Poezi nga Mile Kastrati

First topic message reminder :

POETJA E DASHURISË

MILE KASTRATI



FJALË ZEMRE
Keto fjale që mi tha zemër

ethe shpirtit me pikojne

le te jene dhurate për ty

për te bukren kohen tone.



Le te jene si trendafil,

mbaje ne buze e neper goje,

merri mbaji shpirti im

se prej zemres ti dhuroj!



Gjdo petale ka nji mall,

ka nji fjale që ma the mua,

ka një zjarr e një Dëshirë,

që na mbeti pa u shuar...!



Gjith aroma që e kane

ka burimin veç tek ty ,

ne çdo puthje kur u dhame

vjen kjo ere plot dashuri.



Po ti fali keto fjale,

merri mbaji thell ne gji,

si kujtim te kohes tone

le te mbese dhurate për ty..



Ti ske faj qe vuaj une,

ti ske faj qe rri pa gjume,

jo jo zemer ti ske faj,

flm mik i nderuar

shume e bukur mike,pergezime

flm mik i nderuar..

më duhet të krijoj një dimër pa lule,
më duhesh të të dua edhe një herë.


vargje qe flasin shume

flm..

me pelqejne shume vargjet tuaja mike,jeni poete e mrekulluar

flm..

Te pergezoj per kto shkrime

flm mik i nderuar mvje mir nese tkan pelqyer..

Mile kastrati shkruajti:Mos me braktis

Me jep doren te shkruaj
Te marre krahe mendimi.
Me jep pulsin e zemres
Mos te ngrij trishtimi.
Me jep buzet e tua
Puthjen ta jap une.
Eja , nxito hapat
Mos ke humbur udhe ?

Sa bukur pergezime

flm i nderuar..

SIKUR...

Dashuria ime të ishte veç e imja
do të ta falja ty...
sikur ëndrra ime të ishte veç e imja
do të ta dërgoja ty...
sikur lumturia ime të ishte veç e imja
do ta ndanim të dy...
sikur malli im të ishte veç i imi
do te ishte per ty…
po ç’jemi ne të dy?
jemi bashkë dhe s’jemi…
dy jastëkë të shtratit bashkëshortor
ku flë vetëm njëri…
nëse më pranon përgjysëm....merrmë,
por...
fluturimi do të jetë gremisje
e vërteta do të jetë gënjeshtër
ecja do të jetë zvarritje
dhe unë do të jem një tjetër.


kjo e veqante

flm nese tka pelqy

Ka ardhur koha që të kthehem
drejt vetes sime, pak nga pak
e për mëkatet t’i rrëfehem
krejt i sinqertë ,pa asnjë cak

Ka ardhur koha që të njoh
kush isha, ç’jam, e c’do të jem
që gjysëm-gotën , unë ta shoh
pa shqetësim , pa një dilemë

Ka ardhur koha për t’u krisur
larg realitetit petk-vjeshtarak
më mirë për botën një i humbur
sesa për veten , një më pak!

Nëse një ditë do të vdes
kaq shumë larg nga gjithesija
mi mblidhni eshtrat në rrobë të zezë
dhe mi flakni në harrim.

Në pastë shenjë ku m’prehet trupi,
në më pushoftë kjo zemër,
ma flakni tej atë gur turpi
e le të mbetem varrë pa emër.

Në mos u kthefsha një orë më parë
në mu verbofshin sytë e shpresës,
mu mbledhshin këtu mbi varrë
gjithë kukuvajkat e harresës.

MENDO PËR MUA, KUR TI NIS NJË LUFTË

Ti, ke bërë një zgjedhje jo të lehtë
Të pranosh luftërat që ndizen ndaj teje
Unë s'mund të them, leri ato në mes
Por mendo për mua para beteje!

Mendo për mua, jo se jam frikacake
Dhe trembem t'i përgjigjem thirrjes tënde
Unë do çohem të hidhem në flakë
Sa të të shoh mes një zjarri a zënke.

S'do të pyes, kush e nisën të parët
S'do të pyes kush qe fajtor, kush pa faj
As do të kërkoj që të ulen armët
Për pak paqe e të rinisim pastaj.

S'do të pyes kush ka të drejt mes palëve
As kush është viktimë s'dua t'ia di
Por mes luftës a tymit të fjalëve
Do të pyes : "Në cilën anë je ti"!?

Si trimeresh do të ndez shtrëngatë
Kundër të gjithëve në anën tjetër
Kur të hysh në luftë, mendohu gjatë
A kur hap një sherr të ri, a të vjetër!

Pastaj, ti do më pastrosh plumbat në mish
A llogoren nga trupi im pa jetë
Njerëzit do të thonë:Vërtet trimeresh ish
Dhe pse këtë luftë nuk e zgjodhi vet.

Po nëse humb në fjalë a zënka
E baltë më bie mbi flokët e butë
Tallja e botës do më djeg nga brenda
...Mendo për mua kur e nis një luftë!

shume me vlera dhe domethenese

U ZUNË RRUGËT

U zunë rrugët me dëborë
Afër teje s´mund të vi
Rri dritareve me orë
Në mendime futur rri.

Era zë të ulërijë
Gjithnë rrugët mbenë shkret
Bora s´ka ndërmend të shkrijë
Ti siç duket nuk më pret.

MOS I BESO VARGJET E MI

Ndoshta ti mendon dhe me vete thua,
Si ti, s’di të dashuroj askush tjetër.
Mos beso vargjet, beso vetëm mua,
Unë s’dashuroj aq, por ca më tepër.

Ndoshta mendon, fjalë me kaq zjarr,
Nuk thotë njeri, përgjëruar nga lutja.
Mos beso, memec të tillë s’ke parë,
Që gjithë fjalët ia kafshon ngutja.

Ndoshta mendon, ajrin kthej në vesë,
Duke i spërkatur lulet nën brymë.
Mos beso, ajri përreth meje vdesë,
Dhe grimcat e tij për ty i bëj frymë.

Ndoshta mendon, kur rri duke pritur,
Mjafton një rimë të sillja në mendje.
Mos beso, ende nuk kam lajthitur,
Rimat t’i ngatërroj me aromën tënde.

Ndoshta mendon, se dua t’i puth sytë,
Që si papritur, të më ndizet muza.
Mos beso, kur unë jam vet i dytë,
Di udhë të tjera që çojnë tek buza

Ndoshta mendon, ky malli i poetëve,
Nuk derdhet ndryshe, veçse në rreshta.
Po besoji asaj që më çuçuritë netëve,
Dashuromë kështu dhe jo si në vjersha

«ME MUNGON»

Shpirti per se gjalli u tret
kjo vetmi pa ty shum me vret
Shume endra te thyera pambarim
nje lutje kam vetem per rikthim.

Se marr fryme,po gjalle nuk jam
se per te jetuar vetem shpresen kam
Udhekryqet e jetes kam perballe meje
nese zgjedh nje rruge,a do me coje drejt teje?

Apo do me lere me kete mall qe mbyt
buzet e etura dhe helmin ne fyt
Kam mall per ty,me mungon tmerresisht
i mungon zemres qe te do cmendurisht...

Mos e ler lotin te biere papushim
dhe boten time bosh pa ty shpirtiim.
Kthehu!...Dua te jem me ty pergjithmone,
nuk dua ta shqiptoj me fjalen
«ME MUNGON» ...

Poezi shumë të bukura,çdo poezi e ytja ka specifika të veçanta.T ë Përgëzoj për këto poezi të bukura dhe mirë të rimizuara

flm nga ti mik i nderuar..

"MILE KASTRATI-POETJA E DASHURISË"
me
"Poezi nga Mile Kastrati"

temat u bashkun

DESHIRE PER HESHTJE

Të heshtësh fillikat diku në kafe,
Të ndjekësh shushuritjet në filxhanet
Pa një mendim të keq, pa zhurmë e llafe
Të shohësh shiun tek kërcen në xhamet.

Të heshtësh në ëndërrim për diçka tjetër
Diçka të largët mjegullit mbuluar
Si dorëshkrim a testament i vjetër
Diku i fshehur, tretur e harruar.

Të ngrihesh e të ikësh përsëri i heshtur
Në trotuarin ku pështyjnë retë,
Nën sqetull çantën viteve të rrjepur
Ku mban një laps me dy-tri-katër fletë.

Ti lutesh vetes rrugës duke ecur
"Ah, mjaft fjalosëm, s'kemi ç'themi prapë
Një çerdhe zogu në ballkon ka mbetur
Nga verë e shkuar plot me ankth e vapë.

Mirmengjesi..
Mirmengjes ne qoftse je zgjuar
mirmengjes dhe n'qoftse je ne gjume
te puth cdo dite ne qafe dhe ne duar
s'di si ta shpreh..mduket u dashurova un

Mirmengjes dhe nese je i zemeruar
mirmengjes dhe n'qoftse me urren
Jam njeri dhe une e dashururar
dhe kjo gjendje me pelqen...

Sonte dua te pi
Ne terrin e mesnates,te humb memorien time
Te zhdukem bashke me eren,mos te kem dijeni
Mos te gjej adrese ,as shtepi e as kujtime.

Sonte dua te pi
Mos ti flas askujt,te hesht me gote ne duar
Mos te degjoj zera,mos te shoh njeri
E gjer ne mengjes,gjithçka te kem haruar..

Sonte dua te pi
Neser ku i dihet,do t’jem a s’do te jem
Dhe nese do t’gdhihem nuk do t’jem ajo
Ajo qe humbi veten ne syte e tu te rreme.

E humbur nga te gjitha, me trurin krejt te mpire
Dhe pemet e qytetit kokeposhte ashtu si une
Ne buzet qe po thahen mengjesi vjen i ngrire
Drita e tij naïve me zgjoi mallin me shume..

Të desha atëherë kur të gjith të harruan
e unë u harrova bashkë me ty
të desha atëherë kur shpresat tu shuan
e bashkë në heshtje shuheshim të dy
Të desha atëherë kur binte nata
ku hëna s'ndriconte më për ty
të desha atëherë në mëngjese të përgjumura
ku vec lotët kishe në sy
Të desha atëherë kur era frynte
e ty s'të ngrohte dot njeri
të desha atëherë kur dëbora binte
e zjarr të ndizesha për dashuri
Të desha atëherë kur në gjunj re
e me goj dot nuk flisje
të desha atëherë kur the
"se më mir ishte të vdisje."
Të desha atëherë edhe pse nuk fola
në heshtje vuajta së bashku me ty
von shumë vonë ti e mësove
se nuk mund të duash dy!!