmbenin grekët, shqiptarët, armenët, bullgarër, arabët, rumunët. Bukuria e nënës dhe xhelozia e babait më kishin tjetërsuar. Po e shikoja nënën me sy tjetër dhe ende nuk e kuptoja se xhelozia ime ishte e tepruar!
Asnjë herë nuk i rashë në sy mamasë. Prej distance e kontrolloja me sy kur dilnim jashtë shtëpisë në Athinë ose kur shkoja i rrija te furra e bukës. Madje, edhe punën e nisa si çirak krejt i vogël me qëllim mësimin e zanatit dhe mbikqyrjen e saj. Çdo blerës mashkull më dukej sikur vinte enkas për të por tu them të drejtë ashtu fshehurazi ndjehesha edhe mirë. Babai si shqiptar i djallëzuar kishte kombinuar çdo orar të saj për të mos e lenë vetëm asnjë herë. Kur mbaronte punë a,i e zëvendësoja unë dhe kur unë mungoja, ai nisej vërtik pranë saj. Isha i sigurtë që mamaja e kishte nuhatur lojën e ne meshkujve dhe kurrë asnjë herë nuk e dha veten. Punë, shtëpi, vizita dhe shopping familjar, gjithçka që bëhej në shtëpinë tonë ajo nuk braktisej. Madje, madje edhe kur fillova të ngacmohesha me greket e shkollës, edhe kur puthja fshehurazi në ndonjë klasë mbetur bosh nuk kisha nerva që puthjen ta zgjasja pa fund. Më fanepsej ajo, ime më dhe dukej sikur edhe ajo puthej fshehurazi si unë por jo me babain.
Indifernca dhe urtësia e nënës karshi planit tonë e tërbonte babain. Nëna thjesht buzëqeshte ëmbël edhe kur babai i bërtiste, i afrohej e i mbështeste kokën me flokët e bukur mbi supet e tij. Ai e shtynte duke e lenë të vetme të ngrirë më këmbë ku i shquheshin në siluhetën e profilit vithet dhe gjokset e saj plot forma të plota. 
Unë ndjehesha mirë dhe keq njëkohësisht e doja ta përqafoja mamanë time por nga dritarja që kishte hapur në kokën time babai, më dukej sikur shikoja ata, ushtarët dashnorë të pafund që gjuanin dhe ngacmonin seksualisht nënën time. 
-Edhe atyre kështu u buzëqesh mamaja ime?-fantazoja i lebetitur dhe porsi babai, unë doja ti bërtisja nënës.
Kriza greke shtoi edhe krizën e besimit në familjen tonë dhe ardhja në Shqipëri mu duk një taktikë sa e zgjuar aq edhe e sforcuar e babait. 
Ai mendonte se duke u kthyer në një qytet të vogël, do të kontrollonte më shumë nënën. 
Ndërkohë unë sa më shumë rritesha aq më shumë kuptoja se me mamanë ne po luanim keq. Ndryshe nga ç'e prisja, ashtu si babai, vendlindja jonë na stabilizoi pakëz financat por po na shkatërronte si njerëz.

2./
-Oooooooou! Bërtiti Genci, shoku im i klasës e u plas në tokë si brumi i bukës që dryj me duar në furrën tonë.Ooooou më vrave, o shkërdhatë!-më shau klithshëm shtrirë mbi fushën me barin kauçuk të kalçetos ku po luanim atë mbrëmje.
-Mos shaj,iu hakërreva duke e parë nga lart poshtë. Qepe gojën se të mbys!-i klitha dhe unë i djersitur nga loja dhe nga ofendimi
-Ti më rruan trapin,mu përvesh ai dhe të tjerë djem i erdhën në ndihmë
-Mbylle gojën grek *****-ma përplasi të sharën e dytë portieri i skuadrës time
-Ik ore pederast,u hodh një i tretë. Ik o të shkërdhevsha mamanë, që e ka dashnore Kleoja trajneri i futbollit!
Nuk pata kohë ta përpunoja të sharën e fundit se moria e grushtave më bombardoi. Nuk munda të numëroja dot as numurin e boksierëve dhe as lumin e të sharave të cilat fillonin e mbaronin vetëm me pallimet dhe dashnorët e nënës time. Brenda pak sekondosh u enjta me grushta dhe me emra kollovarësh që për gati 12 muajt e fundit kishin bërë namin në provincën e humbur me nënën time të bukur...
E kisha vënë në gjumë xhelozinë për mamanë që im atë ma kishte injektuar një natë dimri në Athinën perverse dhe hipokrite. Bashkë me xhelozinë e zgjuar, zgjova dhe retrospektivën e vitit që po kalonin në qytezën e plakur. U bëja inventar të gjitha insituatave në shtëpi, në dyqan, në kafene, në rrugë, ndjekjeve "rastësore" që u bëja ecejakeve të mamasë dhe asnjë herë nuk më dilte askush i dyshimtë. Madje mbaj mend kur më zinte gjumi fundjavave që punoja me të në furrën e bukës, ndjeja tek më puthte e më ledhatonte në fytyrë duke më lenë veç njollave të dashurisë edhe njollat e bardha të mjellit. Kisha frikë ta duaja nënën time sepse edhe murret, rrugët, lulishtet bashkë me njerzit e qytetit po ma tregonin me gisht si të përdalë. Një prej vajzave që refuzova ta kisha të dashur, më goditi porsi shokët e futbollit me një sms në celularin tim:
-Ça pret nga doçi i një baxhelle që e solli burri nga Greqia se nuk la pensionist grek pa bër seks me evro!
Paqja mes meje dhe nënës u prish përgjithmonë. Tani në shtëpi ishim bërë dy burra që e gjykonim çdo sekondë, e kontrollonim gjithçka të saj , po ia neverisnim të qenurin edhe nënë edhe bashkëshorte. Babai u bë më agresiv edhe në alkool edhe në dhunë ndërsa unë e ndjeja se po perversohesha si shtazë. Nuk rrihej më nëna në dhomën e gjumit por kudo nëpër shtëpi, edhe në syrin tim.
-Buçet kështu e duan, më udhëzonte babai dhe në sytë e mavijosur të nënës nuhasja pushtetin dhe kanibalizmin tim.
-Trego ku shkërdhehesh me atë ***** trajneri?-pyeste babai ndërsa unë nuk gjeja dot edhe sikur një shkëndijë fakti a prove. Heshtja klasike e mamasë na detyroi që një mbrëmje ti shkonim trajnerit të ekipit të qytetit në shtëpi e teksa i trokitëm në derë ia nximë sytë dhe buzët pa i lenë kohë për shpegim. Policia, prokuroria, qyteti, shkollat, spitali, dyqanet, kafenetë tashmë kishin material të bollshëm dhe historia e nënës time ecte paralel me episodet e telenovelave të trishtueshme turke.
Në furrën e bukës njerzit më tepër justifikonin blerjen e ndonjë panineje vetëm e vetëm të shikonin mamanë të kalbur nga druri dhe iknin me fytyra të ngërdheshura. Biznesi ynë po rrudhej ndërsa nëna nuk ishte më e bukur si më parë. Qyteti kishte filluar të harronte hallet e tij derisa një ditë u zgjua edhe ai i shtangur. 
Para 3 javësh nëna ime i iku kësaj bote duke u hedhur nga kati i pestë i pallatit ku jetonim. Varrimi i saj më trembi dhe më goditi me grushta, me shpulla, me shkelma... Njerzit ishin të gjithë aty dhe qanin. Qanin ata që e vdiqën. Mendova, edhe unë kontribuova në vrasje e a s'mund të qaj bashkë me ta? 
E fillova të qaj me dënesë sepse më vinte inat me veten, qaja sepse e etiketova në heshtje dhe veten si djali i një ****** por kurrë nuk ia gjetëm dot dashnorët që flinin në fantazitë e mendjes time, në fantazitë e mendjes së babait tim!

3./Shënim i rëndësishëm

Ky është urimi më i mirë në fund të një feste hipokrite që mund tua bëj grave dhe vajzave të provincës në këtë 8 mars. 
Pasi kanë mbaruar dallaveret e Tiranës me pizza dhe sufllaqe, ju lutem pranoni urimet më të mira ju femrat e Shqipërisë tjetër ku dhuna e meshkujve godet më shumë e më shpesh se tritoli i opozitës së Aldo Bumçit dhe Arben Ristanit. Ndoshta u gabova, por këta dy të fundit donin t'ua vidhnin festën. Gëzuar!!!

si me ty si pa ty cdo gje eshte njesoj ama mos harro se kur lepin shume te holloet gjuha..........

Qafirat nuk ndalen tu e njellos fene e Zotit  deri ne Kijamet

Thon se .... Ti. Thuash Gjerat Drejt per Drejt .... Gjithmon mundohen te i Fshehin .... Sepse Njerezit i Vret Realiteti .... Sepse jan te Mesuar. Drejt per Drejt te thon ndryshe e. Me Veprime Ndryshe me Mashtrime,Genjeshtra e Dallavere....  No Comment....

Albo shkruajti:Ky është urimi më i mirë në fund të një feste hipokrite që mund tua bëj grave dhe vajzave të provincës në këtë 8 mars.
Pasi kanë mbaruar dallaveret e Tiranës me pizza dhe sufllaqe, ju lutem pranoni urimet më të mira ju femrat e Shqipërisë tjetër ku dhuna e meshkujve godet më shumë e më shpesh se tritoli i opozitës së Aldo Bumçit dhe Arben Ristanit. Ndoshta u gabova, por këta dy të fundit donin t'ua vidhnin festën. Gëzuar!!!

Te pakten keto paten shancin te gezojne nje dite ne nje piceri apo suflaqe sic thoni ju,dhe kjo qerasje me shkembim por shumica per mos thene te gjitha nuk e gezojne as kete dite!!!

E lexova shkrimin shume rrenqethes dhe shfaq realietin e shoqerise Shqiptare...Ne fakt dhuna kunder femres eshte shtuar me shume se kurre vitet e fundit ne Shqiperi dhe eshte per te ardhur keq,kjo nga mendjet e mykura e te ndryshkura te popullit e mentalitetit tone!

Thone se vetmia I bashkon njerezit.